sözlük yazarlarının sözlük yazarları ile buluşma anıları

sözlükten bir yazarla buluşulduğunda yaşanan ilginç anılardır..

köşedeki çingene oldum. 6'da onu yakamda kırmızı karanfilim ile bekledim. sonra vercem dedim, eğer sen de bana 400 milyon verirsen dedim safozlar çok çabuk inanıyorlar. aldım parasını. 8'de aynı yerde ol dedim. gelmiş ama ben yoktum işte. kader.

sonra dedi, seni rezil rüsva edicem, göreceğisin sen dedi ama elden ne gelir? kanıt yok ki. hadi ispatlayabiliyorsa ispatlasın.

çok alakasız şekilde, yine alakasız bir tanımdan mesajlaştığımız yazarla meğer aynı şehirdeymişiz.
laf lafı açtı, buluşup oturduk.
gerçekten çok iyi kalpli bir insan tanımıştım.
sonra yine görüştük falan derken, özel hayatı biraz sıkıntılıydı (ailevi).
sonra o anki durumlarımız sebebi ile görüşmeme kararı aldık. bu durum ona da bana da zarar verebilirdi çünkü.
bu tarz konular ciddiyet ister, saygım da sonsuz.
eğer fake kullanıcı açıp uzaktan şu an gülüyor falan ise, teşekkürler minik insan.
tüm güzellikler seninle olsun demek istiyorum.
bu da böyle bir anı.

sözlükten bir kız ile uzun süre dmden konuşuyorduk, sonra instagramını istedim verdi.
uzun uzun konuşmaya başladık, anlaşamayacağımız belli idi aslında. kız koyu ak partiliydi ve ben bu kadar radikal fikirli bir insan görmedim. her neyse ben çorluda yaşamaktayım, bu kız ise istanbulda. bir gün istanbulda buluştuk, kadıköyde. konuştuk, yemek yedik, kahve içtik falan filan.
sonra vedalaştık. gel zaman git zaman aramızda bir anlaşmazlık oldu ve konuşmaz olduk. hikayede anlatılacak çok şey var ama bu kadarını anlatmayı uygun görüyorum.

(bkz: söylesem tesiri yok sussam gönül razı değil)

kimseyle buluşmadım. muhtemelen buluşmam da.

konuştuk, arkadaş olduk. biraz keriz ama sevimli bir elemandı. izmir'e geldiğini söyledi. sevgilisini görmeye. ilk kez buluşuyorlar. gelmişken bir kahve içelim dedi. tamam dedim. kahveyi içerken sordum nerede kalacağını. ayarlayacağım kalkınca, kız yurtta kalıyor dedi. al onu da gelin bende kalın o kadar bir araya gelmişsiniz, birlikte bir gece geçirin dedim. nasıl aşıklar ama gözleri parlıyor birbirlerine bakarken.

bu anlattığım sanıyorum 11 yıl önce yaşandı. bu sabah görüntülü aradı beni. düğününde altın taktım, çılgınca dans ettim. çocuğu olursa(umarım olmaz) erkek olursa adının alp olacağına eminim.

bizde ortam böyle.

bir hemcinsimle açık havada sabah kahvaltısı, salıncak, kahve keyfi, kapanış.

bu hayatta bu işi en son yapacak insan bendim. bir daha yapar mıyım, hayır. yapanı yargılar mıyım, hayır. mantıklı geliyor mu, hayır. pişman mıyım, evet. saçma geliyor mu, evet. bir daha yapar mıyım, hayır.

kimseyle buluşmadım. mesaj alımı kapalı olunca öyle kimseye mesaj atıp tanımlarınızı beğendim sohbet etmek isterim gibi bir girişimim olmuyor. olmayınca da bir yere davet edip görüşmek de otomatik olarak eleniyor.

erkekler kendi aramızda toplanalım desek , kim gelir bilmem ama gelen olsa da benim öyle geniş bir “erkek” sohbet dağarcığım da yok.

geçen kuaförde 2-3 cümle edemedim. siyaset konuşmak , ne olacak bu memleketin hali muhabbeti yapmayı severim ama onlar da artık hep eski de kaldı.

şimdi tanıdıklarım dışında kimseyle siyaset konuşmuyorum. geçen bir post gördüm. artık kimseyle tartışmıyorum 1=5 ve size iyi eğlenceler yazıyordu. aynen katılıyorum almanya bizi kıskanıyor vs.

bunu
yapmayı planlıyordum zaten. japon kızımız * onigiri değil sucuk ekmek diye sayıkladı.* çok güzel buluşma anılarımız var ama ben en sucuklusunu seçtim.

ilerleyen zamanlarda ne olur bilmem ama şimdilik bende olmayan anılar. günün birinde biriyle buluşursam yazarım. zirveye de gitmediğim için zirve anım bile yok.

biz sözlükte 3 arkadaşız ilk ben geldim sonra bir arkadaşım sonra bir arkadaşım yani genelde "akşam 9 kahve?" denildiği zaman hemen hemen haftada 2 3 görüşüyoruz istanbul'da olduğumuz zaman.

benim bir anım var ama önce evveliyatindan bahsetmem lazım. adını bile unuttuğum bir sözlükte bir troll vardı. sürekli ölüden, ölülerle ilişkiye girmekten, cesetle türlü türlü fantezilerini sözlüğe yazan bir herifti. ciddi ciddi yazıyordu da bunları. küfür kıyamet dinlemiyordu adam. bir entrysinde işi iyice azitip ölmüş çocuk bedeniyle ilgili sapkınca bir şeyler yazdı. o zaman da ilk oğlum daha yeni doğmuş. şimdi hesapladım da 14 yıl olmus bu olay olalim. neyse delirdim haliyle. mesajimda önce çocuklarla ilgili yapma diyerek naif bir şekilde uyardım. adı herif güzel bir mesaj yazdı. hasasiyetimi anladığını, kantarin topuzunu kaçırdığını söyledi özür diledi. sonra bir iki mesaj sonra bu herifle kuğulu parkta buluşmaya karar verdik. niyetim bunu güzelce dövüp göndermekte. sonra bu çocuk geldi, baktım ki bir kolumu bağlayıp dovecegim, bir tane vursam boşa gidecek cılız, çırpı gibi bir tip. sonra bu cocugun hikayesini dinledim. çocuğu dövmeye giden ben bu sefer de kendimi çocuğu teselli ederken buldum. çok acıklı bir hikayeydi ama. anlatmak istemiyorum. bir daha da ne kimseye karıştım ne de kimseyle buluştum. çok derinden etkilemişti beni anlattıkları.

simdilik an'ı gelecek için anı.

oğlum biri var; efsane rakı içiyor…

içmiyor hatta, hanfini rakı oluyor…

damağı da tatlı… yemeyi iyi biliyor… aslında yapmayı daha iyi biliyormuş, deneyimlemedim ama iddiası o…

harika muhabbeti var, ben önce ‘çok güzel kadın lan ondan öyle ayran budalası gibi bakıyorsundur ağzının içine…’ dedim kendi kendime ama yoo; bildiğin ele geçiriyor seni. tamam çok güzel kadın ama çirkin de olsa dinlerdim yine, öyle ehil bir muhabbet yani…