yazarlardan şiir kitabı önerileri

ümit yaşar oğuzcan - aşka dair nesirler

nazım hikmet - memleketimden insan manzaraları
turgut uyar - büyük saat
edip cansever - ben ruhi bey nasılım

sezai karakoç - mona rosa.
incecik ama içi dopdolu bir kitap

hehe. şu aralar yazı yazmaya verdim kendimi. saçma bi şekilde, arada sırada burada üyeliğim olduğunu unutup sonra tekrar hatırlıyorum. hatırladığımda gelip yazıyorum. ekşiyi aktif olarak kullanmakla birlikte bu site de hayatımın genel günlüğü olsun. ay yazmak ne kadar güzel bişeymiş. meğer benim ne güzel cümlelerim varmış ne müzikal kelimelerim. iyi hissettiriyor. aslında bir bey var. esasen bana o iyi hissettiriyor. biraz geç kalmışlık hissiyle birlikte sevildiğimi iliklerime kadar hissediyorum. kendisi müzisyen. sanata, dahili ve harici bedhahlar tarafından ben ne kadar uzaklaştırıldıysam, bu bey, o kadar çekmeye çalışıyor beni. çizdiğimi unutmuşum. geçen gün birşeyler çizdim. yazdığımı unutmuşum. şarkı söylediğimi unutmuşum ben. ben bateri çalmayı ne kadar sevdiğimi unutmuşum. bagetlerim oklava olarak kullanıldığı günden beri çalmayı bırak aklımdan bile geçirmemişim. ben müzik dinlemeyi bile unutmuşum. bir adam bir kadını doğurabilir mi. doğuruyormuş.

neyse neydi şiir kitabı önerisi miydi. işte okuyun birşeyler. ben ilk gördüğüm başlığa daldım yine. ahmed arif okuyun.

işaretlemelerimden ne kadar çok sevsiğimi anlayabilirsiniz

turgut uyar
büyük saat

küçük iskender
periler ölürken özür diler


nazım hikmet
bütün şiirleri

birhan keskin
kim bağışlayacak beni

kaan sabancı
ben bu saçmalığı bırakamam

sıla
anlatsam geçer mi

asaf halet celebi, butun siirleri.

ergin günçe - türkiye kadar bir çiçek

şimdi cühela kesim "bu kim la?!" diyecektir. o nedenle tadımlık bir örnek verelim bu usta şairden.

mandolin

eski bir mandolindi ölümdü anlatılan
kır kahvesinde çocuklara çalardı
temmuz örerken evini sarmaşıkla

çan çiçekleri göğsünde kuru kalbi
serilince bahçeye rakı sofrası
kucağında mandolin, mandolin ve parmakları

ne yalnızlık kalır ne aşk
ne gizlice bildiği av şarkıları
ay dudağında kuruduğu zaman
ve ne zaman görse çocukları

serin yaz geceleri penceresinden
balkona akınca gölgesi
saçlarında deniz ve uçuşan şapkası
eski bir mandolindi ölümdü anlatılan

şimdi kış ve uykusuz çocuklar
uzak bir mandolin kulaklarında kalan

ergin günçe