sözlükteki kişilik vs gerçek kişilik

başka bir sözlükte yaptığım hata şuydu; beni ilgilendirmeyen konularda haklıyı, haksızı ayırmak. ben reel hayatımda da böyle biriyim. ama bu sözlükte yemin ettim bunu yapmayacağıma * hiçbirinizle bozuşmadan kendi halimde yazıp yazıp çıkacağım.

o yüzden ben burada tam anlamıyla gerçek ben olamam. belki biraz...

buradaki kişilik, kendimizi algılama biçimimiz mi yoksa başkalarının bizi algılama biçimimi olduğuna göre çok fazla değişkenlik gösterir. eğer başkaları için konuşuyorsak, bizi değerlendiren diğer zihinler bizim anlattıklarımızı ses tonumuz, kilomuz, saçımız, vurgularımız, mimiklerimizden bağımsız şekilde dinleyemezler. mutlaka bunların da işe dahil olduğu bir genel kanı bırakırız insanlarda. zaten iletişimin yarısından fazlasını bu tarz diğer etmenler oluşturur. oysa biz burada sadece yazarak kendimizi açıklıyoruz bu da aslında en azından başkalarının gözünden bambaşka birileriymişiz gibi görünmemize neden olabilir.

öte yandan kendi adımıza konuşuyorsak yine başka farklılıklar kendini gösteriyor. mesela böyle bir yazıyı monolog halinde birilerine anlatmak karşı tarafın ilgisi olsa dahi çok da yapmayacağım bir şeydir. burada ise elimden tutan yok istediğim kadar yazabiliyorum. ne söz kesen var, ne araya giren var, ne "yalnız o öyle değil" diye sazı eline alan var.

uzun lafın kısası sözlük ortamında kişiliğimizi göstersek bile çok azını gösterdiğimizden dolayı sonrasında başka bir ortamda bizi görmek, sanki o kişi biz değilmişiz gibi algılanmaya neden olabilir. gerçek hayatta birebir tanıdığınız insanlarla dahi, sadece ortak alanda ve sosyal durumda nasıl davrandıklarına dair bir izlenim oluşturuyorsunuz. o kişilerle aynı evde kalmaya başladığınızda onun bambaşka bir yüzünü daha görürsünüz mesela. bu da onun gibi bir şey.

fark yok, neysem o.