sürekli mutlu olmaya çalışmak

insanın amacı bu değil mi. iyi bir eğitim iyi bir işe girmek bir çok şeye sahip olmak ve onlarla mutlu olmak için değil mi. hatta iyi bir emeklilik hayali.
insanın mutlu olmaya çalışması mutsuzluk sebebiymis. ee o zaman bırakalım herkes mutsuz olsun. bence bu da zenginlerin uydurduğu bir şey. tıpkı küçük şeylerle mutlu olun gibi içi boş saçma bir şey.
insan gün içinde tabiki sevdiği şeyleri yapmak ister. onlarla mutlu olur.
sorun bu düşünceye takılı kalmak. yani an içinde mutlu olacakken saçma sapan şeyleri hedeflemek düşünmek elde etmeye çalışmak işte bunlar yorucu olabilir ve mutsuz eder insanı.

süreklilik belirten her şey gibi yorucu olan hadise.

sürekli mutsuz olmak daha kolay. hiçbir şeyi sevmemek de öyle. oysa bir şeyi sevmek ve onunla mutlu olabilmek emek ister, yürek ister, hoşgörü ister, biraz vicdan ister.

mutluluğu koklasak kafi ya. bir fırt. *

günümüz insanının en belirgin sorunlarından. sürekli mutlu olmaya çalışmak veya olduğunu düşünmek; en mutsuz benim, hayat üstüme geliyor, hiçbir işim rast gitmiyor diye düşünmek kadar hastalıklı bir düşünce. kişisel gelişimcilerin, olumlama yapalımcıların başımıza çıkardığı zırvalardan sadece biri. insan hayatının her alanında hareket, değişim arar. stabil bir hayattan sıkılmayacak insan varsa da ben karşılaşmadım. ayrıca bir şeyin kıymetini kaybedince daha iyi anladığımız bir gerçek. bu yüzden bu düşünce kalbe gereksiz yükten fazlası değildir diye düşünüyorum. bazen salmak en iyisidir.

arada bana da uğrasa çok makbule geçer

yapılması en zor davranış ve ruh hali. çabalamak daha doğru olurdu, çabalarsın çünkü, sürekli koşarsın...

çağın hastalığı tanımlı hedonizme götüren güdüdür. hayat, edindiğin vasıf, yetenek mal mülk, eş, evlat gibi argümanları yönetip sorumluluk bilinciyle yaşarken kendinin en iyi versiyonuna ulaşmaktır.
tüm bunları yönetirken yerin dibine girdiğin de oluyor çok iyi hissettiğinde. bence olay mutlulukta değil huzurda.

bir yerden sonra üzülmesem yeter mutlu olmasam da olur dedirten eylem.

doğrudur. arayın, isteyin, bulun.

bu gece başlıklar hep ruhumu gıdıklıyor.
“bana biri mutluluğu tanımlasın önce” diye sorsam inanın her cevap farklı olur zira her birimizin mutluluk inancı farklı.

ama çoğu tanım aslında size dışarıdan inandırılan, çerçevelendirilmiş balonlar.

insanın esas araması gereken mutluluk değil; kendine özgü olan iç huzurdur. onu kaygısız yaşam takip eder, onu da içinde bulunduğun andan keyif alma. bu birazda seçimlerinizle alakalıdır.

hem öğretilen bir mutluluğa kimse ulaşamaz. çünkü siz ona yaklaştıkça o sizden uzaklaşır. kendi huzurunuzu arayın. onu sadece size ait mutluluk taki eder zaten.

hüznü yaşamayı bilmeli insan. her yerde bir insan yalnız takılamaz algısı. ulan madem öyle neden arkadaşlarınlayken yalnız hissediyorsun. tamam işte yalnızlık da bir ihtiyaç. öyle bir dayatılmış ki illa mutlu olunacak illa birileri yanında olacak. hüzün de güzeldir. sakinleştirir.