yazarların ilk işlerindeki maaşları

tanım: yeni mezun olacak gençleri motive etmek veya eylemek için açmış olduğum başlık.
ülkedeki işsizlik sorunu tabii ki gençlerin iş beğenmemesi değildir ama çok çok düşük bir yüzde olarak da ilgisi vardır. yeni mezun kişi kıdemliden daha kolay iş bulur aslında, maaşı düşük olacağı için.
benim lisans mezunu ilk işimdeki maaşım 1500 tl idi, kıdemsiz ortalama maaş 2200 iken(devlette, benimki özel kurumdu), 22 yere başvurmuştum 2si görüşmeye çağırdı ve teki işe aldı. haftalık çalışma saatim yine 20 saat kadar daha fazlaydı; ama 2. işimde 1800 maaş alabilmem için özgeçmişime yazabileceğim bir “tecrübe” kazanmış oldum(du). güzel bir torpiliniz yoksa(estafurullah referans bey diyeceksiniz) bu şekilde basamakları tırmanmak da mümkün. kendinizi alternatifsiz hale getirene kadar yeri gelecek para almadan stajyer olarak çalışmayı kabul etmeniz gerekecek... maalesef iyi fırsat bekleyerek gelmiyor.
güncel durum: türk lirası aşırı derecede değersiz olmasaydı ortalama üstü olabilecek, ancak şu anda arada gezip, 20 yıl krediyle ev alınabilecek kadar.

asgari bile değildi. deneme süresi diyip ilk iki ay yol parası bile vermemişlerdi.

3 saati 50 tl olarak anlaşmıştım. şimdi saatine 50 tl alıyorum. ileride daha yüksek maaşlar alırsam güncellerim.

lise mezunu bekçiyle aynı maaşı aldığımı öğrendiğimden beri iyi değilim. üstelik onun yetkileri var, benimse sorumluluklarım ve malpraktis riskim. (3 yıllık tecrübeli pratisyen hekim)
not: gelip bilmem kimin işini küçümsüyor musun diye tanımlar yazmayın kalbinizi kırarım. tabiki eğitim ve tecrübe önemli.

ilk aldığım maaşı 2018 yılı mart ayında 7515 lira olarak aldım.

sene 1999. 6.sınıf yaz tatili. kaportacıda 1 hafta çalıştım. miktarı hatırlamasam da 10 ekmek, 1 bisküvi alabilirim şeklinde kodlamıştım. hâlâ aklımdadır.

üniversite mezunuyum.ilk maaşım 350 liraydı. lise mezunu uzman çavuş 850 lira alıyordu. bekardım ve ay sonunu zor getiriyordum. ecevit zamanı. kendisini övenlere anayasa kitapçığı hediye ediyorum. yazar kasa hediyesini de bir esnafımız verecek. metin akpınar' da hükümet sözcüsü idi. ya işte sosyal demokratlar.

ilk işim günlüktü. üniversitenin ilk yılı 3 gün çalıştığım fuarda satış görevlisi elemanı olarak günlük 80 lira almıştım.

günlük 25 liradan 750 lira idi. hem de 12 saat çok amaçlı isviçre çakısı olarak çalışmıştım.

t: insan haklarının hiçbir normatif arkaplanı olmadığını anlamama yardımcı olan maaştır.

2013 yılında ilk maaşım 1750 liraydı. istanbul gibi bi yerde 900 lira ev kirası verdikten sonra bana kalan 850 lirayla varın siz düşünün nasıl 1 ay idare ediyordum.

2000 senesinde yaz boyu çalıştığım otelde bana barmenlik, plaj sorumlusu görevleri verildi.
3 ayda 1200 tl kazanmıştım. ama aldığım bahşiş bu miktarı geçmişti.

1994 yılında haftalık 250 bin tl den aylık 1 milyon eder. dolar kurundan hesaplayınca bugün için 200 tl civarı yapıyormuş.

ilk işim (bkz: yazarların ilk girişimcilik denemeleri) başlığında da anlattığım gibi evimin önünde su satmaktı.

maaşım yoktu, freelance çalışıyordum*.

günlük 20 lira falan getirisi vardı, dondurma parası çıksa yeterdi zaten.

2010 yılında staj yaparken kazandığım ilk maaş, 138 lira falandı ama nasıl bereketliyse kendime o zamanların baya popüler olan nokia c6-01' ini 600 tl'ye almıştım*.

2001 yılı / maaşı hatırlamıyorum ama spor mağazasındaki o çok beğendiğim ayakkabıyı alabilmiştim.

üniversitede yarı zamanlı kafede çalışırken günlük 20 lira alıyordum.günlük kazandığımın 3-4 katını harcamış olsam bile o para çok tatlı geliyordu.

seneyi hatırlamıyorum, ortaokulda yaz tatilindeyken ankara ilçe tapu müdürlüğü önünde su satıyordum. günde 12 lira cepte.

miktarı bende hatırlamıyorum, ilkokul 5, teyzemin kadın kuaföründe çalışıyordum. haftalık alıyordum, anneme bir imitasyon kolye almıştım.

2015'te günlük 85 lira olarak kazandığım maaştır.

ek primlerle 20-25 lira kadar daha kazanabiliyordum, ama ona prim değil mesai demek daha uygun olurdu. o cinstendi yani.

yamulmuyorsam 2006 yazıydı. ilk sigortalı işim, istanbul erenköy’de ethemefendi caddesi üzerinde hem kozmetik, hem hasta bezi vb. gibi medikal ürünler, hem temizlik malzemeleri satan 7 şubeli bir işletmede sabah 9 akşam 21:00 satış danışmanlığı yapmıştım 1 sene boyunca…

ssk + 400 lira maaş + 65 lira yemek + 100 lira yol parası veriyorlardı…
okuyunca komik geliyor ama o zaman sadece maaşımdan kalanla her ay 3 çeyrek altın alıyordum.

ey gidi günler…