thedansözkiller

yaaa senn kimm oluyoosun muhtar?

kim-sin11

seks var mı hocam? malum biz tribündeniz.

özel mesaj okuyamıyorsunuz gerçi. bana içerden adam lazım. senin bu kapıyı açamasan da açabilecek bir takım tüyoların var gibime geliyo.

nickin çok canımı sıkıyor bu arada, bu nasıl nick tercihi cicim?

lucifer'ın moderasyondaki torpil işlerini ayarlayan şahıs.

kendisi askerden arkadaşım olur. yalan yok. nato barış timinde aylarımız geçti. avrupadaydık. (gizli bilgi olduğundan ülke adı vermek istemiyorum)

herneyse. orada görevini ifa eden her vatanından uzak mehmetçik gibi yalnızdık. hasret bağrımızdan taşıyor, etrafta da pek iletişim kurabileceğimiz insan bulunmuyordu. biz bizeydik. kafası 3 numaraya vurulmuş yarı dazlak ve yalnız adam farklı şehirlerden yola çıkmış erasmus gibi bir ortamda bir araya gelmişti...

mesai bitiminde bir barda yakınlaştık. abdli askerlerin pub kültürü malum. içmeyeni dışlıyorlar. belki ben domuz etçi hardcore bir ateist değildim ama thedansöz öyleydi. yine de bir gün olsun bu muhabbeti açıp, yaralarımızı iyice deşmemiştik.

şimdilik bu hikayeyi sonlandırmak durumundayım arkadaşlar, mazi gözlerimi nemlendirdi. klavyeyi göremeyecek duruma geldim. ikinci perdede acıya doyacaksınız!!!!

selamlar. kendisinin katlettiği dansöz benim.

puslu bi geceydi. ili de yılı da hatırlamıyorum. nicki görene kadar bu trajedik olayı unutmuştum, mutluydum.

soğuk bir akşamüstü her zamanki gibi mesleğimi icra etmek için usulca girdim mekana. giyindim, hazırlandım, çıktım sahneye. bi oraya kıvırıyorum bi buraya, uzaktaki masada biri beni kesiyordu sürekli. takmadım devam ettim icrama.

bir vakit sonra arkadaşın kafa iyi olunca benle birlikte oynamaya başladı, aa dedim ne kadar canayakın sevecen bi insan.. gülüşüyorduk. beşer şaşar.

gece 11 sularıydı, tam işim bitmiş mekandan çıkıyordum ki kapının önünde bu arkadaş, elinde sigarayla kitlenip bakıyordu bana. korktum, hızlıca yürümeye başladım. araya mesafe girince rahatladım sanmıştım ki arkamdan koşmaya başladığını gördüm.

sebepsizce bi sigara söndü ensemde, bi yumruk patladı sol kulağımda, bi dirsek yedim böbreğime. patır kütür geçirmeye başladı ben yere düşünce. ıssız, soğuk, puslu bi gece.

kıpırdayamıyordum, zar zor nefes alıyordum. telefonla konuştuğunu duydum, "hallettim abi" dedi, "vefata vardı eleman".

öldüm sanıp bırakmış beni. hayattayım.

insanoğlu çok kötü.

abi sen kız mısın? yada hanfendi siz erkek misiniz? diye sormak istediğim yazar/moderatör.
güne, bunu merak ederek başlamama puanım 10/9. daha iyi bir merak konusu düşünemiyorum.
edit: evet cevabımı aldım kendisinden ama ben de kalsın sjsksmmsk.

favori modlar listemde 1. sırayı ele geçirmiştir. gösterdiği ilgi ve alaka sonucu kendimi golden cinsi köpek gibi mutlu ve jelibon gibi yumuşacık hissettim.

yanlışlarımı düzeltmem için beni uyaran iyi niyetli insan olarak düşündüğüm samimi bir yazar kendisine teşekkürü borç bilirim

bence canı çok sıkılıyor; meşgale edinmeli en hobisinden.

erkek mi kadin mi bilmedigim mod. erkek diyollar. erkekse eger bir daha konusmayacagim kendisiyle.

moderasyon ekibinin en kibar moderatörü. diğerleri gibi sert cevaplar vermez. "sayın yazar." diye hitap edişi insanı eritiyor zaten orası ayrı.

bir kere hiçbir şeyin düşmanı falan değildir, aksine objektif bir insandır. kendisiyle uzun uzun sohbetlerimiz olmuştu ve küfür edişine şahit olan biri olarak o kadar tatlı küfür eden birini daha görmedim diyebilirim*

ilaveten çok tatlı bir hanımefendidir kendisi, yokluğu daima eksiklik gibidir, hatırlanır ve daima yad edilir.

azizim muhteşem biri bu ya. sabahtan beri askerlik arkadaşım gibi muhabbet ediyoruz. akraba çıkacağız diye aşırı tırsıyorum vallahi o derece yani. kafa bir moderatör, sevgiler saygılar olsun. *

bana algı yönetmeni dedin yaa, orada bi uzaklaştık seninle amirim.

yine de sevdiğimiz ve saydığımız bir abimizdir.

bana önceleri gülerdi, sonrasında anlamadığım bir şekilde aleyhimde yazılan her şeyde kendisini beğenenler arasında buldum. aleyhimde yaptığı birçok şey var daha, haberini alıyorum.

ne zaman yazsam anında yardıma koşuyor. müthişli birisi.

bundan yıllar önce kaybettiğim küçük kardeşim.

varlıklı bir ailenin çocuklarıydık. sürekli ihaleler alarak geçimini sağlayan babam her haftasonu evde eğlenceler düzenlerdi. ticaretimize ortak olan kişileri de sürekli davet ettiğimiz bu eğlencelerden içki de, dansöz de eksik olmazdı. yine bir haftasonu eğlencesi düzenleyecektik; fakat bu sefer her zaman gelenden farklı bir dansöz gönderildi. diğeri hasta dendi. durumu önemsemedik.

eğlencenin tam ortasında, dansöz bizim masamıza yaklaştı. tülünün altına gizlediği silahı çıkarttı. babamı ve annemi başından vurdu. beni omzumdan vurdu. aylarca komada kaldım. uyandığımda kardeşimin kaçırılmış olduğunu öğrendim. ailemize dair en ufak iz bırakmamaya and içmiş düşmanlarımız. yıllarca aradım ama nafile. bulamadım kardeşimi. mahlasını görüp, kendisine dansöz düşmanlığımdan bahsettiğimde farkettik ki, yıllarca aradığım kardeşim oymuş.

ben o günden bu yana her dansöz gördüğümde ailemin katili aklıma geliyor. yıllardır psikolojik tedavi alıyorum. o bunalıma girmek yerine ilgili dansözü bulmuş ve gerekeni yapmış. az sonra yola çıkıp, yanına gideceğim. alnının tam ortasından öpüp intikamımızı aldığı için gururlanacağım. sonra da ailemden sadece bana kalan mirasın yarısını kendisine teslim edeceğim.

bekle beni kardeşim. geliyorum.

gözümde vişneye çalan koyuca tatlı bir kırmızı, öteki de, içinde turuncudan iz taşıyan tok bir sarı renklerde canlandırdığım yazardır.

bazı bazı yaptığımız sohbetler sonunda beni bir voodoo büyüsüne ikna ettiğini düşündüğüm ya da benim ikna ettiğim yazar arkadaşımla bir totemin girdabında ligde altı maçlık kazanamama serisi yakalamış bulunuyoruz.

ama türk olmayan takımları yenme şiarından vazgeçemediğimiz için de hala umudumuz var. biz bir his takımının kırılmış gururuyuz bu aralar.

her sohbet esnasında yüzümde anlamsız bir gülüş oluşturduğu için minnettarım. ciddiyetimi bozma niyetinde değilim ama vurduğumuz gol olsun mu artık, hocam?

çok müstesna bir ünlü düşünürümüzün dediği gibi "nerdesin beni unutsun demişsin
nerdesin bunu sen diyemezsin
nerdesin seni unutmak kolay mı?
beni bağırtmak kolay mı?
söyle nerdesin?"

aynı şehirde aynı ortamlarda aynı insanlarla berabermişiz meğer.. ortak bir hayat paylaşmışız kendisiyle, aylar sonra bugün fark ettik ve çok mutlu oldum.. büyük sürprizdi, çok yakınmışız lan, burası ne alaka bi de hayret bişey..

bundan böyle kendisi benim için karşılıksız yanında olacağım bir değerdir ve kilitli kapılarımı açacağım bir gönül dostu, hak aşığıdır. en yakın zamanda buluşacağız ve sakarya caddesinde at yarışı izleyip bira içeceğiz.

bot. soru sordum cevap gelmedi. sanırım bot.