varoş

muhtemelen balkanlardan osmanlı türkçesine geçmiş, başta “kalenin veya surla çevrili bir şehrin dış mahalleleri” anlamına gelen ve zamanla farklı anlamlara evrilmiş bir kelimeyken ulu sözlük yazarının biri tutsun çok banal bir kullanımla ona varoş buna varoş dur bu da varoş olsun diyip sözlük yazarlığına ustalık katsın. vay be. her güne yeni bir bilgi. bugünümüze şükür.

kısacası nerede ne konuşacağını ve giyinileceğini, oturup kalkmayı bilmeyendir.