ölmenin saçmalığı

bence bayağı saçma bir durum. çünkü bak o kadar uğraşıp didinen insanlar var, çalış et falan, mesela ben de yazıyorum bak mal gibi, sonra ne oluyor ölüyorsun. hoppala. e öldükten sonra, ne diyeceksin. iyi yaşadık, çok süper yaşadık mı diyeceksin. dünya da bir iz mi bıraktım diyeceksin. bence dünyanın pek bir taraflarında değil o iz. hatta bence gölge etme yeter modunda dünya. işte buradaki çözüm ölmemek.

e madem ölüyoruz, neden uğraşalım denebilir. dünya süper olsun, özgür olayım yihu falan vs şeyler için mi? yoksa kendi kendimizi tatmin ediyoruz o mu? oysa harcanan çabaya değer mi? bak bir düşün, sen bilmesen bile nefes alıcam onu işleyeceğim diye vücüdun bir sürü atraksiyona giriyor. akciğerler oksijeni kana veriyor, o bilmem kime lazım falan. e neden nefes alıyorsun ? işte buraya cevabınız geliyor. sonra diyoruz ki neden yaşıyorsun? buraya da ulvi bir amaç falan gene. e öleceksin diyorsun, bir şeyler yapmayalım mi vs gene bir sürü felsefik veya dini bakış açıları falan. e ölüyorsun bak gene. gene öldün lan. cevap veriyorsununuz gene buraya, ama hep başka insanların, başka sistemlerin cevapları geliyor. hadi çok orjinal ve şahanesiniz diyelim, gene o orjinallik ve şahanelik ölünce bitecek. zaten bir başka insanın bir tarafından uydurduğu sistemleri sahiplenen insanları pek sevmem, istediğini kadar savunabilirsiniz, savunmanız ne sizin haklılığınız etkiler, ne durumun saçmalığını bir an olsun giderir.

bak diyorum ya ben de bunu yazdım ama malım diye. e bende öleceğim. ee sonra?

(bkz: yaşamanın saçmalığı)
(bkz: paradoks)

çok ve acayip hayalleriniz varsa, ve yenilerini de her daim üstüne ekliyorsanız (scania/ sebze nakliyatı/ taze biber güzel kokar/ sibirya kaplanı mı alsak/ lama, yalnız kalmasın diye bir de vicuña alalım/ yavru keçi şart/ pekin ördeği/ hindistan'a gitsek mi...) bir çoğu kırılacaktır.

siz yek durun, yenilerini kurun. işiniz ne? hem "başımıza gelen bütün bu şeyler, dünyada olmamaktan daha iyi" demeyecek miyiz son tahlilde?

arka arkaya kırılınca hayattan tat almamanızla sonuçlanan olay.

çok basit bak. kurmazsan kırılmaz bu şey.

aslında kişinin görmek istemediği gerçekleri sürekli göz ardı etmesi, yeteri kadar realist düşünememesi, karşıdakine olması gerekenden fazla güvenmesi neticesinde ortaya çıkan kaçınılmaz bir sondur. hayal kırıklığına uğramamak için cesaret ve kararlılık gerekmektedir.

güzel bir duygudur. çok büyük hayal kırıklığı yaşayan insanlara ne mutlu! bunu hissedebilmek; en doruklarda, en acı zamanlarda...
iyidir hayal kırıklığı. hayatın, hayal ettiğimiz gibi olmadığını öğretir bize ve bunu idrak etmek, fark edebilmek büyük beceridir.

daha mantıklı ve daha sağlıklı yaşayabilmektir hayal kırıklığı.

ölüm ölüm dediğin nedir ki gülüm. bu bir kurtlar vadisi repliği ama haklılık payı var. gerçekten ölüm diye bir şey var mı, ben ölünce toprağa karışacağım.

eşkıya filminde olduğu gibi belki bir çiçek olarak atomlarım geri dönecek. her şey tanrının suretinden yaratıldıysa, biz yok olmuyoruz sadece dönüşüyoruz belki de.

kardeş orijinallik dediğin şey ölmez. ölseydi sana geceyarısından sonra gelen bu bir takım felsefik esintilerden ben el kadar bi ekrandan haberdar olmazdım. git eccük medeniyetler tarihi falan oku. o zaman anlarsın orjinallik, akıl, sorgulama insan için nasıl elzem şeyler.

ölümün varlığı biz ölümlüler için en büyük mükafattır. ölümün olmadığı sonsuz bir dünyada yaşamak istemezdim.

ölüm olduğu için hayat anlamlıdır. dolayısıyla ölüm de kendi içinde anlamlıdır.

hayatın anlamlı olmasını sağlar. en büyük gerçektir.

ölümün olmadığı bir hayatta kaos kaçınılmazdır.

yeniden doğmanın umudu ve sevinci.

emin ol yaşamak kadar saçma değildir.

olmayan saçmalıktır. bu dünya, bu insanlar sonsuzluğa kadar çekilmez.

ölmeme gibi bir seçenek olsa bile bu saçmalığı seçecek olanlar çıkacaktır

yaşamakla eş değer saçmalığa sahiptir.

dünyanın sonsuza kadar kalmamız gerekecek kadar güzel bir yer olduğunu düşünmüyorum.

kazık mı çakalım bu dünyaya...
her şey şimdi yolunda olabilir mesela. yarın her şey daha kötüye giderse nefretle ölmek isteyebiliriz. ben karismam.