ulusların kendi kaderini tayin hakkı

bolşevik devrimin büyük önderi lenin, teorisiyle pratiğiyle büyük bir haysiyetin adıdır.
ulusların kendi kaderini tayin hakkı lenin'in devrimden önce yazdığı ezilen uluslara bir tahhütnamesidir. devrim'den sonra da her şart ve koşulda bu tahhütüne sadık kalmıştır.

lenin bu tezini salt kendi devletinde uygulamamıştır. 1919 yılında, anadolu'da ulusal kurtuluş hareketini başlatan kuvayi milliye hareketine kasa kasa altın ve silahla yardım etmiştir. çarlığın işgal ettiği osmanlı topraklarının tümünden tek kurşun atmadan çekilmiştir.

emperyalizmin en anlaşılır manâdaki sözlük anlamı kurumsallaşmış sömürü düzenidir. lenin, teorisi ve pratiğiyle bilimsel sosyalizmin tutarlılığının ete kemiğe bürünmüş hali iken, bugünkü destekçileri için aynı şeyi söylemek zor. bugün kendisine leninist diyenler, sömürü çarkının başına geçmek için her türlü dezenfarmasyon ve manüpilasyonu yapabilecek karanlık insanlar.

rus güçlerinin anadolu'dan çekilmesinin nedeni özgürlük yanlısı olmaları değildir öyle olmuş olsaydı sscb, tutsak ettiği ulusları ezip (bkz: soybozum)'a uğratmazdı. orduların çekilmesinin nedeniyse rus iç savaşı'nın başlaması, bolşeviklerin beyaz orduya göre eksik olmasıdır. ayrıca ne lenin ne de başka bir sovyet yetkilisi gazi mustafa kemal atatürk'ün ordusuna -göstermelik dışında- yardımda bulunmamıştır, o yardım buhara (özbekistan, kazakistan) türk'lerinin komünist parti aracılığıyla gönderdiği yardım ile silahtır.

lenin'in bütün makaleleri gibi, bu hususu da hiç eğip bükmeden, büyük devrimci şanına yakışır biçimde ele aldığı yazısıdır. 1990'lara kadar türkiye sol ve komünist mücadelesinde de oldukça net anlaşılan bir makaledir.
1990 lardan sonra bağzı türk komünist önderler bu makaleyi bile ''kürt anasını görmesin'' şeklinde formüle edip arz etmeyi başarmıştır. yazık ki bu defermasyon ve manipülasyonları sınıfın kahir ekserisinde yutulmuştur.

alman hükümetini devirmeye çalışmasaydı o zaman.. bıraksaydı germenler belirleselerdi kendi kaderlerini. aa unutmuşum lenin’e yardım etmişti tabi almanlar, neyse. hayırlı traşlar..

sanılanın aksine salt tam bağımsızlık olarak neticelenmesi şart olmayan bir hakkın doktrinleştirilmesini anlatan kitaptır. sovyetler birliğindeki halklarda pekala tam bağımsız değillerdi ancak neticede kendi kaderlerini tayin hakkı çerçevesinde bir cumhuriyete sahiptiler. daha sonra sovyetler birliği dağılınca bu özerk cumhuriyetler bağımsız oldu. bizim ülkemizde ise burjuva devrimcileri kendilerini sosyalist zannedince kürt ulusal mücadelesine destek vermenin milliyetçilik olduğunu zannediyorlar.
dünyada sosyalistler;
türkiye’de sosyalistler;

lenin'in bir dönem işçi sınıfı mücadelesine ışık tutan eseri dönemine göre değerlendirilmelidir.. o dönemde imparatorluklardan ayrılan ulusların kendi kaderlerini (bağımsızlık) eline almasıdır.. küçük küçük ülkeciklerin artık bir şirket gibi yönetildiği 90'lardan bu yana artık bir geçerliliği yoktur. uluslaşma süreci kapanmış, tren kaçmıştır, geçmiş olsun! hadi dağılın şimdi...

lenin’in doktrini sayesinde orta asya’daki türklerin çoğu “rusça” dayatmasından dolayısıyla asimilasyondan kurtulmuşlardır. başkanın meşhur sözünü hatırlayalım: sovyetler büyük bir halklar hapishanesidir. fakat, lenin’in ölümünden sonraki yıllarda kimileri sosyalizmi “rus milliyetçiliği” sosuna bulamışlardır.
bugün türkî cumhuriyetlerinin genelinde “rusça” konuşmak elitlik göstergesi olarak görülüyor ve “ortak türk kimliği” muhabbeti ciddiye alınmıyor.