sevgi eksikliği

kaç yaşına gelirseniz gelin o eksiklik varsa çok can acıtır.

çok ciddi bir travmadır. eğer farkında olunup psikoterapi görürseniz durum toparlanır. ama bu durumu red edip düzelme yoluna girmezseniz (bkz: welcome the hell!)

insan sevilmek ister, şefkat görmek ister. sevgi de, sevgisizlik de insana birçok şeyi yaptırabilir.
bazen kırılabiliriz, inancımız sarsılabilir ama hayatta kötüler kadar iyiler de var. yaşadığımız kötü tecrübeler hayatımızın tamamını oluşturmasın.
en önemlisi de insanın kendini sevmesidir. içimizde neyi beslersek hayatımıza onu çekeriz.

(bkz: sevgi yoksunluğu)
sözlükteki kadın yazarların içinde bulunduğu durum.

aileden,cevreden alamadıklarını, sözlük erkeklerin süslu tanımlarında bazen ses soluklarında bulacaklarını zannedip hatalara düşmesidir.

erkekler bunun kokusunu alır hanımlar. (bkz: duygusal boşluk)

aslında dünyada ki çoğu sorunun sebebidir. her şey bence temelde sevgisizlikten kaynaklıdır. biri seni aldattı mı, sürekli kaostan mı besleniyor, birilerinin canını acıtmaktan zevk mi alıyor, şiddete meyilli mi ;kendini sevmiyordur başta ki çocukluğunda mutlaka sevgi ile ilgili bir sıkıntı vardır ha bu demek değildir ki alalalım bağrımıza basalım. kendi sevgisizliği ile ne yaparsa yapsın.

modern dünyada karşılaşılması alışılmış durum ya da durum silsilesi. kendi hikayesinin bile başrolü olamayanların hastalığı. nazdrovya...

sürgün gibidir.

insan ruhunda yıllarca kapatılamayacak yaralar açan bir durumdur.

hayvanlarda yaptığım gözlemler sonucu onlarda da olan şey. bir köpek gelmişti dogo arjantino saldırgan köpek. insan kedi köpek ayırt etmeden nasıl ısırıyordu. benim köpeğide kan revan içinde bıraktı. öldürmeye çalışmıştım başarılı olamadım tabi. ama dayaktan anlıyordu ama. kafasına taşla vurdum . bir iki gün beni görünce kaçıyordu. uslu duruyordu. sonra yine aynı.
bir iki sopa yiyor yine aynı saldırgan. yanına yaklaştırmıyorda. birisi çıktı birgün köpekleri varmış. yaklaştı köpeğe derken o o köpek gitti bambaşka bir köpek çıktı ortaya. cıvıdı hayvan kıskanç bir şey oldu hemde. sevgi arsizi oldu.

geçen yıllarda başka bir köpek daha geldi saldırgan. çocuklara bile saldırıyordu bu . daha saldırgan çıktı. insanlar yaklaştıkça sevdikçe o da normale döndü. kendisini kasittirmadan gitmiyor. herkesin önüne yatiyor. ..

bizimde yavrular vardı köpek ama yabani. kendilerini sevdirmiyordu. şimdi alıştıkça sevdiriyorlar. yabanilikleri kayboldu. böyle daha iyi oldu tabi.
insanlarla büyüyen kediler başka ormanda yabani büyüyen kediler bambaşka.

yüzsüz, arsız, kendini bilmez insanlar yaratır.

tüm hastalıkların sebebidir, fiziksel ya da ruhsal farketmeksizin…

evvel ezel duygular ihmal edilmişse, sevgi esirgenmişse, otorite ya da başıboş bırakma sevginin/şefkatin/ilginin yerini almışsa; kendini sevmemek, kendine güvenmemek, endişe, saldırganlık, hiperaktivite çocuğu/ergeni/kişiyi ele geçirmek için sırasıyla başına üşüşüyor.

bu kişiler yetişkin olduklarında bir türlü tamamlayamadıkları sevgi boşluklarını, kendilerine yakınlık gösteren herkesle önce doldurmaya çalışıyor ama sonra güvensizlik duygusu yakalarını bırakmıyor. bir türlü inanamıyorlar kendilerinin sevilebilir olduğuna çünkü kendilerini sevmiyorlar.
yalnızlıkları, seçilmiş olmasa da kendilerini güvende hissedecekleri bir tünel oluyor. her tünel ucunda bir ışık vaadeder. o ışık geçici olarak gözlerini alıyor, yöneliyor, heyhat teslim olamıyorlar. mutsuz, boyuna şikayet ettikleri kısa süreli ilişkiler içinde yaşayıp gidiyorlar.

hayat tecrübesi bu, kitabi bilgi değil, ihtimal ki yalan yanlış ama eyyorlamam bu.

onaylanma isteği doğurur ileriki yaşlarda, her hareket her adım bir mecrada anlatılır mutlaka ki sonunda onaylansın kabul görsün. yazıktır yapmayın böyle şeyler çocuklarınıza sevin onları bol bol da onaylayın güçlü olsunlar kendi adımlarıyla yürüsünler, başkalarının elinde kukla olmasınlar...