zaman tüneli

kişiden kişiye değişen maddeler. güzellik değil de manalı bakışlar, kelime haznesi geniş tatlı bir dil, nazik davranışlar silsilesi, entelektüel birikim, kendini yetiştiren insanlarda bulunan o asil davranışlar, parlak bir ufuk, yaratıcı bir zeka ve dolu dolu yaşamayı ilke edinmiş maceraperest bir ruh önemli.

bazılarına göre de, memesi güzel olsun, kalçası yuvarlak...

herkes , bir kafada yaşıyor ama .

üç harflidir. ayı olabilir.

coup de grace elbette. gönül kimi severse güzel o'dur.

damacanada çay en sevdiğim.

(bkz: bir tweet görseli bırak)

başlığın tapusunu bana devretsinler isterim.

o kadar güçsüzüm ki sesim bile çıkmıyor
saat üçtür belki dört uyusaydım ya keşke
uyanmaktan korkmasam yüz yıl uyurum sanki
ağaçlar, evler, kuşlar bile uykuda
bir garip, bir tuhaf, bir huysuzum ki sorma.
sana söyleyemediklerimi bak gaybına söylüyorum.

benim
nickimi okşarsanız ansızın telefondan ya da nereden bağlanıyorsanız oradan çıkı veririm.

(bkz: bir genç kızın gizli defteri)

teşekkürler, iyi ki varsın.

maşallah maşallah güzel şarkılar.

neva (yazar) feyk miymiş?
keşke gerçeğini uçursaydınız dedirten sözlük.
bu hesapta bi çıkıntılık göremedim çünkü :d.
feyki kalsaydı.

harika şarkıları var delinin ya.

paranoyakçığım daha fazla dinlemek isterdim ama maalesef ses sorunu yaşıyorum, o yüzden çıkmam lazım. iyi geceler yedi cüceler:)

daha siftah bile yok. sözlük gacılarına laf bile atmadım ihtar ya da herhangi bir tenkid almadım. burası için fazla temizim. temiz olmak bir halta yaramıyor. erol taş gibi kiraz ağacından kamçı yapıp sağa sola salça olacam.

puslu kıtalar atlası’nın büyük keyifle okumuştum.

yeni bir yazar olsa, gelecek vaadediyor, derdim ama hiç de yeni sayılmaz.

güncel edebiyata pek hakim değilim. zannederim o nedenle güncel bir şey okuduğumda yaşar kemal, fakir baykurt, knut hamsun, tolstoy, dostoyevski, aytmatov vs harmanının zihnimde yarattığı bir edebiyat zemini ortaya çıkıyor ve güncel olanı bu mikyasla ele alıp ham görme eğilimindeyim. halbuki ne büyük haksızlık!

bunun, nostaljiye geçilen iltimastan ziyade, 19 ve 20’nci yüzyılın edebiyat yapmaya daha elverişli olduğuna yönelik bir ön kabulle ilişkili olduğunu fark ettim.

zira, muhayyilemde o dönem, daha kök sorunları tespit etme ve bunlara çok daha cüretli çözüm üretme dönemi.

21’inci yüzyılda müesses nizama ve devrin ezici şartlarına bu denli eklemlenmişlik ve bu şeraite içkinlikle herhangi bir soruna işaret etme yahut buna çözüm üretme iddiası ne denli kuvvetli olabilir ki, düşüncesi bu devrin edebiyatını da çaresiz görmeme sebep oluyor.

tolstoylar, dostoyevskiler gibi sözler söylemek kimin haddine ki şimdi?

yahut ancak tali bir unsur derekesindeki insan, anaakıma mugayir ne önerebilir ki?

hani kafkaesk bir karamsarlığa tutunsa dahi neyi mimleyebilir şu şartlarda?

edebiyat perdesine gölge düşürebilirler ancak.

ancak ihsan oktay anar fantastik -tarihi- kurguyla da olsa o perdeyi yırtabilecek bir kaleme sahip. büyük sözler etmese de olur.

şimdi bu şarkı için buraya uzun uzun yazardım ama neşemiz bozulmasın diye gerek yok.
geceler fısıldamaya başladı diyeyim sadece. gel bakalım, yine esir olduğun dakikalar işliyor diyor.
zor, çok zor mazi, şimdi, olacak olanlar...

eylüling sürekli burnunda top yapılmış sümükle poz veren kimse

bu yetiyor demek ki

peh; düşkünler yurdu sakinlerisiniz

3 5 günlük yazar olduğum halde eyluling'den güzel 10 kişi falan gördüm burada. dalga mı geçiyorsunuz yoksa toplu körlük mü yaşıyorsunuz?