yakından görülen en ünlü kişi

çocuklar duymasındakı light erkek. üzgünüm adını hatırlamıyorum.

muharrem ince. en çok gördüğüm o olduğu için içlerinden onu seçtim.

sosyetenin pek suya sabuna dokunmayan bir bireyiyle yaz tatilimi geçirmiştim.
herhalde görülüp görülebileceği en yakın mesafesi odur bir insanın.

steve vai. yaklaşık 5-6 saat kadar birlikte vakit geçirme imkanım olmuştu. muhtemelen hayattaki tüm şansımı kendisiyle tanıştığım gün kullandım.

erdal beşikçioğlu. iş yerinin olduğu binanın önünde dikiliyordu. geçtim gittim zira sevmem kendisini. nitekim o da benim sevgime kalmadı zaten. bu yüzden iyi bir rastlaşma oldu. ne o beni salladı ne de ben o'nu...

tarkan tevetoğlu

iş icabı kendisi ile tanıştım. 15/20 dakika civarı bir muhabbetimiz oldu.

rahmetli lemmy kilmister...

sezai aydın. bulunduğum şehre tiyatro sergilemeye gelmişti. akşam sahnede heyecanla izleyeceğim o saygıdeğer oyuncuyla okul dönüşü sokakta karşılaşmıştım. ayaküstü sohbet etmiştim. çok naif bir insan kendisi. ayrıca ceyhun yılmaz ve hayko cepkin'i de okula söyleşiye geldikleri için görmüştüm. ikisini de çok severdim ve tanıştıktan sonra da hayal kırıklığına uğramadım.

sivas ulu camii'de ahmet davutoğlu
sivas 4 eylül stadı'nda kostas mitroglou
sivas barlar sokağında sezen aksu

pelin çift. yanımdan geçmiş ben görmedim onu ama o beni görmüş.*

samanyolu'nda çıkmış şefkat tepe dizisinin başrolü serdar komutan ,mert kılıç,

gördüğüm ünlü istanbul havalimanında manuş baba, konuştuğum ise kasımpaşalı eski futbolcu tobias heintz (para kasası satmıştım :d)

rte, ibrahim tatlıses.

bizim belediye başkanını görmüştüm,sayılır mı?

genco erkal, onur saylak, meral çetinkaya, nusret çetinel ve rahmetli nejat uygur. hepsiyle de konuştum.

edis, o zamanlar daha yeni yeni ünlüydü dans ederken ayakkabısı ayağını yara yapmış o kadar yakından görmüştüm

insanı (ünlü insanı ) insanın gözünde büyütmesi olayıdır benim gözümde

musa ağacık, sunay akın, berk gürman, turgut alp bekoğlu ve emel sayın.

emel sayın, duru markası için reklam amaçlı gelmişti. kadın adeta bir afrodit. göz göze gelince sadece merhaba diyip elimde imza zamazingosu ile dona kalmıştım. oda adımı sormuş, cevabı aldıktan sonra sevgilerle diyip imzalamıştı. imza mimza umrumda değildi de amacım yakından görmekti. fazla yaklaşınca güzelliği yüzünden taş kesildim. *

ben sosyal hayatta ünlü olan birine denk gelince genellikle tanımıyorum. belki de denk gelebileceğimi düşünmediğim için. eş dost dürtüyor beni. çoğu zaman da pot kırıyorum. feci hemde sonra cok utanıyorum.

bir masa dolusu oyuncu ile aynı masada oturup hiçbirini tanımadım mesela, muhtemelen orda olmaları normal değildir diye düşğndüğümden. hepsini arkadaşımın arkadaşları zannettim sadece oraya gitme sebebim olan arkadasımla konustum. hatta bir ara “masa da amma kalabalık, şurada konuşalım duymuyorum” dedim.

yinr başka bir vukuatımda da, bir restaurantta masamızın gösterilmesini bekliyorduk ayakta, o donem belediye baskanı olan cok medyatık biri gelip elimi sıkıp “nasılsınız hanfendi” dedi. eşimle gözgöze geldik ne alaka diye. “ben size oy vermedım” çıktı agzımdan baktım eşim elimi bırakmış sonsuzluğa uzuyor.

o kadar çok böylr şeyler yapıyorum ki. yanı tanımamam mı hayırlı, tanımam mı bilemiyorum.

edit: düşündükçe aklıma geliyor. datça da arabadan inerken haldun dormen nın onune çıktık. ama ben kızımı indirmeye çabalıyordum kafamı kaldırmadan özür diliyorum kim olduğunu bilmeden. kafamı kaldırdım haldun dormen, yanında bir bayan bir erkekle. eğilip kızımı sevdi, rica etti. “sizi görmekten çok mutlu oldum” diyebildim mutluluktan ve şaşkınlıktan . o da asıl ben çok mutlu oldum dedi. sanırım beni en cok etkileyen karşılaşma buydu.

demet şener, christoph daum, sezan aksu, cem karaca, halil ergün, cüneyt tanman, bülent serttaş, vb. aklıma şimdilik bunlar geldi. hatırladıkça eklerim.