narsist anne

hiçbir zaman sevildiğinizi, gerçekten ilgilenildiğinizi hissedemediğiniz, hiçbir zaman yaranamadığınız annedir. ne yapsanız yaranamazsınız. yaptığınız hiçbir şeyi beğenmez, aşağılar, hakaretler yağdırır, sözünü dinlemediğinizde acımasızca eleştirir, yerin dibine sokar. onun yanındayken gittikçe küçüldüğünüzü, enerjinizin çekildiğini hissedersiniz. sürekli suçlar.. en çok hissettiğiniz duygu, suçluluk duygusudur. öyle bir manipüle eder ki "kötü, yetersiz, değersiz, nankör" biri olduğunuza sizi inandırır. sevgiyi hissedemezsiniz çünkü sevmeyi bilmez, sürekli kontrol eder. çocuğunu kendi uzantısı olarak görür, o yüzden her yaptığına karışır, asla onu bir birey olarak görmez. kendini çok değersiz ve yetersiz hissettiğinden haliyle onun uzantısı da onun gibi değersiz ve yetersizdir.

"zor bir ailede büyümek" kitabı, benim bu konuda farkındalık kazanmamı sağladı. annenizin narsist olduğu gerçeğiyle yüzleşmek zordur zira kendisi tam bir görev yapıcıdır. yedirir, içerir, güzel kıyafetler giydirir ama duygusal olarak hiçbir zaman yanınızda yoktur. mesela fiziksel olarak hasta olduğunuzda çayınızı çorbanızı yapar ama duygusal sorunlarınıza asla yanınızda yoktur. duygularınızı yok sayar, "sen de amma abartıyorsun, kafanda kuruyorsun" gibi şeyler söyler. üzüldüğünüzde teselli etmez, niye üzülüyorsunuz diye kızar. yanlış bir şey yapsa bile, hiçbir zaman özür dilemez çünkü hiçbir zaman pişmanlık hissetmez. size kötü davrandıysa siz zaten hak etmişsinizdir, niye sizden özür dilesin ki?
her zaman haklıdır. kendini her durumda haklı görür.

böyle biriyle mücadele çok zordur ama farkındalık kazandığınızda olgunluk sahibi bir birey oluyorsunuz. öncelikle, kendinizi suçlamayı bırakın, ne olursa olsun siz koşulsuz sevilmeyi, iyi davranılmayı hak eden iyi birisiniz. ondan ilgi, sevgi, onay beklemeyin. kendi kendinizi sevmeyi, sarıp sarmalamayı ve onaylamayı öğrenin. siz böyle duygusal olarak güçlendikçe sizin üzerinizde etkili olamadığını görecek, belki ilk zamanlar daha da saldıracak ama siz, kararlılıkla kendi arkanızda durdukça o da mecburen sizi olduğunuz gibi kabul edecek ki etmese bile, siz zaten bunu umursamayacaksınız...

benim yıllarımı aldı, hiç kolay değil ama sonundaki ödül yani kendimi bulmam için tüm bu mücadeleye değdi...

ben de böyle bir anneye sahibim.
insan, bedeninden koptuğu varlık tarafından da sevilmeyince 'sevilemem ben' duygusu ile kimsenin sevgisini inandırıcı bulmuyor.
bütün hayatı boyunca 'ben buna layık mıyım?' düşüncesine kapılıyor.
oysa sevilmeye layık olmayan kişi, bize bunu hissettiren başkası değil.

bir yerlere gelebilmiş 60 sonrası jenerasyonda bol bulunan bir anne türü.

bir de bunlar whatsapp'ta okuduğu her şeyi doğru kabul ediyor ya, en sinir bozucu şeylerden birisi de bu...

vitrin evlatlar yetiştiren annelerdir.

benim annem bizi kendi ailesi olarak da görmezdi, kendi ailesi için harcama yapardı, onları severdi. bencil olması bir yana babama ve onun ailesine karşı hissettiği aşağılık kompleksi ile hep bir kıskançlık hissederdim onda. iki yüzlüydü, bir tarafta köy çocuklarına acırken bir tarafta hiç durmadan insanlara tepeden bakar, fiziksel görünüşlerine çekinmeden saygısızlık eder beni de sadece başarısız olduğumda fark ederdi. başarılı olup kürsüde olduğumda hiç yanımda olmamış biri başarısız anlarımda bir anda ensemde belirirdi. doğrusu şimdi bu başlıktan sonra biraz daha iyi fark ettim.

annemdir. şu zamanda bile hala kız-erkek evlat ayrımı yapar. beni ve kız kardeşimi adeta kendisine bir tehdit olarak görür. hiçbir başarım ona yetmez dünyayı önüne serseniz yine beğenmez. biri bana iltifat ettiğinde sinirlenir beni biri sevse sinirlenir. ciddi ciddi kendi kızını kıskanıyor yani.genel olarak sorumsuz biridir onun yapması gereken şeyleri ben yaparım ama yine beğenmez. hayatımda gördüğüm en bencil insandır ayarıca. tüm özel ve mutlu günlerimi baltalar. arkadaşlarımla ya da sevgilimle olan ilişkilerimi bozar o yüzden çevremdeki herkesi ondan uzak tutuyorum. beni kendisine hizmet edecek bir şey olarak görür bildiğin bana baksın diye çocuk yapan biri. ve tüm bunlara rağmen gayet aklı başında olgun biri olmam bence benim dirayetim ve sabrım sonucunda.

çok iyi rol yapar, evde farklı, dışarıda başkalarının yanında çok farklıdır. bu ikisi aynı kişi mi şaşırırsınız.. iyi biri mi kötü biri mi çözemezsiniz, sürekli sinir uçlarınızla oynar, dengenizi bozar. öyle bir manipüle eder ki ben onun istediği gibi biri olursam düzelir zannedersiniz ama düzelmez. onun sorunu sizinle değil, kendisiyledir. sizin de derdiniz, onunla değil kendinizle olsun.. kız çocuklarını acayip kıskanır, onlarla hep bir yarış içindedir. istediğini yaptırmak için rolden role girer, bazen kurban rolüne girer, başına neler geldiğinden, ne acılar çektiğinden bahsederek manipüle eder.. bazen yargıç olur, her yaptığınızı yargılar, bazen de kurtarıcı rolüne girer. sizin kurtarıcınız gibi davranarak manipüle eder. mesela, yaptığı bir iyiliği başınıza kakar durur. minnet yükü altında bırakır, "sizin yüzünüzden babanız gibi bir adama katlandım" gibi sözlerle kendi mutsuzluğunun sorumluluğunu bile çocuklarına yükler.. aşkı memnu izleyenler bilir, firdevs yöreoğlu, tipik bir narsist annedir...

psikolojisi yerle bir olmuş cocuklar yetistiren anne.

sanırım az önce sokaktaki 11 yaşındaki çocuğuna "parka gitmiyorsunuz; şurada gözümüzün önünde oynayın" diye seslenenin de aralarında olduğu annedir.

asla büyümeni istemez ki sen ona hep bağlı ve hayran kalasın. sürekli yapamazsın diyerek ve el attığın her şeye müdahale ederek ona muhtaçlığını sana hep hatırlatan da bu olabilir. okuldaki öğretmenine en çok çemkiren de budur yine. hani allah muhafaza öğretmen sayesinde bağımsızlık kazanırsın birey olursun falan!!

ek: bak şimdi de evin önünde oynayan çocuğa balkondan "gel ellerini yıka bakalım" dedi lan! hala vır vır ötüyor yüksek sesle şöyle yıka böyle yıka diyerek...çocuk 11 yaşında bu arada.

bu tür başlıkları okuyunca ''acaba'' diyorum. evet bu başlıktaki gibi anneler olsa da, az sayıda istisna kişilerdir diye geçiyorum. annelerin neredeyse tamamına yakını ; şizofreni, paranoya veya başka bir ruhi hastalığa yakalanmamış ise; çocuklarına karşı ilginç karakterler sergileyeceğini düşünmüyorum. narsisim kendini sevmek ise; bu yapı bir çok insanda mevcuttur. salt anneleri etiketlememek lazımdır. genetik veya çevresel nedenlerle insanlar narsist olabilir. dini, ahlaki inançlarla ve eğitimle üstesinden gelinebilir.

hassas olduğunuz bir konuda verdiğiniz her bilgiyi, uygun gördüğü zamanda size karşı kullanmaya çekinmez. hatta o konuda kendi kendine öğrendiklerini de kullanır.
asla kararlarınız doğru değildir. hep bir fikri vardır ve sizi hep eksik bulur.
"o öyle olmaz" en favori sözleridir.
çevresinde kendine layık görmediğinden, çok yakın olduğu bir dostu yoktur. fakat çok sosyaldir. herkese koşar, yardım eder, hayatı boyunca her konuda bunu yaptığı için de çoğu konuda bilgisi vardır.
size de yardım eder. yol gösterir.
fakat kendi yolunuzu doğru veya yanlış seçmek istediğinizde, buna karşı koyar ve duygu sömürüsü ve suçlu hissettirme gibi yollara başvurur.
çok düşünen ve kafada kuran biriyseniz işiniz daha da zordur.
sizi sever. ama sevme tarzı kendi öğrendiği gibidir. yeniliklere kapalıdır ve her türlü değişim onu öfkelendirir.hakim olana kadar...
çok zor.

kendini çok beğenen ve çocuklarına zulmeden bir annedir. tanrı kimsenin başına vermesindir.