1.
çok maça gittim çocukken.ankaragücü 'nün ve gençlerbirliği'nin her hafta maçlarına giderdik.mahalledeki abilerimiz bizi maça götürürdü.fenerbahçeli olduğumuz için de ayrıca fenerbahçe ne zaman ankara'ya gelse mutlaka maçlara giderdim .
o zamanlar bilet kontrolü sıkı değildi ,bedava maçlara girerdik.çok acayip anılarım var.( polisten dayak mı yemedik neler neler.)fenerbahçeli polis bulurdum ,rica ederdim sağolsunlar kırmazlardı .onlar stada girerken beni de stada sokarlardı.doğru düzgün para verip maçlara girdiğimi hatırlamıyorum.yine bedava girdiğimiz maçlardan biri ;1995 başbakanlık kupası ankara'da oynanıyor.fenerbahçe ile galatasaray arasında. 15 yaşındayım.fenerbahçe 'li arkdaşlarımla maçı statta izliyoruz.gecekondu(ankaragücü taraftarları bilir) tarafı kale arkasındayız.maçın normal sonucu 1-1 bitti.penaltılara geçilecek.biz de o boşlukta tribün tezahüratı gazıyla arkadaşımla meşale yaktık,tam sönmeden sahaya atalım dedik.arkadaş fırlattı sahaya yüzü dönük polislerin arkasına düştü birşey olmadı ,bendeydi sıra ,attım meşaleyi sahaya yetişmedi en öndeki bir taraftarın kafasına düştü.
"aha şimdi si*i tuttuk." dedim.kafasına meşale attığım adam allah'tan tutuşmadı ama "hangi sun of a beach attı lan onu !" diye bağırdı.
sahadaki bize doğru duran polis beni gördü .
eliyle işaret yaparak beni gösterdi.aşağıdan " mavili çocuk,mavili çocuk" diye polislerin seslerini duydum.
bir panik oldum ,telaşlandım.polisler beni alacak diye korktum.
ama o sırada ne oldu dersiniz.fenerbahçe taraftarları üstümdeki mavi tshirtü çıkarttı ve beni aralarda dolaştırmaya başladı.oradan oraya beni gezdirdiler.kendimi üstüm çıplak halde kale arkasının diğer ucunda buldum.beni polislerin gözü önünden kurtarmışlardı.
maçı o şekilde başka bir yerden takip etmiştim.
penaltılarda kaybetmiştik.
o zamanlar bilet kontrolü sıkı değildi ,bedava maçlara girerdik.çok acayip anılarım var.( polisten dayak mı yemedik neler neler.)fenerbahçeli polis bulurdum ,rica ederdim sağolsunlar kırmazlardı .onlar stada girerken beni de stada sokarlardı.doğru düzgün para verip maçlara girdiğimi hatırlamıyorum.yine bedava girdiğimiz maçlardan biri ;1995 başbakanlık kupası ankara'da oynanıyor.fenerbahçe ile galatasaray arasında. 15 yaşındayım.fenerbahçe 'li arkdaşlarımla maçı statta izliyoruz.gecekondu(ankaragücü taraftarları bilir) tarafı kale arkasındayız.maçın normal sonucu 1-1 bitti.penaltılara geçilecek.biz de o boşlukta tribün tezahüratı gazıyla arkadaşımla meşale yaktık,tam sönmeden sahaya atalım dedik.arkadaş fırlattı sahaya yüzü dönük polislerin arkasına düştü birşey olmadı ,bendeydi sıra ,attım meşaleyi sahaya yetişmedi en öndeki bir taraftarın kafasına düştü.
"aha şimdi si*i tuttuk." dedim.kafasına meşale attığım adam allah'tan tutuşmadı ama "hangi sun of a beach attı lan onu !" diye bağırdı.
sahadaki bize doğru duran polis beni gördü .
eliyle işaret yaparak beni gösterdi.aşağıdan " mavili çocuk,mavili çocuk" diye polislerin seslerini duydum.
bir panik oldum ,telaşlandım.polisler beni alacak diye korktum.
ama o sırada ne oldu dersiniz.fenerbahçe taraftarları üstümdeki mavi tshirtü çıkarttı ve beni aralarda dolaştırmaya başladı.oradan oraya beni gezdirdiler.kendimi üstüm çıplak halde kale arkasının diğer ucunda buldum.beni polislerin gözü önünden kurtarmışlardı.
maçı o şekilde başka bir yerden takip etmiştim.
penaltılarda kaybetmiştik.
devamını gör...
2.
bu anlatacağım anı 3 ağustos 2024 günü oynanan beşiktaş galatasaray arasındaki süper kupa maçının evde izleme anına aittir.
babam bildim bileli beşiktaşlıdır. çok da yüzü gülmez haliyle, yani en azından takımdan yana. bir fenerbahçeliler kadar olmasa da tabi neyse. o gün beşiktaş sağolsun, o kadar güzel goller attı, o kadar keyifli bir maç oynadı ve skor sundu ki babamı gol anları sevinirken içten içe ben de çokça mutlu olmuştum. 60 küsur yaşında ve yani insanın babasını o denli mutlu görmesi gerçekten hoş bir şey. neticede futbol, bir şekilde yeniledebilirsin hani çok da büyük bir olay değil belki ama ne bileyim, yani o maçtaki babamın sevinç ve mutluluğu benim için skordan çok daha keyifli ve güzel anıydı. insanın bence babasıyla beraber, babasını mutlu gördüğü anılar biriktirmesi çokça keyifli bir şey olsa gerek. en azından ben o gece öyle hissetmiştim.
babam bildim bileli beşiktaşlıdır. çok da yüzü gülmez haliyle, yani en azından takımdan yana. bir fenerbahçeliler kadar olmasa da tabi neyse. o gün beşiktaş sağolsun, o kadar güzel goller attı, o kadar keyifli bir maç oynadı ve skor sundu ki babamı gol anları sevinirken içten içe ben de çokça mutlu olmuştum. 60 küsur yaşında ve yani insanın babasını o denli mutlu görmesi gerçekten hoş bir şey. neticede futbol, bir şekilde yeniledebilirsin hani çok da büyük bir olay değil belki ama ne bileyim, yani o maçtaki babamın sevinç ve mutluluğu benim için skordan çok daha keyifli ve güzel anıydı. insanın bence babasıyla beraber, babasını mutlu gördüğü anılar biriktirmesi çokça keyifli bir şey olsa gerek. en azından ben o gece öyle hissetmiştim.
devamını gör...