siyah önlük

ilkokul öğrencilerinin tek tip olarak giydiği; 1990 yılında kullanımdan kaldırılmış okul kıyafeti. dün gibi hatırlıyorum, simsiyah giyinirdik, yakamıza da beyaz yakalık takardık. sonrasında da yerini mavi önlükler almıştır.

1984 öncesi nesil bu önlükleri giydi. zaten bizden bir ya da iki sınıf aşağıdakiler mavi önlüğe geçtiler. son siyah önlük giyen nesil de biz olduk. hatta o zaman ki polis memurlarının üniformalarının rengi de ördek yeşiliydi.

içimizdeki çocuğu öldüren önlük.
kirlenme derdi olmayan önlüktür aynı zamanda.
sanırım bu sebeple yıllarca tercih edilmiş bir renk. anneler mutlu, haftada bir yika oh mis.
oysa ki mini mini birlere rengarenk önlükler güzel olmaz miydi vakti zamanında ?

tek başına bir şey ifade etmezdi de ingiliz uşakları tarzında şunu da boynumuza takar beşiktaş flaması gibi dolanırdık ortalarda.
(bkz: önlük yakası)

şimdi 2. sınıfa kadar siyah giyip sonrasında mavi önlük giyen olarak nasıl bir güzelleme yapsam bilemedim. tek hatırladığım o yaka her gün kopardı anam da her gün beni paylardı. şu şekilde;

ah o sıcak havalarda yakması yok muydu? beyaz kolalı yakalar. kolalı kurdeleler. uzun örülü saçlar.

1 yıl giyebildim sonrasında mavi önlüğe gecildi ve okul şirinler köyüne döndü.

siyah önlük deyince ilk aklıma gelen kahvaltıdan sonra ellerimi yıkayıp ısınmak için sobaya iyice sokulmuştum ellerimi ısıtıyorum. meğer önlüğün eteğin uç kısmı sobaya yapışmış ceviz büyüklüğünde yanmıştı. nasıl ağlamışım sabah sabah.

zengin fakir ayriminin, statunun ortadan kalktigi herkesin esit muamele gordugu guzel zamanlar.

muhtemelen zengin fakir ayrımı olmasın diye akıl edilmiş olan ve sonrasında "yahu hepsi aynı renk olduktan sonra sorun yok ki! mavi de olsa zengin fakir ayrımı olmaz" diye düşünülerek vazgeçilmiş ilkokul giysisi. beyaz yakası da vardı elbette ve cebinde de temiz mendil...

mendil ve tırnak temizliği kontrolü yapılırdı. bir de her hafta sonu bir öğrenci, oturduğu sıranın örtüsünü, yıkanması için eve götürürdü. şimdi hâlâ var mı bu uygulamalar, bilmiyorum.