selfie

türkçe öğretmenlerinin ısrarla öz çekim diye düzelttiği kelime.

eğer arkadaşlarınız fotoğraf çekmekten anlamıyorsa, ayna fotoğrafları ergence geliyorsa,civarınızdaki herkes devamlı süper fotoğraflar atıp sizin hesap sinek kovalıyorsa çare olan kurtarici melek.

tdk türkçesi ile özçekim denen telefonla kendini çekme işi. dünyada başını alıp giden bir akım. çekinirken hayatını kaybeden de var, komik duruma düşen de var.

kendilerini ön kamerayla çekerken, arkalarındaki manzarayı almak uğruna canlarından olanların kullandığı çekim türü.

çekmeyi beceremediğim bir fotoğraf türü. zaten kendimin fotoğrafını çok çekmem ama çekilecekse de başkasına çektirtirim ne zaman kendim çekmeye çalışsam hep bir b*kluk çıkar.

ön kamera.

her açıdan nefret ettiğim eylem, tanımlama, kelime, hepsi. evet kim icat ettiyse...

koyun shaun aklıma gelir.

pixeli arttıkça maymuna doğru evrilen bir durum.

ben de varım demenin fotoğraf karesindeki adıdır.

ilk örneği;

hesabım ful selfie dolu.

görsel anlatım ile;

kafaya yana yatırıp, dudakları yarım üç yüz otuz üç kıvamına getirip hafif bir de filtre çakıldı mı tadından yenmeyen. çok mutsuzuz lan.

yeni doğan yeğenle çektiğim selfie

ışık… ışığın gözünde nasıl göründüğümü görmek için telefonu elime alıyorum genellikle. kamera bakıyor bana anlamsız. bu kaçıncı? hepsini silmek lazım. yüzümdeki aynı ifade tekrar edip duruyor. sanki her seferinde farklı bir mod gibi ama değil çünkü ne zaman üzülsem çekiyorum kendi yüzümün fotoğrafını. tekrar eden aynı duygu durum. aynı makyajla, ne kadar sık çekersem o kadar ifade ediyor aslında çıkmaza girdiğimi. en zon bir hafta önce çekmişim. bu iyi bir şey. bazen günde birkaç defa çekiyorum. dalgalanmaların bu kadar sık olduğunu oradan fark ettim. bir çözüm bulma yolunda da ilerledim. bu yüzden kendimi tebrik ediyorum. kendi bakışlarıma gelince; hüzünlü, biraz dalgalı, biraz buğulu. kafamın içindeki düşünceler gibi, sanki bir sis perdesi arkasında gizlenmiş hüzün aradan kendini belli etmeye çalışıyor ama gün yüzüne çıkamıyor. çıkarsam ne olduğundan korkacağım sanırım. yüzleşmek zorunda kalacağım o hüzünle. belki de bu yüzden sildim bütün aynı yüzlerimi telefonun içindeki. artık o hüznü görmek istemiyorum. bu da bir gelişme. instagram denilen laneti de kaldırdım telefondan. sadece bir gözlemci olacağım, o da sadece bilgisayar başına geçtiğimde saniyelerle sayılacak bir sürede. başka ne mi var bu fotoğraflarda. saçımın değişimi, cildimin ışıldaması. tam yirmi bir gün oldu alkol almayalı. belki de bu değişimi kaydetmem gerekiyordu. belki de tam bu yüzden bir fotoğraf çekmeliyim. makyajsız, sabah mahmurluğu üzerimde. gözlerimde umut.

kedi ile olması zor olan foto çekim tekniği.
süslendim püslendim, kediyi tuttum ama o beni tutmadı, niçin?
halbuki tutsa idi fotiyi ona atacaktım o da storysinde beni etiketleyecekti bende o storiyi falan paylaşacaktım, ama işte olmadı.
sadece sözlüğe atılacak bir foto çıktı.
neyse böyle geldi ama böyle gitmez ben bu oyunu bozarım.

abazanları avlamak için birebir, istediğiniz pozu, istediğiniz arkaplan ve ışıklandırmayla, hatta istediğiniz saç stili, mimik, kıyafetle verdirebilirim, hatta hatta bu suratı aynı seedle binlerce farklı olası senaryo için yeniden kullanmam bile mümkün.