zaman tüneli

kadınların her dönem zaten güzelleşebildikleri bir realite. ama benim için dönem değil , bir an bu. kafama topuklu ayakkabı yemeyeceksem inanın bu gerçek gözlemsel bir düşünce ve bunu cinsellik trollemesi olarak demiyorum, orgazm esnasındaki kasılmalarıyla yüzlerine bir ifade geliyor ya o an mevcudu neyse üstüne katıyorlar güzellikte. bazen durup seyre dalıyorum 1-2 saniye hayranlıkla . hemen uyarı geliyor '' manyak mısın ? ''.

polemik. cahil takımıyla tartışmaya girilmez.

mantıklı insanların mantıksız davranışları

fakir güzellemesi. milleti iyi uyuttular gerçeklikle bağdaşmayan "mutsuz zengin, fakir ama mutlu aile" goygoyu, işçi ustanın fabrika sahibine posta koyup utandırması falan.

suç oranı, aile içi şiddet, eğitimsizlik fakirlikle yan yana gider oysa.

türkiye'nin sosyolojik, siyasi ve ekonomik yapısını çok iyi anlatması.

özellikle enflasyonu çok manyak anlatır. ne yazık ki, şu zaman olmuş değişen hiçbir şey yok.

amcam tavuğa rakı içirmişti. tavuk vala billa sarhoş olup deterjanlı leğene dalmıştı. kafasını gömdü çamaşırların arasına. koşup çıkarmıştım hayvanı.

18-26 arası. doğruganlıkla ilgili bu. çocuk istesen de istemesende cinsel çekicilik içgüdüsü doğurganlıkla ilgilidir.

bu yüzden pürüssüz cilt, yaşlılık kilolarının olmaması, yaşlandıkça bozulan yüz simetrisi gibi kriterler güzel bulunur.

kadın doğurganlığı 30'dan sonra çok ciddi azalmaya başlar. 30'ların ortasında dibe vurur. 45 dedin mi o kadar düşer ki doğal yoldan hamile kalması imkansıza yaklaşır. cinsel çekiciliği tartan kertenkele beyni de bunun sonuna kadar farkındadır.
kaynak

bu arada başlık güzellik diye açılmış. eş seçiminde onlarca başka kriter olabilir. özellikle yaş ilerledikçe. ayrı konu.

zeigarnik etkisi yüzündendir, zihin daima yarıda kalan şeyleri düşünür, ve yarıda kalan ilişkileri.

kimse sürekli eşini düşünmez. çünkü ilişki evlilikle tamamlanmıştır. tamamlanan şeyler de akla gelmez.

tatlı.

heat / michael mann . iyi ya sıkı hikaye, sıkı film .
eşkiya / yavuz turgul. yaniiii uğur yücel harikaydı. hikaye de makul gerçekçi denebilir.

düşününce ikisi de 90 larda çekilmiş. noldu koskoca 2000 lerde çıkmadı mı bir efsaneleşme adayı ki? bilmem.

36 yaşından gün aldıkları zaman.

emrivâkiye mâruz kalmak ve bunun yanında “hayır” diyememek.

aşık oldukları zamandır.
onun da yaşı yok.

yüzüklerin efendisi
hababam sınıfı
ve diğerleri.

çok önemsediğim bir kitabın yazarına ulaşıp buluştuktan sonra imza almak istemiştim. upuzun bir ithâf yazdı o nedenle beni biraz bekleteceğini söyledi. kitabı da yeniden inceliyordu bir yandan ve farklı masalardaydık. kendisi sonradan kitabın kendisinde bile olmadığını ve nereden bulduğumu sormuştu. ben de ona hediye edebileceğimi ve kitabın bir başkasını daha bulup alabileceğimi söylemiştim. fakat o upuzun ithaf ve imzayı attığı sayfayı istemeyi unuttum. istemekten ziyâde görüp okumadım bile, uzaktan sadece upuzun şeyler yazıp sayfayı doldurduğuna şahit olmuştum. 1 yıldır içimde kalan o ukde ile yaşıyorum…
ne yazdığını hem merak ediyor hem bir türlü ulaşamıyorum… komik mi denir, absürt mü denir bilemem artık bu anı için. dertlenip üzülen de oluyor, bu şaşkın davranışıma katıla katıla gülen de oluyor. iki tarafa da hak veriyorum.

önce kansere çare bulsun o bilim.

hayatın belirsizliğidir.

işte deprem de zaten tam olarak bu , bu ülkede. japonya da deprem sonrası her şey eskisinden de güzel olabiliyorsa...

kız istemek bir törendir. gerçekten isteme mi kaldı gerçekçi olalım. iki aile de bu bereberliğe kayda değer bir itirazları olmadığını bu törenle gösterir.

her törende olduğu gibi bunda da yerleşmiş adımlar vardır. çikolata gondol vs. hediye edilmesi, kahve sunumu, tuzlu kahve, "allah'ın emri..." ile başlayan cümle. anıtkabirdeki nöbet değişimi nasıl askeri bir harekat değilse, kız isteme de kadın pazarlığı değildir.

aile kısmı veya bu tip geleneksel törenler umurunuzda değilse zaten bu işe girmezsiniz. gönüllükle yapılan bir etkinlik.

edit: kaldı ki geçmişte de, aile ayı değilse, bu iş daha operasyonelken kıza "gönlün var mı?" diye sorulup rızası alınırdı. kız isteme, kızın rızası olup olmadığını iki aileye de duyurma işlevi görürdü. aile ayıysa bugün de kız istenmiş istenmemiş bağımsız eleman kalır.

babalar sağolsunlar haftada bir o eksiği tamamlıyorlar.