yaşın kemale ermesi

yaş kemale erince, sonra bir bakıyorsun ki, eskisi kadar takmıyorsun bazı şeyleri. mesela, eskisi kadar özlemiyorsun kimseyi... ve kendine zindan etmiyorsun geceleri...

çaya biraz daha fazla düşkün oluyorsun, ya da kahveyi biraz daha fazla içiyorsun...

çünkü artık öğreniyorsun ki, kimse senin gibi ince düşünmüyor... kimse, kimse için ölmüyor... ya da ne bileyim işte, kimse gecenin bir yarısı tatlı uykularını senin için bölmüyor...

yani kimse senin gibi üzülmüyor... unutma ki, hangi duyguyu besliyorsan, içinde sadece o büyüyor...

hadi artık, lütfen hayatı biraz da kendin için yaşa...

çünkü ne gidiyorsa, ömründen gidiyor...

hayatı daha dingin yaşamak bana göre...
yüksek sesli müzikler eskisi kadar cazip gelmez, nostaljiyi özlediğini farkedersin.
insanların yapay duygularını görmeye basladikca onlardan uzaklasirsin.
'elalem ne der' saçmalığının aslında ne kadar saçma olduğuna bir kere daha kanaat getirirsin.
etrafındaki gençlere yol göstermeye, akıl vermeye, nasihat etmeye başlarsın.

esasında korkulacak bir durum değildir. asıl bu yaşlarda hayatın tadına varmaya başlarsın.
edindiğin tecrübeleri, kazandigin sevgi ve saygilari, 'gercek' dostluklarını cebine koyarsın ve yüzünde samimi bir tebessümle hayat yolunda yürümeye devam edersin başın dik...

yaşın bilgi ve erdeme ermesi. oysa ne 70'ler tanıyorum çocuklar gibi habersiz kötülükten. ne çocuklar biliyorum hayatın bilgisini zorla öğrenen. fiziksel yaşınızla çok da alakalı olmayan bir durum gibi olsa da, genelleme bakımından insan tecrübelendikçe bilgisi ve erdeminin artması beklenir. kazın ayağı ben de öyle değil. çünkü akan nehrin içindeki taş gibi yüzeyim bile devinirken kendimi sabitleyip, kemale erdim demek istemem. ölene kadar devam eder yaşın kemale ermesi.

bir deyimdir.

olgunlaşmak anlamına gelir. mesela çok hareketli bir arkadaşınızı seneler sonra görürsünüz vay be yaşı kemal’e ermiş dersiniz.
olgunlaşmıştır. daha olgun daha dingin yaşıyordur.

yaş kemal’e erince insan tempolu yaşamaktan kaçıyor. kaçmak istiyor. kendini türk sanat müziğine veriyor. doğaya veriyor. kalabalıklardan kaçıyor. eskiden çok sevdiği hareketli şarkıları dinleyemiyor. anıları öfkeyle değil tebessümle hatırlıyor. güzel günlerdi diyor. gülümsüyor. bir sigara yakıyor.
son.