suyun tadı

kesinlikle ayırt edebildiğim şeydir.

bu konuda insanın kendini geliştirebilmesi için günde minimum 3 lt su içmesi ve koku hafızasının da güçlü olması gerekir.

bir keresinde kahvenin yanında getirilmiş olan sudan bir yudum alır almaz "zemzem mi bu?" demişliğim ve kahveyi getirene sorulup "evet" cevabı alındığında o iş yerindeki ev sahibi şoke etmişliğim vardır.

meraklısı için not: zemzem'in ph derecesi 10'dur. ağır bir sudur ve sıradışı bir tadı vardır.
türkiye'de günlük olarak tüketilebilecek en kaliteli su (bkz: munzur su)'dur. ph değeri 8,45'tir.

etiketlerinde yalnızca ''uygun'' olarak geçen tattır.

özellikle kireçli suları fark edebildiğimden tadıyla kokusuyla içindeki mineralllere göre farklılık gösterir. benim içtiğim en iyi su rize'de ayder su'dur.

herkese memleketinin suyu güzel gelir. memleketinden uzak başka bir memlekete gittiği zaman insan, orada içtiği suyun tadını farklı algılar. oradaki suyun farklılığı, insana kendi memleketinin suyunu arattırır. su, her yerde aynı su ama tadı her yerde aynı değildir.

mis gibi arsenikli suyumuzun tadı hicbir yerde yok. köyümüzün suyu kanserojen ama çayı efsanedir. çayınıza bergamot yerine arsenik katmayı hic düşündünüz mü? özellıkle paslı borularda marine olmasından mıdır nedir köyümün suyunu pek severim. ( sahiden o kadar sağlıksız yine de köydeki çayın tadı hicbir yerde yok)

ülkenin genelinde klor oranı nasılsa o kadar değişen bir tattır. misal bizim bölgede o kadar klor kullanılır ki böbrek taşı olmamamız büyük bir şans .

ilginç bir şekilde amerika'da bazı markalar önce distile su yapıp sonradan elektrolit, mineral vs. ekliyormuş. ama nasıl güzel tadı...... adamlar her şeyin yapayını buluyor. bi de güzel yapıyorlar şerefsizler ya. böyle boğazınızdan geçen pürüssüz bir lezzet şelalesi gibiydi...

olmadığı düşünülen ama aslında var olan tattır.
iç bakıyım beş markanın suyunu aynı mı ?

tadını anlatamıyoruz. ama onsuz da ölüyoruz.
suyun tadı, birkaç saat güneşin altında tarlada çalıştıktan sonra , çeşmede avuçla içtiğin suyun tadıdır.