teufel yazar profili

almanya'da sokakta yatmak için ekstra çaba sarf etmeniz gerek. zira işsizlik maaşı kalacağınız yeri, elektrik suyu öder yetmez, üstüne cebinize lükse kaçmadan dolabınızı doldurma imkanı sunacak kadar para koyar. yetti mi ? yetmez. işe başlamanız için gereken kursların da parasını öder. ehliyet de dahil. hatta belli bir miktar da araba almanız için yardımda bulunur.

siz gider bu parayı kumar makinesine atarsanız açıkta kalırsınız tabi. veya tercihen sokakta kalan hippi tipler var. onların da alayına atarı var kendileri bilir.

yani almanya'da sokakta kalan adamın kendi tercihidir. gram acımamak gerek.

alplerin doğusundaki almanların geleneksel kıyafet ve ayakkabılarını giyerek, grup olarak yaptığı şıpıdık danstır. eller ile vücutta şap diye ses getirecek yerlere vurularak yapılır. aynı zamanda ayakkabılarla da yere vurulur. ritmik bir grup dansıdır.

zaten schuhplattler kelime anlami olarak ayakkabı vuran\şaklatan gibi bir anlama gelmektedir. önceleri kadınların da birlikte yaptığı bir dans iken zamanla sadece erkeklerin oynadığı bir dans olarak evrildi.

kendileriyle siz de benim gibi şu reklamla tanışmış olabilirsiniz.


bu da reklam olmayan orjinal hâli.

yanlış nüfus planlaması.

rüzgar nereye eserse oraya koşan, kendini sevmeyen bir kadına takılı kalan, başarılı ve iyi kalpli bir dangalağın hikayesi.

ne kadar da benimkine benziyor. biyografi tarzı olan film ve kitapları severim. süresi uzun olsa da kopmadan izlediğim nadir filmlerden. bana göre buruk bir filmdir. belki de bu burukluğu sebebiyle de sağlam iz bırakmıştır.

bu filme lise zamanında gecenin bir yarısı televizyonda denk gelmiştim. filmdeki tiplerin tanıdık olmasından dolayı, daha önce duymadığım için şaşırmıştım açıkçası.

film o kadar berbat ve saçma ki acı çekerek bir noktaya kadar izledim. sonra acılar çekerek ölmek üzereyken kanal değiştirdim. hani böyle bekledim de ''nereye bağlanacak lan bu film'' diye. bağlanmıyor abicim adeta göbek deliğinden çıkarılan bir pamuk misali iğrenç ya. her aklıma geldiğinde senaristinden çaycısına ana bacı söverim.

amerikalıların klasik saçma sapan gençlik filmleri vardır. işte ne bileyim tatile giderler yakışıklı kaslı çocuk, gözlüklü şişko, barbi bebek sarışın, normal bir kız ve zenci atlangoç bir tip. üstlerine 3 başlı köpek balığı saldırır falan filan. yani hani bilirsin işte boş filmdir ama kızmazsın. bellidir çünkü ne b*k olduğu. bu bay-e ise b*ktur ama öyle olduğunu gizlemek için uğraşır. kokusu sonra gelir buruna işte o an anlarsın. b*kmuş lan bu dersin.

taze tereyağı kokusu gelen, bol fıstıklı ve kaliteli bir tepsi baklava için adam bıçaklayabilirim. lakin sadece bir adet fırında sütlaç için, o tepsi baklavayı takas edebilirim.

çok güzel filmdir. zaten jim carrey çocukluğumdan beri takip ettiğim nadir oyunculardan biridir. hatta filmden etkilenerek daha aktif ve sosyal biri olmak adına her davete olumlu yanıt vererek bir kaç sefer başımı belaya sokmama sebep olmuştur.

çocukluğumda özendiğim tek şarkıcı. benimle oynama şarkısı televizyonda çıktığında, hemen koşup yeni aldığım, daha dışarda bile giyemediğim botları giyer, kanepenin üstünde ritimle birlikte zıplardım. şarkının ritmindeki ''rap tıs, rap tı, rap rap tı, rap tıs'' kısmındaki ''rap'' diye tabir ettiğim bölümlerinde vururdum ayağımı kanepeye.

jöleyi basardım saça, stilini taklit ederdim. kaliteli, efendi adamdır.

22.05.2022 tarihinde çıkmış, boğa köpekbalığı olduğumuz, aksiyon rol yapma oyunu.

geçenlerde epic games store beleş verince deneme fırsatı buldum. oyun gayet güzel, köpek balığı olduğumuz bu oyunda yedikçe gelişiyor, geliştikçe daha da güçlü düşmanlarla karşılaşıyoruz.

tabi köpekbalığı olduğumuz için belli bir noktada yetişkin seviyesine gelince işler monotonlaşmaya başlıyor. yavruyken bizi zorlayan düşmanlar artık tek ısırık ile yok edebiliyoruz.

oyunundaki ana düşman pete adında bi köpekbalığı avcısı. evladını köpekbalıkları yediği için tüm köpekbalıklarına savaş açıyor. anamızı yakalayıp öldürüyor, biz ise o anda açılan karın bölgesinden bir yavru olarak intikam yemini ederek denize düşüyoruz. sonra olaylar başlıyor.

oyun süresi kısa ama doyurucu. oynarken arada köpekbalıkları hakkında anlatıcı tarafından "bunları biliyor muydunuz?" tarzında bilgiler ediniyoruz. gelişip büyüdükçe gövde, uzuvlar ve organlara pek çeşitli olmasa da eklentiler geliyor.

yan görevler, kutu toplama ve keşif görevleri de mevcut. hatta su altında karşılaştığımız bazı keşif noktaları orada önceden olmuş bir olayın izlerini taşıyor ve anlatıcı tarafından esprili bir şekilde anlatılıyor. örneğin denize atılan lastiklerden bir heykel yapılmış hani kirliliğe dikkat çekmek adına ama halk aptal olduğu için heykeli beğenmeyip tekrar denize atmışlar. böyle sanat olmaz olsun diyerek.

16.06.2022 saat 17:00'a kadar epic store'da beleş. oyunda türkçe dil desteği sesler dışında mevcut.

az çeksin uyuşturucuyu.

bugün izlediğim tarantino filmidir. aslında uzun zamandır izlemek istiyordum ama hayat stresi işte aklımdan çıkmış. sonra ise ''ulan bir film izlicektim ama neydi ya'' diyerek aylar geçirirken, pat diye aklıma geldi ve izledim.

yani öyle normalde yönetmenine göre film izleyen biri değilim ama tarantino'nun seçimlerini çok seviyorum (ayak fetişi hariç). film de zaten ''ben tarantino filmiyim'' diye hönkürüyor.

bazıları tarafından beğenilen dialogları, tam zıttı hiç sevmedim. uzun ve gereksiz çok fazla dialog içeriyor. filmin hikayeleri bağlama noktaları ve detayları çok iyi. müzikler, oyunculuklar çok iyi ama birine izlemesi için tavsiye edebileceğim bir film değil. ekstra uzun süresiyle ise iyice bayıyor.

aynı tatil paketini yerli turiste daha pahalıya satıyorlar yetmiyor elin yabancısının uçak bileti de dahil oluyor pakete. bize ise otobüs dahil ameleyiz ya. para derdi olmayan yandaş hande bilmez tabi bunları. kocişiyle avrupada, akdenizin en pahalı yerlerinde gezer çünkü. bir sefer yunana gitmemiş ne olur ki yani.

hadi yunanın rengi belli, bu içimizdeki hainler ne ayak?

norm grubunun pek bilinmeyen diğer üyesidir. zaten grup ender ve erman ikilisinden oluşuyor. kendisinin sebebini bilmediğim bir nedenden ötürü piyasadan çekilmesiyle ender yoluna tek devam etmiş, kendi albümlerini çıkarmıştır. erman ise adeta yok olmuştur. başarılıdır, yeteneklidir lakin üretim açısından ender'den de kısırdır. bir ara yayıncılık olayına girmiş lakin oradan da sessiz sedasız çekilmiştir.

99 depremi sonraları millet iyice paranoyak olmuş, hafif bir sarsıntı hissetse veya deprem kelimesini duysa panik halinde koşturmaya başlıyorlardı.

öyle bir zamanda dışarıda oturuyoruz murat diye bir arkadaşla ilkokul çağındayız. mahalle gece kondu mahallesi ve her çeşit insan mevcut çingenesinden tut bulgar göçmenine, lazına tam bir curcuna.

bu manyak murat bir bağırdı deprem oluyoooo diye. tüm mahalle dışarı fırladı. safinaz teyze vardı oğlu bekir'in vücut felçli sadece konuşabiliyor. oğlunu sırtlamış dışarı koşuyor. karşıdan çingene bedihalar dışarı fırladı. öte taraftan bizimkiler çıktı derken murat'ı bi korku aldı ama nasıl altına dolduruyor titriyor.

ben bizimkilere gittim murat bağırdı birşey yok dememe rağmen inandıramıyorum yok gerçekten deprem oldu diyorlar. murat da aynı şekilde kendi ailesini ikna edemedi. sonra millet ortalığın sakinlediğini düşününce ilk bağıran murat'a sağol oğlum dediler. murat da iyi birşey başarmış gibi göğsü kabardı tabi. halbuki deprem falan olmamıştı. sonra evlere dağıldı tabi millet.

bana ve çevremdeki insanlara göre, bir şeyi göstere göstere yemek ayıptır. hatta bunu belirtmek bile ayıptır.

biz sokakta oynarken büyüklerimiz yemek hazır olunca seslenirken bile "yemek hazır gel" demezlerdi. yanına çağırır, diğerleri duymayacak şekilde söylerlerdi.

öğle yemeğini geçiştirmek için ekmek arası alırdım, yinede evde yer öyle giderdim. lan benim param olmasına rağmen, diğerleri eziklenmesin diye, sokağa gelen çevirmeli salıncağa bile az binerdim.

ne değiştirdi bunları siyasal islam mı?

terörist partiden olan, terörist milletvekilinin açıklamasıdır. garip olan, bu açıklamayı türkiye cumhuriyetinin bir milletvekili olarak yapmasıdır.

normal şartlarda bu terörizm pisliğine bulaşmış, uzaktan selam vermiş, gülümseyerek bakmış, artık ne yakınlık kurmuş olan varsa topunun, yok edilmesi gerekmektedir.

izlemeye gittiğim zamanlarda, oyuncu yakınları desteğini göstermek adına, sahte ve yüksek tonda kahkaha atıyor. yeri gelince de hayvan gibi alkışlıyor. bu beni öyle bir tetikliyor ki aldığım zevk nefrete dönüyor.

tamam kardeşim en çok senin tanıdığını alkışlayalım, en çok ona gülelim. böyle varya sandalyeyi çekip bam diye kafasına oturtasım geliyor. hala o sahte kahkahalar kulağımda allah'ın belaları heryerdeler. manipülatif zurnalar.

aziz nesin'in oğlu, yetmez ama evetçi, kadir mısıroğlu savunucusu, atatürk düşmanı sevan nişanyan dostu aynı zamanda kendisi de atatürk düşmanı olan matematikçi.

bir kişiye bu kadar yetki vermenin kötü olduğunu düşünemiyor hatta bunun daha demokratik olduğunu savunuyor. ya kafayı yemiş, ya da maddi bir çıkarı var.

1995 yılında çekilmiş, çocukluğumun filmlerinden biri. 2017'de 2. filmini, osman cavcı çok acayip bir amatörlükle çekmiş. hatta o kadar amatör olmuş ki, kahvedeki dayıların eline kamera verip çek reis desen, benzer kalitede bir film olurdu.

hikayesi beklediğim gibi değildi. ben daha çok erşan'ın o noktaya nasıl geldiği, nasıl yetişkin film yıldızı olduğunu gösterirler sanıyordum.

dekor, oyunculuk, müzikler kısacası emek çok büyük. hikayesinin sarmadığı noktalarda sağa sola dikkat ettim hep. en ince detay bile düşünülmesi süper, her yerinden kalite akıyor lakin bence dizilerin beğenilmesinde %75 kadar bir payı olan hikaye çok zayıf kalmış.

hikaye olarak dizinin yarısı erşan'ın normal film çekmeye çalışması iken diğer kısmı ise çektiği yeşilçam parodileri şeklinde ilerliyor.

ayrıca beğenmediğini düzgün bir şekilde belirten insanlara ''sen ne anlarsın'' tarzındaki geri dönüşlerini hiç hoş bulmadım. kendi çevrenize mi yapıyorsunuz abicim bu diziyi/filmi ?

benzeri olaylar önceki filmlerinde kabul edilebilirdi. çünkü ince espriler vardı, taban kültür düzeyinin altındaysanız ya da ne bileyim dikkatli izlemediyseniz, kaçıracağınız düzeyde espriler. erşan kuneri de böyle bir durum mevcut değil.