sen yazmadan kimsenin aklına gelmemek

evet sözlük insanoğlu böyle herkes savunmada, sen yazmazsan kimse yazmamalı. herkes ilgi odağı olmayı sadece sen yazınca akıllarına gelmeni bekliyor. bu öznel bir eleştiri olup telefonu susmayan yazarları kapsamamaktadır.

insanı üzen vahim hadise. belki de akıllarına geliyoruz ama yazmadıkları için bu tür düşüncelere dalıp gidiyoruz. gerçi ben 'şimdi işim var sonra yazarım, şimdi işi vardır sonra yazarım, şimdi işim yok ama üşeniyorum, şimdi işi yoksa da bırak keyfine baksın' diye düşünmekten çoğu zaman yazmıyorum ya da yazamıyorum; ama siz öyle yapmayın, aklınıza geldiği an yazın.

sosyal medyada sürekli içerik üretin ve paylaşın. bir süre sonra siz yazmadan herkes size yazacaktır. denedim biliyorum.

öncelikle başlığı açan kızılderili dostumuzu, duygularımıza tercüman olmaya çalıştığı için tebrik ediyorum.
beni de kimse önemsemiyor. yazmadığım sürece kimsenin aklına gelmem. hayalet gibiyimdir. ama bu yaşam tarzını seviyorum. iç huzurumu bu şekilde buldum.

bı de bunların sen arayınca " ooo aklına gelir mıydık, sen yaşıyor musun yaaa" diye boş yapanı vardır ki suratına tükürülesi

hayatımdan acımadan insan sildiğim olay yani kötü
gününde yanında olmayanın iyi gününde işi ne demi

çıkarı bitenin muhabbeti kesmesi durumudur.

bu başlık neden bu kadar üzücü. gece gece sahura kadar bana yazmayanlar listesini düşünüp ağlayarak günlüğüme yazacağım.

ne tatlı başlık len dediğim. modlara pas tanımı.

yazmamak gerek. kimin aklına düştüyseniz ona yazmak gerek.

aklıma geleni arar sorarım. yok o yazmadı yok bu yazmadı. vefadan olsa biraz da gerek. gururu olmaz böyle işlerin. ararım merakım diner.o onun insansızlığıdır.*

aklıma gelse de yazıp, aramaktan hoşlanmıyorum. ama seviyorsam seviyorumdur. yıllarca da konuşmasak yüz yüze geldiğimizde eskiden kalma bi samimiyet varsa kaldığı yerden devam eder.

allahtan hiiiiç umrumda değil. isteyen yazar.

bana genelde yazıyorlar ben bazen geç cevap veriyorum işlerimden dolayı bakamıyorum.

umrumda değilmiş gibi yaparım ama bazen insan “yazın yahu” diyor falan. yalnızlık bazen üzünce kafayı böyle bulandırıyor

gözden ırak gönülden ırak hesabı,birini ancak gördüğüm zaman özlediğimi farkediyorum.
o yüzden genelde yazan pek ben olmam.

ınsanların sizi ve hayatınızı merak etmeme durumudur. bunu kafaya takan tek deli kendimim saniyordum. başka şehre taşınınca herkesin beni unutmasını kabullenmistim. şimdi geri döndüm ama bakıyorum bağlar çoktan kopmuş, çokta umrumda değil.kalan sağlar bizimdir.ben işim düşünce ararım valla.

uzun zaman önce benim de hissettiğim bir durumdur. belki bu hakikatle yüzleşmek ağır olacak, biliyorum ama böyle hissetmemin temelinin çıkar gözetmek olduğunu anlayalı çok uzun zaman oldu…

ikili ilişkilerde bu durumu çok sık yaşarsınız ama bunun farkına vardığınız an -genelde farkında olmadan bunun mukayesesini çok önceden beri küçük küçük yaparak biriktirmiş olduğumuzdan- bir taşma anına denk gelir…. tam o taşma anından hemen önceki esnadadır işte, damlayana yazık olur…

arkadaştır, akrabadır, sevgilidir fark etmemeli, bunu iyi kavramak lazım…

birini arıyorsanız, birine yazıyorsanız; onu özlediğiniz, onu merak ettiğiniz, onu sevdiğiniz, onunla zaman geçirmekten keyif aldığınız için yaparsınız, yapmalısınız bunu…

aranıp aranmamak umurunuzda olmamalı…

böyle beklentilere girmek sizi her anlamda uzun vadede yıpratacaktır…

insanları beklentiye girmeden, sadece siz istediğiniz için, istediğiniz sürede ve istediğiniz kadar hayatınızda tutun…