vatan uğruna ölmenin mantığı

"bayrakları bayrak yapan terzilerdir, tıpkı çoraplar gibi."
militarzme ilişkin en sevdiğim sözdür kendileri.

çünkü geçmişten günümüze çok az kişiye nasip olmuştur; vatan uğruna ölmek. çoğu insan tiranların hırs, ego ve ikballeri uğruna sinsice katlettirilmişlerdir. vatan uğruna ölüme gittiklerini sananların birçoğu bir tiran'ın ikbali uğruna ölmeye gidiyordur. bazen sadece bir tiran ve onun yakın çevresi olur bu, bazen bir oligarşideki oligarklar olur. her ne olursa olsun, çoğu zaman ortada gerçek bir tehlike yoktur. vatan öyle ha diyince elden gitmez. asıl gerçek tehlike bu sinsi ve insi şeytanların insanların korku, acziyet, saflık, coşku zaaflarını çok iyi bilip ve aynı zamanda hedefe giden her yol mubahtir inancında bir deccal olmalarından kaynaklıdır.

benim için vatanseverlik çocukluğumdan beri içimde hissettiğim derin bir duygu. göreve başladığım ilk gün, öleceksem okulumda, sınıfımda ölüp şehit olayım diye dua etmiştim. ölüp gittikten sonra bırakılabilecek en güzel miras bence şehitlik. benim çocuklarım, torunlarım, yeğenlerim beni hatırladığında o, bu vatan için şehit oldu, biz de bu bayrağı onun hatırasına daha dik taşımalıyız desin. tıpkı benim gazi mustafa kemal atatürk için ve tüm şehitlerimiz için hissettiğim gurur gibi.

bazı insanları anlamakta öyle zorlanıyorum ki. ne vatanını severler, ne bir dine bağlanırlar, ne “bu pis dünyaya bir çocuk getirmek” isterler, ne bilimsel bi çalışma yapıp insanlığın gelişime katkı sağlarlar, ne edebi bi eser yazıp imzalarını o şekilde bırakırlar, ne sosyal bir yaraya çare bulmaya çalışırlar… ne için yaşıyosunuz ki? ot gibi yaşamanın sözlük karşılığı tam olarak budur benim için…

bir üstteki yazara sonuna kadar katıldığım başlık.
çok özenilen bir şey için ölmeyi tercih ederim.

ölmemek için bahane arıyorsanız eğer, yeterince sevmemişsiniz demektir.

söz konusu vatansa gerisi teferruattır demiş gazi mustafa kemal atatürk...

çünkü toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır.

ara sıra anlamsız gelir, hangi ideoloji, hangi şahıs veya kuruluşlar için öleceğim? sonra dedelerim gelir aklıma. düşünmüş mü? düşünmemiş. suriyede yoğurt kovasıyla enkaz kazan insanlar gelir aklıma... hakikaten devletimiz, vatanımız varolsun.

26 ağustos 1922 de ; birileri vatan için ölmeseydi ; türkiye diye bir ülke yoktu.

bunun mantığını aramak saçma çünkü vatan aslında sensin. sen vatanın varsa özünü kendini hissedersin. bu yüzden vatanın uğruna her şeyi yaparsın he ..sındır* yapmazsın o da ayrı bir şey, tercih meselesidir.

vatan uğruna ölmek eğer vatan elden gidecekse, insanlar ölüp o vatanda yaşayanların soyu tükenecekse bir anlam taşıyor. kurtuluş savaşı'nın mantığı ile bakacak olursak: düşman işgali altındaki ülke ve sonrasında gelecek etnik temizlik ile her bireyin can ,mal güvenliği ve doğal barış hakları ihlal altında. bu ihlale karşı en uygun nefsi müdafaa milli bir savaş ilanıdır. zaten ölecek olan halk topyekûn kendini ve vatanını savunmuştur. sanırım öleceğim hiç olmadı bir düşman da ben öldüreyim bana olmadı benden sonrakilere faydası olsun düşüncesi vatan uğruna ölmeyi meşru kılar.

zarurî olmadıkça savaş cinayettir.

on binler toprak altında boğularak ezilerek ölür, yüz binler evsiz, yurtsuz kalırken, vatanın sahipleri florida'da daha iyi eğlensin diyedir vatan için ölmenin nedeni.
www.internethaber.com/suzan...

bir haysiyet meselesidir.
ne uğruna ölmek istediğin sana kalmış tabii.

yurt için akmayan kanı ne yapacaksın ki?

bir adam günde yarım kuruş ya da küçük bir ayrıcalık uğruna kendini öldürtmez. onu heyecanlandırmak için ruhuyla konuşmalısın. - napolyon bonapart

yoktur. tesadüfen doğduğunuz yer vatanınız değildir.

vatan , insanın kendisi olabildiği yerdir. eğer adına vatan dediğiniz yer size bu imkanı sağlamıyorsa orası için ölmek ahmaklıktır.

hoş bunları sağlasa da bir toprak parçası için ölünmez.
ideal devlet , vatandaşına benim için öl de demez.

günümüz chp kafasının asla anlayamayacağı bir şeydir.

kiraz ağacı gölgesi
bir çift meme

tarihini, kültürünü seven, öz yurdunda ikinci sınıf vatandaş olarak yaşamak istemeyen atalarımız bu fedakarlığı kurtuluş savaşı mücadelesi ile yaptı. sayelerinde ismimizle, kültürümüzle, onurumuzla bu kadim topraklarda dimdik ayaktayız. vatan uğruna ölmenin mantığı bu olsa gerek. insan bir üst değeri kutsalı olmadan yaşayamaz. hazlarımızı nefsimizi mi kendimize put edinelim? nasıl vatan için yaşıyorsak gerektiğinde onun için öleceğiz. yaşıyorken de vatana hizmet anlayışıyla hareket edeceğiz.

bir vatanın yoksa mültecisin, zaten insan dünyada mültecidir biraz o sebeple yurt edinmek ister, bir yere ait olmak için. bir toprak parçası evi yuvasıdır, evinden başka bir yerde mutlu olur mu daha doğrusu rahat edebilir mi? "insanın iyi ki evi var" demez mi misafirlik dönüşünde? yani  dönecek bir yerinin olması fena değildir değil mi?
elinden alınsa senin olan ,anahtarı teslim edip çıkar mısın? istediğin yere git, istediğin yeri yurt belle ama ardında yine bir garanti evin olduğu bilincin verdiği rahatlık başkadır. bu rahatlığın senden alınacağı gerçeğiyle yüzleştiğinde neden mücadele etmeyesin? yine kendi özgürlüğün, egemenliğin için savaş vermiş olmaz mısın? ölünce de kendini ve toprağını satmadığı için öldü denilmesi ötekinden daha kötü değildir bence. keşke bu yüzden savaşlar olmasa ,kimse kimsenin hakkı olanı gasp etmese ama işte insanlar öleceği toprağı seçiyor. günün sonunda hepimiz bir toprağın altında olacağız ama savaş verdiğimiz ama oturup seyrettiğimiz.

sınırları açın bakim ülkede insan kalıyor mu shshsggs