zaman tüneli

ersoy'um be! ersoy'uma bak sen!

youtube.com/shorts/n816XrsY...

bir birey özgür olmadığını düşünüyorsa, muhtemelen değildir. birinin en ufak bir olguda bile seçim hakkınıza müdahale etmesi özgürlüğünüzü kaybettiğiniz anlamına gelir. içine doğdunuz aile, çalıştığınız iş hatta dünyanın düzeni.. hep başkalarının dayattığı sistematikte yaşıyoruz. yani insanoğlu başkalarıyla etkileşim halinde oldukça, asla %100 özgür olmayacak.

tam ve katıksız özgürlük izolasyon gerektirir. insani ilişkiler hep tolerans ve ödün verme üstüne kuruludur çünkü. yani özgürlüğünüze sevilme, yalnız kalmama, mutlu olma, başarı, ekonomik standartlar vb ihtiyaçlarınız için sürekli balta savuruyorsunuz. bir ideolojiyi ortaya atmadan, üstüne düşünmek önemli.

"insanın insana verebileceği en değerli şey yalnızlıktır."

savaş ve barış okuyorsa saygı duyulasıdır

bir hafta kesintisiz ders çalışıp bir gün dinlenmek istediğim için bir haftamdan oldum. asıl mesele başlamakta, oturunca o masaya gerisi geliyor. ben kendimde şunu fark ettim, at gibi kendimi kamçilayacağim ki öyle gideyim, aşırı derece odaklanırsam günlerce çalışabilirim ama bu olayın içine dahil olmaktan korkuyorum. dikkatim çok dağılıyor, odaklanmaktan da çekiniyorum zamanı unutuyorum çünkü.

bu olay erkeklere default olarak yüklü geliyor. sadece bazı erkeklerde seri no'dan kaynaklı sistemsel arıza sonucu yüklenemiyor.

hafta sonu havanın kötü olması iyi oldu.uzun bir süre sonra ilk defa çocuklar ile bir aradayız.
önce ps'de fıfa 2020 oynadık.sonra tavla.
sıra hera'ya geldi. şimdi de onunla oynuyorum...

bence türkiye'nin eğitim sistemi çarpık ve yanlış bir algoritmaya sahip. kimse bize eğitimi sevdirmiyor, ailelerde dahil olmak üzere herkes bizi okula gitmek, iyi sınav sonuçları almak ve iyi okullara girmek için aşırı baskı altında tutuyor. dolayısıyla başından zaten hiç birimiz okulu sevmiyoruz ki? sevmediğimiz bir olgunun içerisinde nasıl 10/10 vererek hayat sürdürebiliriz?

üniversiteye kadar okul hayatımda hep yarı efor harcadım hatta bazen yarı bile değildi çünkü aldığım eğitim ilgi alanlarımı karşılamıyordu. agresif- deli hocaların olduğu, sayısal ağırlıklı bir
lisede okudum ki lisenin ilk yılı (9. sınıf) kabusumdu.

ne zaman ki üniversite sınavına girdim ve kendi alanıma geçtim, benim başarılarımın arkası kesilmedi. kimsenin umudunun olmadığı ve herkesin mutlaka birini sıklıkla örnek gösterdiği ben, hepsinin çocuğundan başarılı oldum. işin ironisi; zamanında bana örnek gösterilen " başarılı cocuklar" ya eğitim hayatlarına devam etmediler ya da şu an benimle aynı seviyede değiller.

kısaca ; insan kafasına uyan yerde parıldıyor. üniversiteye kadar tam bir umutsuz vakaydım. kafanıza takmayın yani. ne olacağınızı ya da daha önemlisi neye dönüşeceğinizi asla bilemezsiniz.

benim hızla ivme almamı sağlayan şey; üniversitede kendi bölümümü seçmemdi.yani başından beri bunun üstüne eğitilseydim, belki su an cok cok daha farklı bir yerde olabilirdim ama ezberci- herkese aynı eğitim kitabının dayatıldığı saçma bir sistemden çıkıp, üniversite kazandım. dolayısıyla o noktaya kadar olan hayatım leş.

beni zamanında ders calışmamakla eleştiren herkes, şu an bir akademisyenle muhattap oluyor. potansiyeliniz sizi nereye götürecek bilemezsiniz. yaşayın ve görün.

güzel kafası var seviyorum bu kızı.

5 biradan sonra temiz gider muhabbeti.

şu anlattığım olay ile özetle açıklayabileceğim durumdur: antik çağda taş oymacılar çıraklarına birer keski ve bir çekiç verip dağlarda dolaşmalarını ve ustalaşmak için rastladıkları değersiz doğal taşlara biçim vermelerini söylerdi böylece çırakları ustalaşma aşamasında düzgün ve değerli taşları ziyan etmeden sanatını geliştirebileceklerdi, doğada orada burada gördüğümüz bazı kaya ve taş oymaları bundan kaynaklıdır.

"özgür mü diyorsun kendine? sana hükmeden düşünceni duymak isterim, bir boyunduruktan kaçıp kurtulduğunu değil." kim özgürlüğü istiyor sahiden, birinden kurtulup diğerinin kollarına kendini atmak için midir kaçmak? evet, bu çocukken daha fazla bozuk paranın bir kağıt paradan daha çok olduğunu düşünmek gibi bir şey bir noktada, hesap edemediğimiz bir şeyleri alıyor bizden özgürlük dediğimiz şey/şeyler ama neler ,kim bilir?

evime kim kamera koydu?

şöyle başlıklar açmayın. depresyona giriyorum.
not:evet bugün işteyim. *

lan beni nerden buldunuz?

ınsan doğasının bencil olmasından kaynaklı bir dürtüye dayanmaktadır, hep daha fazlasına sahip olma isteği, sahip olmadıklarını yüceltip sahip olduklarını küçümsemek ve sürekli asimetrik kıyas yapmak ile ilgili olabilir:

üşenmediğim ender olaylardandır. hiç çıkasım gelmez banyodan, solungaçlarim çıkacak yakında.

işin içinde değilseniz geliri gideri pek tutturamazsınız.