süleymaniye camii

"ordu-milletlerin en çok döğüşen, en sarpı
adamış sevdiği allah`ına bir böyle yapı.
en güzel mâbedi olsun diye en son dînin
budur öz şekli hayâl ettiği mîmârînin."
süleymaniye'de bayram sabahı, yahya kemal beyatlı

beni bu kadar etkileyen başka bir camii olmamıştır. ilk gördüğümde nasıl hayranlıkla baktıysam her gittiğimde de yine o hayranlıkla bakıyorum.

istanbul'un en güzel manzaralarından birine sahip camiidir, görünce insanda hayranlık uyandıracak kadar mükemmeldir.

camii inşaatı uzayınca iran şahı kanuni'ye altın ve elmaslarla dolu bir sandık yollamış. kanuni sultan süleyman bu altın ve elmasların minare harçlarına katılmasını emretmiş. süleymaniye minarelerinden birinin adı cevahir veya mücevherli minare adını almıştır.

şehir efsanesine göre caminin yapımı sırasında zemin iyileştirmesi için zaman harcanmasının padişah tarafından hoş görülmediği, oyalanma ve gereksiz masraf olarak kabul edildiği aktarılır. ancak inşa edilmesinden bu yana beş yüz yıla yakın süre geçmesine karşın bu büyük caminin depremlerde hasar almadan ayakta kalabilmesi, alınan bu önlemlerin ne kadar doğru olduğunu kanıtlar. mimar sinan olmak demek, bir anlamda da yaptığı işe, mesleğine saygı duymak demek oluyor.

an itibariyle icerisinde turladigim , fatihte bulunan camii. harika bir boğaz manzarasi var. serin üstelik. kalabalik degil.

ıbadet icin degil de dinginlik icin sık sık geleceğim artık. cok hoşuma gitti. çay ismarlamak isteyenler gelsin.

mimar sinan'ın nadide eserlerindendir.

üniversitede kampüsüm bu camii'ye çok yakındı çokça gitmişliğim,dolaşmışlığım vardır.bahçesi,manzarası ve tarihi atmosferi çok güzeldir.



bahçesinden çektiğim manzarası.

çok özlediğimdir…
bana o kadar huzur verirdi ki devamlı bahçesine gidip vakit geçirirdik hoş sohbetler ederdik sevdiğim insanlarla. her defasında ayrı bir büyülenme yaşıyordum şimdi çok ayrı düştük…

hacıosman metro köprüsü'nü ve dolayısıyla haliç'i görür.