sinemada izlenen ilk film

ilk kan.

aslında bu bir travmaydı. filmin adı "öldür beni sevgilim" birkaçınız biliyordur. filmde sürekli bel altı şakalar yapılıyordu. daha küçük olsaydım belki gülerdim. ama o gün suratsız suratsız bitmesini beklemiştim. ve arkadakiler de yiyişiyorlardı. ona rağmen sinema ortamının karanlık, ekranın da dev olmasını sevmiştim. hayalim "dünyanın merkezine yolculuk" filmini aynı ortamda izlemek.

mücize... baya geç kalmıştım sineme ile tanışmaya hatta filme gittiğim çocuğa aşık olup uzun süre aşk acısı cekmistim

aslan kral.*

cars (2006)

hababam sınıfı askerde 2005..

garfield 2

harry potter ve sırlar odası

kayıp balık.

çok heveslenmiştim, babamla gitmiştik. sonra yarısında sıkıldım diye tutturunca çıkmıştık.

babam için sinemaya gitmemesi gereken biriyim, hemen sıkıldığımı iddia ediyor. *

batman (1989).

filmi hep evde izlediğim için baya geç gittim sinemaya gerek duymadım sanırım. 20 şubat 2020 eltilerin savaşı gupse özay'ın filmine gitmiştim ondan sonra araya pandemi girdi ve ben yine internetten izlemeye devam ettim ilk ve tek gittiğim film olma özelliğini hala koruyor.

(bkz: minyeli abdullah)*

gidip en öne oturmuştum. filmden de hiç bir şey anlamamıştım. dindar ailenin sinema keyfi de bu kadar olur.

babam ve oğlum

ahmet uluçay'ın ilk sinema filmi olan karpuz kabuğundan gemiler yapmak, "karpuz kabuğundan gemiye binersen çabuk inersin" mesajını adına konu alan, ünlü oyuncuların oynamadığı, yönetmeninin de rol aldığı özgün bir yapım.
düşük bütçeli bir film olan ve 2000li yılların başlarında ilk defa sinema kültürüyle tanışmama yardımcı olan bir film. tabii yeşilçam aşığı çocuklardık o dönemler. biraz daha ışığa yakın olduğumuz ve hayatı daha umutla algılamaya başladığımız dönemlerdi. radyodan keyifle müzik dinlediğimiz ve heyecanla komik olmayan djlerin sohbetlerine kendimiz bıraktığımız bir süreçti. imkanlar kısıtlıydı ama hayallerimizin sınırı yoktu. şu an ise imkanların çok olduğu hayallerin sınırlandığı bir dönemi yaşıyoruz. sinemada izlenen ilk film derken gece gece tebessümle hatırlanan yıllar da beraberinde gelmiştir.

zor ölüm

okyanus kadar derin

(bkz: jaws)
çocuktum, altıma sıçmıştım resmen.

iyi kötü çirkin.

82 yaşındaki bir yazar elbette 1966'da film izleyebilir.*

aile ve aile dostlarıyla gidilen gora filmidir kaç defa izlediğimi bilmiyorum hala ilk seferki gibi izliyorum

(bkz: t-rex)
10-11 yaşlarımdayım*, babam, ablam, ben sinemaya gittik. gitmeden gazeteden hangi filme gideceğimizi seçtik. ilk kez gidiyorum, çok da heyecanlıyım. bir de üç boyutlu. vay canına!

her şey olması gerektiği gibi, film başladı. ilk sahnede kamerayla dağların üzerinden görüntüler geçiyor. dakikalarca sürdü. üç boyutlu malum, sanki kameranın üzerine oturmuşum dağları geziyorum. gel gör ki bir sorun var. beni araba tutuyor. e böyle kamerayla geziyormuş gibi olunca beni film tuttu. ilk dakikalardan! öyle böyle değil kusucam. gözlüğü çıkarttım, gözümü kapattım, ilk yarıyı yarım izleye izleye bitirdim. araya çıktık ama ben bitik haldeydim. kusmamak için de çok tutunca kendimi ruhum çekildi resmen.

benim yüzümden ikinci yarıyı izleyemedik. bir kolumda ablam, bir kolumda babam zar zor arabaya bindim. sonra uzun süre üç boyutlu film izlemedim.
şimdi hatırlayınca bile midem fena oldu.