türkiye'de kimsenin işini düzgün yapmaması

sadece 2-3 günlük kafa iznimde bile bu durumu kanıtlamak için oldukça malzeme toplamam, bu gerçeği gözler önüne sermek için fazlasıyla yetiyor. dışarıdan burger sipariş ediyorum, sosları ve içecekleri getirmeyi unutuyorlar. kargo sipariş ediyorum, teslim edilmeyen ürünler sisteme "teslim edildi" diye yanlış kaydediliyor. eve usta çağırıyorum, balkondaki camları halletmek yerine sigara içip, muhabbet etmekten işlerini yapmıyorlar. yine bu sefer trendyol'a bakıyorum, ortalık sahte ve çakma üründen geçilmiyor. bunlar sadece 2 günlük birikimim bu arada, ki elbette bunlar günlük hayatta yaşadığım, tamamen şahsi ve minik sorunlar. olayı bu kadar basite indirgememekle beraber, kötü yönetilen bir ülkedeki tüm bu vasat altı anlayışın hayatımızın en ufak detaylarına kadar yansımış olduğunu rahatlıkla sezebilmekteyim.

daha önce bahsettiğim 1,5 yıl sonra gelen kargo'dan bahsetmiyorum bile. daha alâ bir fiyasko da türkiye cumhuriyeti'nde çok nadir görülmüştür herhalde. o ihtimal de anca benim gibi bir cenabeti bulabilirdi zaten.

peki ya, bu nedir sevgili sözlük yazarları? neden kimse işini düzgün yapmıyor bu ülkede. "vatanını en çok seven görevini en iyi yapandır" diyen bir atanın şimdiki torunlarına bakın bir de. gerçekten de gün geçmiyor ki, şu ülkede bir dolandırıcı, sahtekar, tembel, ilgisiz veya suratsız bir çalışana rastlamayalım. gerçekten çok yazık aslında, biz hakkımızı aramayıp, bu duruma alıştıkça, maalesef kimse de kendini düzeltmeye yeltenecek gibi gözükmüyor...

türkiye'de işinizi doğru ve düzgün yapmak isterseniz delirirsiniz.

düzgün yapmaya çalışırsanız da enayi yerine koyuluyorsunuz. herkes haksız kazanç peşinde. patronu ayrı işçisi ayrı.

bizde maalesef taltif kültürü kalmadı. işini iyi yapan ile yapmayan arasında (iş ve sosyal hayatta) hiçbir fark yok. hakkıyla çalışan memur ile atm memuru yahut her dakikasını dolu dolu geçiren işçi ile çay-sigara-muhabbet arasında vakit geçiren işçinin maaşta yahut rütbede hiçbir farkı yok. hatta sekizde işbaşı yapacak işçisin işyerinde yedi buçukta hazır olmasını enayilik diye algılıyoruz.

kimse çalışmak istemiyor, çünkü çalışınca hakkını alamıyor, bu yüzden ne kadar kaytarırsa o kadar kar zannediyor,

benim hep gözlemlediğim bir şeydir bu, özellikle pandemi döneminde, boş dükkanlarda, akşama kadar oturup maaşını almaya alışan mağaza çalışanlarında da gördüm, bir mağazaya giriyorsunuz, bir kere girdiğiniz anda suratındaki öfkeyi görebilirsiniz, zaten size hissettiriyorlar, sonra eğer bir de soru sorarsanız, vay halinize, size suratınıza bakmadan, ağzının içinde yuvarlayarak zorla klişe bir cevabı yapıştırıyor resmen, ve gitmenizi istiyor, çünkü oturmaya devam edecek, çünkü sen onun rahatını bozdun, çünkü sadece maaş almak için orada, çünkü patronu ona değer vermiyor, onun emeğinin, katkısının filan da farkında değil, bunun hissettirilmediği bir çalışanda patronundan böyle intikam alıyor,

resmi dairelerde daha da kötü, dikkat edin kimse yüzünüze bakarak dinlemez, ciddiyet yoktur, taksi şoförleri deseniz öyledir, sadece gideceğiniz yerle ilgilenir, o da ne kadar para alacağını hesaplamak için, zaten kısa mesafeyse bir küfür etmediği kalır,

ben bir de çay içmekle de ilgili olduğunu düşünüyorum, sürekli çay içen bir millet olarak, 24 saat keyif yapma peşindeyiz, çay tansiyonu düşürür, vücuda su kaybettirir, çok fazla su içme kültürümüz de yok, hep bir rehavet, ve atalet içindeyiz, bende çok çay içerim, özellikle günde 2-3 defa taze sırf bergamuttan demlenmiş çay içerim, mesela bir ara yine beslenme düzenimi değiştirmiştim ve bu manasızca çay içme durumumu değiştirmeye çalıştım, zaten tansiyonum 5-10 , kansızlık var tabi bu kadar çay içmeye, bir dönem sadece sabah içiyordum, çayı azaltınca su içmeye de başladım, önceden hiç su içmeden 2-3 gün geçirebiliyordum, size sonuçları söyleyeyim tansiyonum 7-11 ve 8-12 olmaya başladı, çünkü fiziksel olarak daha çok ayakta durmaya başladım, enerjim yükseldi, verimliliğim arttı vs. şu anda yapamıyorum ama tekrar deniycem,
demem o ki her şey türk insanının mizacıyla, alışkanlıklarıyla alakalı, bunlar hep birbirini etkiliyor, hep bir şey için çalışmak öğretiliyor, sadece para için çalışmaz insan, neden çalışırız, nasıl çalışmalıyız, bu bilinci maalesef etrafımızdaki rol modellerimizden ne öğreniyoruz, ne de görüyoruz, o yüzden çalışma kültürü de oluşmuyor insanlarda.

çünkü işini düzgün yapan insanlar bunun karşılığını alamıyor ve arz talep sonucunda böyle bişey ortaya çıkıyor.

işini yapanlara hakkını vermeyip ceza verilmesinden dolayıdır.
yakın zamana kadar her işimi düzgün ve hakkıyla yaptım hep zor durumda kaldım.
daha da bir işi hakkıyla yaparsam şerefsizim.
bir mal ben miyim lan!

herkesin p.şt ve sersem olduğunun kanıtıdır.

demeyin öyle işini büyük bir aşkla yapanlar da var.

mesela eve badanacı çağırısın öküz heriflere ne kadar rica edersen et o mobilyaları çekerken caaanım parkeleri çizerler. ama öyle böyle değil. kendi evlerinde olsa bin kere dikkat edecekleri şeye başkasının evi olduğu için dikkat etmiyorlar. patır kütür çekiyorlar. kırıyorlar, döküyorlar..

böyle kaba insanlar çok maalesef.

düşünün sevişmeyi bile beceremiyoruz diyeyimde siz düşünün ne halde olduğumuzu.

az önce yanımda akkuyu nükleerde çalışmış bir harita müh vardı, bizde işe başladı, anlattıklarını duydukça yerin dibine girdim...santrali ruslar yapıyor, yani tüm masrafları onlar ödüyor, üstlenici firmalardan biri ve en büyüğünün yaptıkları bunlar.
abi tırlarla akaryakıt geliyor diyor, 10 tır mesela, her tırdan 10 ton 20 ton yakıtı içinde bırakıyorlar tamam boşalttık deyip kendi depolarına dolduruyorlar, 150 kişilik işçi kampına 300 kişi kalıyor diye fatura ediyorlar, 1000 kişilik yemek faturasını 1500 yapıyorlar vs vs daha niceleri...sus dedim ya...

ha: ne mutlu türküm diyene....

akp haric. evet.