yazarların en narsist özelliği

biriyle tanıştığımda özellikle romantik ilişkilerde ya benim değerimi bilmezse diye korkuyorum hdhdhdh

yok ki.

ne kadar entelektüel olduğunu göstermeye çalışan insanlar çok komiğime gidiyor. ister istemez üstten bakıyorum. allah affetsin.

bu sabah kendi kendime sarılıp omuzlarımı öptüm!

aynaları seviyorum. aynada kendime bakmayı seviyorum. fotojenik değilim de normalde yakışıklı ve fitim oğlum.

kendimde en nefret ettiğim özellik tipi bana uymayan bir karşı cins gördüğümde "eh, belki ilgisini çekiyorumdur ama benimle asla bir şansı olamayacak birisi, kesin kendisi de bunu biliyordur." düşüncesi. ister eli yüzü düzgün olsun ister olmasın fark etmiyor. eğer tipi benlik değilse beş saniye gördüğüm biri de olsa bu düşünceye kapılıyorum. hani neyim ben bulunmaz hint kumaşı falan mı? neyin egosu bu önce kendine bir bak diyorum hep ama bir şekilde bu düşünce kafama sızıyor. normalde insanları düşüncelerine göre hayatıma alırım ya da atarım ama bazı durumlarda bu içi boş ego beni ele geçiriyor ve bunun farkında olmak daha da kötü.

kurt cobain taklidi yapmamış olmak

sadece kendi isteklerim doğrultusunda davranırım. benim için önce benim ne istediğim önemlidir. istemediğim, sevmediğim, hoşuma gitmeyen hiçbir yerde/ ortamda/ kişiyle bulunmam ve vakit geçirmem.

valla bu moda! son yıllarda çıktı.. kendi adıma tam kavrayıp anlayabildiğim de kuşkulu.. (haddizatında maamaafih normal adam da kalmadı gibi piyasada.. sokaklar narsist, toksik, şizoid, alfa vb vb. etiketlerle dolaşanlarla dolu efenim..)
demem o ki, kimdirler, ne yer ne içer niçün bir etiketsiz gezemezler, nereden niye bu etiketleri alırlar bilmiyorum. artık çokta şaşırmıyorum.
var demekki bir faidesi kendi akıllarınca ki, ediniyorlar efenim..
kısaca bendeniz konuya fransızım efenim. sade insan ararım.. karışık soslu süslü modellerden uzak kalmaya çalışıyorum.. :)

birisiyle görüntülü konuşurken sadece kendimi izlerim.

tipimin önemi yok, aynaya bakmayı severim. saatlerce kendimi izleyebilirim, kendimi aynada keşfetmeyi seviyorum.

başkalarıyla geçirdiğim vakitten çoğunlukla keyif almam, bu yüzden tek başıma vakit geçirmeyi tercih ederim. tek başıma yaptığım aktivitelerden daha fazla keyif alırım ve insanlarla buluşmayı sıklıkla reddederim.

bana verilen tavsiyelerin hiçbirini dinlemem. pişman olacağımı bile bile yine de kendi bildiğimi okurum. sonuç olarak pişman olurum ama sonra yine kendi bildiğimi okumaya devam ederim.

'ben senin yerinde olsaydım...' ile başlayan cümlelerden ve hayatıma dair sormadığım halde yorum yapılmasından hoşlanmam. yorum yapılırsa da duymazdan geliyorum genelde .

grup çalışmalarından nefret ederim çünkü benim bulunduğum işte her şeyin benim istediğim şeye uygun olması lazım, diğer şekilde o işte adımın hiç geçmemesini tercih ederim .

aslında narsistlik gibi ağır şeyler olduğunu düşünmüyorum ama her neyse.

bilmiyorum.
mesela herkesin biliyorum dediği bir ortamda acımadan gacırt diye bilmiyorum deyip insanları utandırabilirim. istesem kendimi tutar ve hiç konuşmayabilirim ama gıcıklığına yapıyorum doğru.