yazılacak kitabın ilk cümlesi

yapılacak bir çok şey varken, neredeyim?

herkesin hayatına kimse karışamaz diye bi ses çınlıyordu kulaklarımda....

durduğunuz bu eşikte kalmanızı tavsiye ederim zira bu hikaye mutlu sonla bitmiyor.

dostoyevski dostoyevski olacaĝını bilmeden yazdı.
ben de kim olarak kalacaĝımı, nasıl hatırlanacağımı , unutulup unutulmayacaĝımı bilmeyerek bu kitabı yazıyorum. ola ki evinizde bir yangın çıkarsa öyle bir kitap olsun ki, önce kendinizi kurtarın sonra da ilk kurtaracağınız şey bu kitap olsun aklınıza bu kitap gelsin.

larktwain.

uyandım ama bu evrene değil. burası bizim dünyamız olamaz.

kırsalda bir akşam vakti, pencerenin dışında beliren ayın kimsesizliğine üzüldüm.

"elindeki paletle bir sanat eseri yaratabilmektir hayat, bana bu renkli dünyada istediğim renkler verilmemişti ama bu da bana olabilğince kombinasyon yapabilmeyi öğretti.' diye başlardım ..

içimde bir şeyler öldü fakat yaşamaya devam ettim.

girmeden önce ayaklarını paspasa sil, diyerek samimi bir hikaye anlatışına girerdim.

bedeni yaşıyordu fakat ruhu ölmüştü.

"hayatım boyunca sıradan bir insan kadar tuhaftım."
bu olurdu sanırım

orijinal adı throw momma from the train olan ve türkiye'de "annemi trenden nasıl atarım" adıyla vizyona giren danny devito'nun 1987 yapımı filmindeki başlıca konu yazamama sendromudur.

edebiyat profesörü larry [billy crystal] boşandığı karısından büyük bir kazık yer. karısı larry'nin kitabını kendine mal eder. yazarlık dersleri veren zavallı larry yeni kitap yazmak için oldukça efor sarf etmekte; lakin bir türlü o ilk cümleyi yazamamaktadır.

karanlık bir gece...
kasvetli bir gece...
rutubetli bir gece...
kasvetli ve rutubetli bir gece...
gece...
gece...
gece...

kitabın ilk cümlesini yazmak zor iştir vesselam!
mühim olan ilk cümledir. gerisi çorap söküğü gibi gelecektir.

başlıkla arzu edilene gelirsek...
ol cümleyi bulabilmiş olsam kitap yazmaya başlardım.*

bir yazıyı başladığımda canımı en çok sıkan konudur. doğum sancısı çektirmektedir.

nereden bilebilirdi ki....

boş bir kağıt seni, önyargısız, soru sormadan ve yargılamadan dinleyebilecek en iyi dosttur diyerek aldım bu kağıt ve kalemi elime ve her şey böyle başladı.

içmeyeceğimi bile bile kahve yapıyorum. bir-iki yudumdan sonra soğuyana kadar başında bekliyorum, sonra da soğudu bu diye döküyorum. hayatta da böyle.

sözlük yazarlarının kitap çıkarması halinde telif yiyecek olan başlıktır *

herkese merhaba ben adal

ustalıkla yazılmış satırlara hayal gücünüz eşlik eder umarım her sayfada.

seni uyarıyorum, bu hayatına şahit olacağın kişi benim.
bu öyle ucuz bir roman, film ya da porno senaryosu değil.
kurguya dair hiçbir şey yok.
bu gerçek.
insanın insana neler yapabileceğini birinci gözden görmeye hazırsan gel.
gerçekler her zaman can yakmıştır.
bunu unutma ve benim hayatım gerçeklerden ibaret.

yeni kurgumun giriş bölümü.
yayınlanmasına daha çok var ama yazayım dedim.