şehirler arası otobüs yolculuğu yapmak

önümüzdeki hafta sonu uzun bir tane yapacağım için çok gerginim. sanırım artık yaşlandım sözlük bu yolculuklar gözüme çok yorucu gelmeye başladı.

yok, almayayım. başlığı okuyunca bile midem bulandı. *

şu an ihtiyacım olan şey.

kek ve kahve için geldiklerinde haberim yokmuş gibi yapıp camdan bakmaya ihtiyacım var.

otobüs yolculuğu severim hele ki uzun otobüs yolculukları; en sıcak mevsim de bile, gece mola yerlerin de sizi titreten serin hava.

çocukların sesi, kokan çoraplar, uğultu konuşmalar ve san ki ortopedik yatakta uyuyormuş gibi horlayan olmazsa yolculuğun hiç bitmemesini dilemek gelir içim de ama elbet tatsız yanları olacak.

mesela 1 gün sonra 6 sene ardında istanbul'a kısa süreli yolculuk yapacağım ve her zaman durduğum, yiyip içtiğim mola yerlerine yeniden kavuşmanın sevinci var içimde.

her şey kötü olabilir; ama, her kötü ihtimalin bir durak önce iyi ihtimalinin umudu sevinci ve mutluluğunu yaşarız. yoksa herşey tahammül sınırların dışında kalır.

akşamları nedense airwick kokusu sarar otobüsü

başka bir âleme girmiş gibi olurum. pek iyi bir duygu değil. gönlümün istediği bir yere neşe içinde gidemedim şu araçlarla. hep bir hüzün...

eskiden sanki yeni bir aleme geçmiş gibi oluyordu özellikle de yaşadığımız eve yeni bir eşya alınıp onu sonra görürsek.

simülasyonda yeni bir karakter kilidi açan, başka bir evrene geçiren, hayatın akışından başka.

klima yuzunden agustos sicaginda hasta olmustum. kapanmiyormusta mendebur. .