sohbet ortamlarında daima kendini öven birey

bence itici bireydir.
kimse birinin özellikle de kendi kendisini sürekli övmesini dinlemek istemez.
onu bırak süpermen bile gelse, devamlı ben dünyayı şöyle kurtardım, ben şöyle uçtum böyle adam dövdüm abi muhabbeti yapsa çevresinde bunu dinleyen bi kişi kalmaz.

çekilmez insan. hemen kaçılır yanından.

yeni tanıştığım biriyse eğer bir süre izin veririm ki insanlar bazen kabul edilme ve beğenilme gibi arzularını doyuma ulaştırmak istiyor. belki çok sosyal birisi değil belki sadece biraz kendini şımartmak istiyor, olabilir normal bir şey fakat o kişinin tek derdi şişik bir ego ile kendini bulutların üstünde göstermekse işte o zaman itina ile itin bir tarafına sokup sokup çıkartma moduna giriyorum. susarsanız hatasını anlamaz ve törpülenmez, birilerinin törpülenmesi birilerinin törpülemesi lazım.

be törpü my friend... (bruce lee teşbihini anlamayan nesile aşina değiliz...)

huyum kurusun ben de böyle bi delikanlıyım napayım.

başkaları tarafından ilgi görmediği için çevresine karşı sürekli övgü duyunan ve bunun onun popüleritesini arttıracağını düşünen bireydir

kılıyla övünen, toynak ayağında dağılmaya yüz tutmuş bir oda dolusu ayakkabıyla övünen, övünmediğinde sohbetten kopan, başka konusu olmayan insanlar tanıdım.

ilgi ihtiyacından kaynaklanıyor bu durum.