sen haklısın deyip konuyu kapatmak

bazen egoma o kadar ağır geliyor ki . çirkefleserek sen haklısın demek yerine he demek sevaptır demek istiyorum.

tartışma bitsin yeter ki.

başka türlü kapanmaz çünkü. birinin susması gereklidir.

bazı yörelerde tamam sensin şeklinde kullanımı vardır. kullanıyorum çoğu zaman konu kapansın diye çünkü karşımdaki izandan yoksun mal anlamakta ısrar ediyordur ve susmayacaktır. tamam sensin diyorum keyfime bakıyorum.

önceden kendimi ifade etmek için çabalardım değer verdiğim biriyse özellikle. şimdi haklısın diyip mesafemi koyuyorum. gerçekten çok konforluymuş, dert anlatmaya, kendini inandırmaya çalışmamak.

sonradan gün içinde bir çok kişiye hesap verdiğimizi fark ettim. otobüste yer vermezsin, niye vermiyorsun? sanane; kredi kartı kapatacaksın, niye? sanane.

o kadar tartışmaya girmiyorum ki artık, gerçek anlamda hayat kalitem arttı.

karşıdaki insan asla haksız olduğunu kabul etmiyorsa dediğim dedik bı tipse insanı aşırı yorar yani ağzını yormaya gerek yok sen haklısın dersin ama gerçekten haklı olduğu için değil de konuyu kapamak için

içimden, bununla mı uğraşacağım nasıl olsa laftan anlamayacak dedikten sonra devreye soktuğum mekanizma.

cahille muhabbet etme yolları isimli kitabımın en verimli yöntemler kısmında yazan ilk öneridir.

yapılabildiğinde işe yarayan, kafayı rahatlatan, gerginliği bitiren aktivitedir.

kelimeler benim için ikinci plandadır ya. anama küfreden birini bile kendine getirip özür diletirim, konu kapanır. hep öyle oldu şimdiye kadar. hayatımda bir kişinin anasına küfür etmiştim hatırladığım kadarıyla, ertesi gün özür diledim telefonla ve öyle bir şey dediğimi hatırlamadığını söyledi dostum. hahah. çok yakın bir dostum ama beni gerçekten zıvanadan çıkarmıştı. delirecektim hatta. çektir git bilmemne çocuğu (tabii sansürsüz haliyle) dedim ve arkamı dönüp gitmiştim. o dostum cidden hatırlamıyor olabilir çünkü benden beklenmeyecek bi söz bu. ama vatsapta falan bazı haberler karşısında küfürleri yağdırıyoruz tabii, ben de dahil oluyorum. argo ve küfür kullanırım ama kişilerin hassasiyetleri olduğundan ülkemizde kabul edilemeyen küfürleri etmemeye çalışırım.

yerine göre biri bana dalga geçercesine, "aynen", "çok haklısın" falan derse sözlü kavga da çıkarabilirim ama.

söyleyene ve nasıl söylendiğine göre değişir bende bu işler.

bu yakınlarda konu kapatma işinde iyileştim ama. eskiden uzatırdım, haklıysam. artık, karşıdaki yanıldığını kabul etmeyecekse "aynen, haklısın." falan diyebiliyorum. eğer karşıdaki buna rağmen, "e tabi haklıyım, senin anlamadığın şey..." falan diye gene uzatırsa, onun sözünü keserek, daha vurgulu ve derin bi, "aynen aynen, yanılmışım." falan diyorum ama tabii ki bakışlarımla "senle uğraşamam" diyerek, genelde yetiyor. haklılık derken, mesela adım gibi bildiğim bir şey konu, karşıdaki ise yanlış öğrenmiş. öyle düşünün. eskiden bunları yapamazdım. bana hep "uzatma" denirdi sonunda, hahah. aslında ben sadece 1 fazla şey söylemişimdir 12'lik diyalogda. yani ben 12, karşıdaki 11 mesela o 12. de "uzatma" diyor; ama ben uzatmış oluyorum. aslında mesela ben o 12.yi söylemeyip onun yerine "uzatma" desem, ben kazanırdım. keheh.

kardeşimle aramdaki maksimum diyalog seviyesi.

dün yaptım -yedim de geldim gibi oldu- konu da kapanmadı, ikna da olunmadı.

"savaş rotası yeniden oluşturuluyor." bizdeki anlamı bu.

uğraşmak istememek ve salmak

karşımda ki kişinin aptallığıyla uğraşmak istemediğimde yaptığım şey

şu hayatta üç beş kişi dışında, insanlara genel olarak yapılması gereken muamele budur maalesef.

en sevdiğim. üstelik muhatabını çıldırtıcı etkisi de var.

sinirlenmemek için konuyu uzatmamaktır.

yaşam enerjisi %5'lerdeki insan davranışıdır.

ne kadar konuşsak da boş nasıl biliyorsan öyle olsun.

fikrinizi almak için size danışan kişinin, ne kadar temellendirseniz de, ne kadar sebeplerini kapsamlı bir şekilde bilal'e anlatır gibi anlatsanız da sizi dinlemediğini fark ettiğiniz anda gerçekleştirmek istediğiniz eylemdir.