yeşil soğan

iştah acısı kokusu ile gülümseten, dünya mutfağında önemli bir yeri olan ve anadolunun da gözde bitkisidir.

mercimek köftesinde lazım olmasa varlığını unutacağım ot.

hazır mevsimiyken köpek gibi tükettiğim ürün. kahvaltıda efsane gidiyor.

kısır, mercimek köftesi gibi şeylerin vazgeçilmezi ve benim için sadece taze ekmek ve peynirle de mükemmel bir gıda. özellikle topraktan ben çıkardıysam.

ekmeğin arasına boylamasına yatırıp yemeyen, bu dünyada "yaşadım" demesin bitkisi.

sofranın kısa ömürlü tüketegeçlerinden bir tanesi.

acılı kuru baklagil yemeklerinin yanında tuza batırılarak çiğ tüketilen sebze. mide ağrıtır.

bir adetini normal soğandan yetiştirmeye başladığım sebze.

1 hafta önce bozulmuş yiyecekleri ayıklarken gözüme çarptı. soğanın bir tanesi minik bir şekilde filizlenmişti. normalde atardım ancak bu sefer bir deney yapmak istedim.

soğanı aldım, bıçakla 10 yerinden falan deldim, ondan sonra bir poşete koydum, poşetin dibine de azıcık su.

ulan o kadar sevdi ki, bir haftada dev gibi oldu. coştu resmen.

hevesle yetişmeyi bekliyormuş bitki.

yarın toprağa alacağım kendisini. gittiği yere kadar.

çorbanın en güzel ekürisidir. özellikle tarhana çorbası ile voltran'ı oluştururlar.

bende yutup videosunda gördüm ,asya 'da köyde yemek yapan bir kadın, bizim attığımız saçaklı baş kısmını iyice yıkıyor ızgarada yada kızartma yağında kızartıp yiyordu. tabi herhangi bir yemeğin içinde.

yiyen var mı merak ediyorum.

haberin var mı taş duvar?
demir kapı, kör pencere,
yastığım, ranzam, zincirim,
uğruna ölümlere gidip geldiğim,
zulamdaki mahzun resim,
haberin var mi?
görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,
karanfil kokuyor cigaram
dağlarına bahar gelmiş memleketimin...

kilosu 250 yeteledir. bağını 40 yeteleye satıyorlar. gerekçe? dolu vurmuş.
lan yüz elli yıldır imalat yapıyorum. bir kere bile kondansatörler bozuk çıktı diye ürünün fiyatına zam yapmadım. bu köylüler külliyen vicdansız.