yaşlılardan nefret etmek

bence bu tanımı özele indirmek biraz liyakatsiz olmuş. çünkü her canlıda (insanından hayvanına, bitkisinden mikrobuna kadar) olduğu gibi yaşlılarda da tür içi ayrılıklar vardır. zorbalığı benimsemiş, o yaşam biçiminde mutlu olan birini sevmek elbette mümkün değil ve bize karşı yaşattığı zorbalıklarda elbette susmayacağız.
.
.
.
. dipnot: kendi mutluluğumuz için hayatımızda nefret duygusunu ne kadar az muhafaza edersek o kadar huzurlu oluruz.

nefret etmek değil de ..sonucta biz de yaslanicaz ama bugün basima bir olay geldi..anlatayim kisaca..antrenmandi hazirlikti falan cok yorgundum dedim ki cikista anneme bi ugrayayim..annemi ziyarete gittim..2 saat durdum ciktim..tam apartman bahce kapisindan cikarken karsi apartmandan bir dayi cikti. 3. veya 4. katta..

'niye parkettin lan buraya.snin yüzünden ben koyamadim' dedi. bir tek bn mi koyuorum bak bir sürü insan var etrafta dedm..'cevap verme lan bana' dedi..'abi hadi git isine bnden bulma aksam aksam' dedim tam arabaya binicem bu sefer 'bi daha koyma oraya iyi olmaz.cami cercevesi iner aracinin' dedi. haydaa...'yarin tekrar gelicem ayni yere koyacam arabayi.sen de bu dediğini yap bakalim' dedim..'indirme lan beni aşağıya' dedi.

adam 60 yasinda..'in bekliyorum burada bakalim' dedim..yaninda esi var.'uyma oglum sn buna' dedi..bir süre bekledim baktim iceri girdi galiba yok oldu ortaliktan.sonra arabaya bindim eve geldim.sonuc..? aksamimin icine etti..sinirden titredim..ne icin? böyle b.k herifler icin..abi kimse kimseye yasi yüzünden saygi duymak zorunda değil..adam olana zaten saygi duyuyoruz..türkiye ne hale geldi ya..utaniyorum şu gördüklerimden.

nefret edenlere tavsiyem dua etsinler genç ölsünler, yaşlı olup nefrete maruz kalmasınlar, yazık olmasın onlara.

serin hikaye yazmış arkadaş... yaşlılık zamanı durdurup gelişmeye kapalı olmak demek oluyor çoğu zaman, şimdi ile geçmişin çatıştığı nokta kuşak çatışması oluyor, gençler ileri doğru seyahat ederken yaşlılar geçmişe doğru seyahat eder, işte bu müzikte olsun, sanatta olsun, edebiyatta olsun, teknoloji kullanımında olsun böyledir, mesela ben mektup yazmayı özlüyorum, şimdi ki rap müziğini anlamıyorum, aşko vb ifadeleri anlamıyorum otomatik olarak kendimi kendi dünyamda bu gençlere göre üst noktada konumlandırıyorum ama ben de gençken benden önceki yaşlı kuşağı ile benzer konumdaydım, devrimci rock mı dinler devrimci saç mı uzatır gibi ifadelere maruz kalıyorduk, birbirimizi dinlemek ve anlamak önemli her genç yaşlanma adayı her yaşlı bir zamanlar gençti.

dipnot :arkadaş mesaj attı hikayesi gerçekmiş kendisinden özür dilerim .

yaş fark etmeksizin insanlara karşı en güçlü duygum nefret. o yüzden genel olarak umursamaz olmaya çalışıyorum. neyse ki duygusal bir insan değilim. umursamamak konusunda başarılı olabiliyorum. oldum olası çok sinirli bir insandım. bu zamana kadar katil olmadan gelebildiğime şaşırıyorum. insanları ciddiye almamak kendimde geliştirdiğim en iyi yetenek. ciddiye alsam kesin nazilere rahmet okutacak bir cani olurdum. merhamet duygum da yok. bir de o kadar sevmiyorum ki insanları bunlarla herhangi bir örgütlenme işine bile katlanamam, naziler bu durumda en azından örgütlenebilecek kadar insan sevgisi taşıyor. o kadar yok bende yani. beni bugün cumhurbaşkanı falan yapsalar, onun yerine ölmeyi tercih ederim. düşünsene her gittiğin yerde korumalar, bir sürü insanlar, kalabalıklar, çekilir gibi değil. öyle hayat mı olur la?