tövbe kapısı

daima açık olduğu söylenen kapı. ama yine de tövbe kapısı açık olduğu halde sürekli aynı hatayı işleyip tekrar tekrar aynı günahtan tövbe etmek doğru değildir. tövbe etmeden önce insanın yaptığı şeyden dolayı derin üzüntü duyması hatta pişman olması gerekmektedir. bu aslında psikolojik bir süreçtir.
(bkz: din psikolojisi)
inanmayan insanlar da bir kötülük işlediklerinde pişman olup, güzel davranışlarda bulunarak o kötülüğü temizleme yoluna giderler.

tövbe kapısının açık olmasının sebebi aslında psikolojiyi kurtarma eylemidir. insan bir kötülük yaptığında 'ben çok kötü insanım, ne yapacağım, şu şu kötülükleri işledim, ben iflah olmam diye kendi kendini yer bitirir ve sonrasında tekrar tekrar o kötülüğe döner." ancak tövbe mekanizması bireyi ve toplumu koruyabilmek adına doğru standartlarda uygulandığında o kişiyi tekrar topluma ve kendisine kazandırır. tıpkı bir ıslah sürecidir.

tövbe kapısının açık olması kişinin çabasına ve tekrar tekrar aynı hataya dönmemekteki kararlılığa bağlıdır. derin bir pişmanlık sonrası kişinin kendini affedebilmesini sağladığı için sağlıklıdır. şimdi adam öldürmüş, ya da bir başka cana kıymış olan katilin cezası sadece kuru tövbe değildir. gerekli cezaları almakla birlikte rabbine yönelmesi ve derin bir şekilde pişman olmasıdır.

anahtar nokta samimiyettir. eğer samimiyet yoksa, açık olan tövbe kapısı sadece bir eğlence ve din istismarına dönüyür.

her daim açıktır emme benana.