zaman tüneli

bir noktanın deniz seviyesinden ne kadar yüksekte olduğunu bu aletle ölçebiliriz. dağcıların çantalarında olmazsa olmaz bir alet olur kendileri.

tamamiyle menfaat olduğunu düşünüyorum.

anladığım kadarıyla pek çoğunun bilinç altında, eğer bende partinin ve reyizin gözüne yeteri kadar girebilirsem, günün birinde bana da kapılar açılabilir ve bende bir şekilde voliyi vurabilirim düşüncesi var.

son birkaç gündür bunu düşünüyorum. en nihayetinde hepimiz ölümü beklemiyor muyuz? kundaktaki bebek dahi her geçen gün ölüme bir adım daha yaklaşmıyor mu? tuhaf geliyor bunca debdebe. öleceğiz ki... öleceğim, öleceksiniz. oysa çoğumuz ölümden ölümüne korkuyoruz. niye? yaşamayı çok sevenler de ölmedi mi? boşu boşuna hiç ölmeyecek gibi yaşıyoruz.

evet evrensel normların çoğu batı menşeilidir. birkaç örnek verelim; günde 5 vakit, anlamadığımız bir dilde, anlamadığımız bir metnin bize hoparlörlerle bas bas dinletilmesi batı normlarında gasptır ve evrensel bir suçtur. hindistan, pakistan gibi sokaklarda ineklerin başı boş gezmesi, leş gibi ganjda yıkanan!! insanlar, yolun ortasına sıçan adamlar, ortalık yerde yakılan cesetler, taşlanıp yakılan kadınlar (afganistan), yılın 30 günü davul zoru ile uyandırılan insanlar, oruç tutmuyor diye tartaklanan insanlar evrensel normlardan çok uzakta kalırlar. offffffffffffffff sabaha kadar yazabilirim neyse.

eski milli güreşçi.

zamanını harcadığını düşündüğün günlerde o kişi gereksiz değildi. seni heyecanlandırıyordu. kişiye önem ve öncelik gösterdin. kendi rızanla emek, ilgi, zaman verdin. altını çiziyorum kendi rızanla. acı tatlı zamanlar geçirdin. nihayetinde anlaşamadın, tatsız şeyler yaşadın, umduğun gibi olmadı ve hatta belki de aldatıldın. peki ne oldu? heybene yaşanmışlıkları doldurdun. değiştin, dönüştün. sen artık eski sen değilsin. şu an olduğun kişiyi seviyor musun? cevap evetse ne geçen zaman ne de o kişi gereksiz oluyor. cevap hayırsa bir uzmandan yardım alman gerekebilir.

romantik ilişkiler üzerine bir sürü feryat figan işitiyorum. sevgili dostlar hep mi kötü insanlar çıkıyor karşınıza? iyi kötü bu yaşıma kadar bir şeyler yaşadım. acı tatlı bir sürü zamandan geçtim. yemeden içmeden kesilmeli hayal kırıklıklarım da oldu. ancak ardımda bıraktıklarıma dönüp baktığım zaman hiç ‘gereksiz’ insan görmüyorum. karşıma daima ‘iyi’ insanlar çıkmış olma ihtimali de sıfır olduğuna göre… sanki bakış açınızda bir yanlışlık var gibi.

romantik ilişkileri baz alarak yazdım ancak iş yaşamı, arkadaşlık-aile ilişkileri gibi her türlü ilişkide bu noktadayım.

t/ “çok iyi niyetli bir çalışma ama yemez.” dedirten.

sevgiler,
levi.

bilmiyorum bu akapeliler bu adamın arkasından neden bu kadar saydırıyor ? oysa rte yi bulup çıkaranda, akapenin kuruluşunda hep arkasında olan de hep oydu, gerçi dinciden vefa beklemek, kerhanede bakire aramak gibi birşey.

tanıdığım en mutlu insanlar sürekli olarak kendilerini değerlendiriyor ve geliştiriyorlar. en mutsuzlar ise genellikle başkalarını değerlendiriyor ve yargılıyorlar sözünün sahibi (bkz: yazar)'dır.

tarih konusunda, özellikle türk tarihi hakkında bilgi içerikli entryler giren vatansever, milliyetçi bir yazar. araptapar islamcılara, kürtçü bölücülere, kanı bozuk dönek liboşlara, türk-islam sentezcisi çakallara inat bıkıp usanmadan acı gerçekleri yazan türkçü kandaşım ve dava arkadaşım. yazılarını büyük bir zevkle ve keyifle severek okuyorum. kalemin kuvvetli olsun; hayatta her şey gönlünce, tuttuğun elmas olsun. çok yaşa, var ol!..

kamil koç eskiden çok iyiydi, aile firmasıydı vs vs sonra bir sürü el değiştirdi, şimdi bakıyorum böyle mafya mastik tipler doluşmuş tamamen farklı bir fotoğrafa dönüşmüş, pamukkale hala ufak ama hep aynı çizgide devam ediyor, her yere seferi olmaz ama olanda pek sorun yaşamazsın, bazı arabalarda ki o hoşt denilen tipler arızalıdır ama bütün firmalarda da aynı sorun vardır. diğerleri daha iyi değil, varan çekildi, ulusoy battı otobüs hikayesi bitti, yolcu da değişti genellikle at hırsızı kılıklı tipler, kalite ulusoy ve varandı, bitti.

asla boşanamayacak olan erkek türüdür ehehe

batı merkezli düşünce biçimini mutlaklaştırmanın adı evrensellik olmuş. kavramın asıl anlamına uygun bir evrensellik yok bugünkü dünyada. insani boyutu olmayan ırkçı bir evrensellik var.

mesela bugün hint medeniyeti diye bir medeniyet olduğunu pakistan'da yaşayan insanların da bir hayat şekli olduğunu kabul eden bu tür yaşam biçimlerini gayet güzel görüp yaygınlaştırmak isteyen bir evrensellik var mı? hayır yok. çünkü neden ? çünkü pakistan , hindistan, afganistan gibi ülkelerde yaşayanlar insan bile değiller. ciddiye alınıp "böyle bir hayat biçimi de varmış yaa " demeye bile değmez.

ekmek çıkar mı beklentisi ego tatmini vs

ben o şansımı seveyim

öpücü...nasıl bir soyadı bu arkadaş.

dini reddeyim derken , aklı dinleştiren bir dönemin adıdır. onbinlerce yıllık insanlık kazanımı tüm birikimi yok farz etmek de nasıl bir akıllılıksa artık.

bu da soru değil mi moderatör ağbi? *

dizinin özeti bu.

izmir parkta kahve ismarlayabilirim.
t:kaotik sehir.

neredeyse bir asrın tamamını görmüş gebermiş katil. asrın ayarını yemişti müslümanlardan.

"islam dünyası ile muhatap olacağımız zaman hangi numarayı çevireceğimizi bilmiyoruz " demişti dış işleri bakanı iken. bu söze karşılık " numara çevirmeyi , film çevirmeyi bıraksanız yeter" cevabı gelmişti islam dünyasından.