sevgililikte kıskanmak

psikopatlık derecesinde kıskanç biriydim eskiden ama uzun zamandır hayatıma giren kimseyi kıskanmıyorum. misal enişteniz akşam birileriyle yemekteydi ama kimleydi bilmiyorum. isim de sormadım. sorsam söylerdi ama sormadım. hala birlikteler mi bilmiyorum. çünkü merak etmiyorum. ne oldu da bu hale geldim, onu da bilmiyorum.

kıskanmayan gavattır

einstein eniştemin şu meşhur sözünü aklıma getirmiştir:

normaldir. insan sevdiğini kıskanır ama bu konudan kavga etmek bilmem ne pek bana göre değil. kıskanmak için sevgilinizin yersiz, gereksiz bir münasebeti, bir hareketi olması lazım doğal olarak. söylersin abi bu durum hoşuma gitmiyor diye. karşındaki insan da seni seviyorsa, değer veriyorsa seni bir daha bu duruma düşürmemek için seni anlamaya çalışır. çözemiyorsanız zorlamanın alemi yok abi kimsenin anası babası değiliz ki eğitim verelim. yolları ayır, hayatına devam et. bu kadar. ben gelemem böyle şeylere. hele hele o benim kardeşim gibi bilmem neyim gibi klişelere hiç tahammülüm yok, tamam sen kardeşlerinle devam et ablacım der uğurlarım.

bir gün kendimden 40 yaş büyük bir dedemizle bunun tartışmasını yaptım. o bana sevgililikte kıskanmanın gereksiz olduğunu ve sevgiliye güven duygusu yoksa kıskançlık duygusunun oluşacağını söylemişti. ben şiddetle karşı çıkmıştım. hesaba katmadığı bir şey var diye düşündüm hep. kıskanmanın alt metninde kompleks varsa ilişkiyi toksik bir yere götürür. mesele güven meselesi de değildir sevgilinizi tehlikelerden sakınmaktır. ben erkek milletinin ne denli sapık olduğunu bildiğim için sevdiğim insanın bir tekenin hayallerine meze olmasını istemiyorum o yüzden giyimine de karışırım. birbirine ait iki insan olarak sadece birbirimize vitrin olmamız gerektiğini düşünürüm. genele değil özele hitap edilmesini yeğlerim ve buna göre davranırım. bunu özgürlüğe ket vurmak olarak görmemek gerek.

(bkz: mağaramda mutluyum)

çok normal olan bir duygu durumudur.

kıskanırım.
olması gerektiği kadarını da gayet geçebilir bu arada. hayatıma birini alıp, özel bir yere koyduysam sakınırım ve kıskanırım tabi ki.
ama kontrolsüz değilim, rahatsız olduğum konuyu iletir çözmeye çalışırım. çözülmezse sonrasında olacaklardan da sorumlu olmadığımı iletirim*

mallıktır. sadakatine güvenmediğiniz insan için kendinizi de partnerinizi de yıpratmayın.

kıskançlık güzel bir şey aslında karşı tarafı sevildiğini hisettirir,ama aşırısı ilişkiye hasar verir,kıskançlık yemekteki pul biber gibi olmalı az koyarsan ayarında koyarsan tat verir,güzelleştirir-aşırı fazla koyarsan yemeğin tadını kaçırır çok acı olur o yemek yiyemezsin.ilişkilerde fazla kıskançlık ta ilişkiye zarar verir.

fazlasi ayriliga surukler

geçmişini geleceğini, yolda gördüğünü, internette izlediğini, beğendiği porno yıldızları, beğenmediğini defalarca söylediği kadınları, eski sevgililerini, ileride allah korusun ayrılırsan hayatına girecekleri kıskanmaktır.
daha azı olmaz.
*

kıskanmak normal de, kıskanıldığının farkında olup "manyaklaşmak" normal değil.