vatan uğruna ölmenin mantığı

aile fertlerinden biri olsun bu, sonra gelin yine bu başlığa mantık ile yazmayı deneyin ..

vatanı sana savaşarak verdiyseler sen de korumak ve savunmak zorundasın. gerekirse kurşun yer kurşun sıkarsın. mantığını sorgulamak için bir adet vatan ve aidiyet, sevgi bağı lazım.

(bkz: aidiyet)

vatan uğruna ölen şehitlerimizin kız çocukları ergenliğe girince ağzı sulanan ırz düşmanı zengin takımı geldi aklıma.

nede olsa babası yok fikri ile takılan takımı yakarak öldürelim mi?

benim düşüncem şudur ki: kendisi hariç herhangi birisi için ölmek kendine karşı ihanettir. ben ihanet etmeyi pek sevmiyorum, özellikle de kendime. ama benim bir diğer düşüncem de şudur ki: bir erkek için en iyisi savaşta ölmektir. ama vatan millet sakarya edebiyatı ile değil, kendisi için. yoksa uğruna ölmeye değecek hiçbir fikir, toprak, insan, şu ya da bu yok. çünkü acemi birliğinde çarşı iznine çıktığınızda köşe bucak kızını saklayan sözde milliyetçi adamlar, cenazenizde kızları kendilerini de göstersin diye ortalığa salanlarla aynı adamlar. asker çarşı iznine çıkıyor diye haftasonları fiyatları değiştirenler, dükkanlarının camına en büyük bayrakları asanlar. ve güneydoğu'da bir köye gittiğinde asker olarak görev icabı, seninle ekmeğini paylaşanlar da o sözde, bu batı yalakalarının mezopotamya eşeği diye alay ettiği kürtler. ve bir köylü kızı orada gelip bana bir poşet dolusu kuru üzüm vermişti ve çok tatlı bir bakışla gözlerimin içine bakmıştı. diğer taraftakiler ise sana her türlü hayvan muamelesi yapan ve sırf o batı sahillerinde rahat rakısını içip, iki tane beş kuruş etmez kezban ya da berkecan ile yiyişmekten başka bir derdi olmayan, bunun için de öylesine; bir yandan rakısını yudumlarken: tweet atıp, şehidin var türkiye diyen tipler. medeni iki yüzlülere kanmamakta fayda var. bunlar kadına şiddete hayır diyip, sonra da gidip evde karısına fiziksel, sınıfta kız öğrencisine psikolojik şiddet uygulayan adamlar. çünkü kemalist, batı özentisi, medeni olmak bunu gerektirir. kürt ve türk çocukları dağlarda birbirini kırsın diye bolca edebiyat. başka bir şey yok. çünkü birbirlerini kırmazlarsa maazallah batıdaki, yani o en civcivli sahillerde takılamazlar, tek korkuları bu. şeriattan da bu yüzden korkuyorlar. tek dertleri mini etek giyememek. öyle bilim milim sayıklıyorlar ama yaptıkları tek şey sahilde rakı, balık ve seks. sanki atomu parçalıyorlardı da şeriatçılar falan engel oldu bunlara.

kimse vatan için ölmüyor. ölenlerin hepsi diplomasiden anlamadığı için savaş çıkaran o ülkeyi yöneten tipler için ölüyorlar. bırakın savaşı kim çıkardıysa gitsin o savaşsın, gebersin. başkasının çıkardığı savaş için savaşıp ölmek aptallıktan başka bir şey değil. bu sizin savaşınız değil. savaşı çıkarırken sana mı sordu?

kamu spotu: savaşmayın sevişin. otoritelerin beyinlerinizi yıkamalarına, sizi manipüle etmelerine, kullanmalarına, yönlendirmelerine, yönetmelerine asla izin vermeyin. bu mahluklar için asla savaşmayın. bu hayata sadece bir kere geleceksiniz unutmayın. canınız herkesten, her şeyden daha kıymetli.




(bkz: hair)(bkz: hippi)(bkz: john lennon)(bkz: osho)(bkz: wild wild country)

şimdi bence ilk başta şunu bir netleştirmek gerek. bir insan gaza ve cihat çerçevesinde dini inancı gereği olarak müslüman olmayanlara karşı savaşırken ölürse şehit olacağına ve cenneti doğrudan hak ettiğine inanıyorsa bu durumda işgal edilen vatanını savunurken ölmek kendi içinde tutarlıdır.

bu perspektifi bir kenara bırakıp başka bir yerden bakalım.

vatan dediğin evin büyüğü. senin evine biri girse, seni ve sevdiklerini sırf kötü olduğu için öldürmek istese sen ne yaparsın.

canımı kurtarmam lazım der camdan atlar kaçar mısın yoksa sevdiklerini korumak ve saldırıyı bertaraf etmeye mi çalışırsın.

sadece kendini seven, kendinden başka önemli olan bir şey olmadığını düşünen adam camdan atlar.

şereftir. her bünyede olmadığı için anlamak zor olabilir.