zaman tüneli

kötü emellerinize alet etmeyin hetero erkekleri.
çalıya çırpıya sürtün, kamyonlar'a otostop çekin, cemaatlere katılın.

bayramda bambaşka güzelliğe bürünen ev…dün akşamdan başladı anoşum, kahvaltıya ne zaman gelirsiniz, kaçta hazırlayayım diye. sabah kalktık maaile geldik. mis gibi kokular kapıya kadar geliyordu. kız neler yaptın sen bakalım böyle, utangaç bir gülümse yaptım işte bir şeyler dedi. kahvaltıdan sonra bahçede kahvelerimizi içtik. gülüşmeler, sohbetler eşliğinde, bahçedeki dut ağacından dut yedik. şıkırdım gibi her dalı dolu dolu bereketlenmiş güzelim ağaç…size de bir avuç topladım, bayram istihkakı…

engelle geç kardeşim. fotoğraf başlıklarını engellemek gibi bir şansımız var.
haydi bir cesaret..

yaparsın sen bunu aslanım...
ayrıca bu tarz başlıkları seviyorum. biliyorsunuz ki bu şikayetçi tarz biraz beni de tanımlıyor. mutlaka millete laf atıcaz, yoksa keyfi çıkmıyor di mi.. o yüzden size kızamıyorum. cansınız can.

yok daha neler.

böyle kampanyaların söz konusu bile olmaması gerekiyor aramızda.

destekleyenleri fişleyeceğim.

henüz listemde olmayan yazarlar, bunu yapmak için çok ama çok yeniyim.
engellemek için bile önce birilerini tanımak lazım,insan tanımadığını engeller mi?
ayıp bir kere.

dinleyerek yazıp not almak benim favorim.

son günlerde yalnız ve güzel ülkemde gençlerin meydanlara, sokaklara çıkıp hak, hukuk ve adalet için verdikleri mücadeleye edebiyatçılardan gelen destektir.

en son baktığımda imza sayısı 382 idi. imza sahibi yazarlar arasında kitaplarını çok beğendiğim ve gözaltına alınıp daha sonra serbest bırakılan barış ince, yakın zamanda der spiegel tarafından seçilen en iyi 100 kitap arasında bir kitabı bulunan zülfü livaneli, son zamanlarda kitaplarından övgüyle bahsettiğim murat gülsoy, son zamanlrda yine çok sevdiğim yazarlardan olan aylin balboa, seray şahiner ve ilhami algör gibi birçok yazar var.

edebiyat ile ilgilenen ve bunu hakkıyla yapan insanların ülkede olan bitene sessiz kalması elbette beklenemez. ama burası türkiye. haksızlık karşısında haksızlığı yapan tarafta olmak için birbirini ezen bu kadar "ünlü", "sanatçı" ve "edebiyatçı" varken bu korkusuz insanları görmek gerçekten umut verici.

yukarıdaki bildiride imzası olan edebiyatçılar instagram gibi sosyal medya uygulamalarından suya sabuna dokunmayan iletiler paylaşıp kaçanlardan da değil. bu insanlar meydanlarda hak arayan süper kahraman gençler arasında mücadele etmeye de devam ediyorlar.

okuyarak öğrenmek sanırım.

bir şey dinlerken önemsiz kısımları atlamak çok zor. kitapta şöyle bir göz gezdirince anlaşılıyor. ayrıca makale olurken ctrl+f gibi harika bir teknoloji var…

ex'lerde çok gördüm. sıcak tuttuğu için yapıyorlar bazen. kalem ile ortadaki çift kat koyu kısma küçük bir delik açılıyormuş, sadece onu bilmiyordum. bacaklar ve ayaklar gece kıpkırmızı olup yatak hareketlerindeki sürtünme nedeni ile kokmasın diye, oksijen girebilecek bir boşluk olmalıymış. kadınların her olayı çok seksi gerçekten.
bunu ben 37 yaşımda öğrendim. şu an 45 yaşındayım. ben de içimden eskiden derdim ki: "neden kimin bacağını açsam ortada delik var?". az kavga etmemiştim ben bunun için. "kalemle deldim aşkım" dediklerine inanmamıştım. zamanla büyüyor çünkü delik. zamanla esniyor, tam yani şey çapında oluyor. anlayın işte. bayram günü organ adı vermek istemiyorum. sevgililerime hakaretler ettim, küfürler ettim. "yalan söylüyorsun sus artık" dedim herkese. yeminler ettiler. kalemim güçlü dediler. ben en az 7-8 kızı bu delik muhabbeti için kaybetmişimdir. abicim tamam doğu kafamız yok ama, o kadar da değil. tam da orta yerde olunca, bir insan size "uyuyacaktım, deldim kalemle" derse siz de şüphelenirsiniz. "ne kalemi lan! kimi yiyosunuz olm siz taksim piçiyiz alayınıza dalcam" diye sert çıkmamın nedeni buydu. öğrendikten sonra, uyku aşamasında gittim ben deldim icabında. unutup kalem sokmadan yatan bir sürü kız arkadaşımı ben kurtardım kangren olmaktan. uyandırmamak için makasla hafif kestim ayaktan ve bıdık kısmından. benim derdim yalanlarla abicim. delmek dert değil. benim derdim pislik dünyanın açılmayan çakralarıyla. aşacağız bunları arkadaşlar. her şey zamanla olacak.

şu sıralar içinde su olmayan boş bir havuzda deneyimlemek istediğim eylem.
böyle beyin üstü bir yerlere çakılmaya ihtiyacım var gibi.

iftira atan gevşek ve yancılarını engelledim. lağımlarında debelenmeye devam etsinler.

bu tatil denizdeki tüm martıları çekmeye kararlıyım.

eger bi gey bunu cidden dusunuyosa, kimse neden homofobiksiniz demesin.

neden homofobiksiniz diyen arkadaslar bu basliga dikkatli baksin.

geylik bi toplumsal ulserdir. tehdittir.

kimseye hakaret ettigim yok. kendi sahsi gorusumdur.

homofobizm bi ozgurluktur, gercek sekulerlik ve kurtulustur.

su 'modernite'nin size dayattigi 'ayy sanane milletin yonelimindenn' sloganindan kurtuldugunuz gun ozgurleseceksiniz.

sahislarla derdim yok, benim derdim hastaliklarla.

(not: sahsi goruslerimi ifade ozgurlugu icerisinde belirtmis bulunmaktayim. atiyorum sozlukte bi islam dusmani hz. muhammed'de muho dediginde ceza almiyosa, ben de geylerle ilgili gorus ve dusuncelerimi belirtebilmeliyim. moderasyonun dikkatine. evet.)

bir kitabı, makaleyi vb. sesli formatta dinlemek ile klasik olarak okumak arasındaki farklardır. anlama kolaylılığı ve kalıcı olması açısından aralarında bir fark olup olmayacağıdır.

kulaklarımız gözlerimizden daha mı baskın? ya da tam tersi...
benim sanırım kulaklarım daha duyarli. okurken bazen anlamak daha zor gelebiliyor. ve dinlemek öyle zannediyorum ki daha konforlu ve daha az çaba gerektiriyor..
sizin görüşleriniz nedir?

listeme bakmadım şimdi ama hatırladığım 2 yazar var.
hatta nick de vereyim.

coup de grace . ilk günlerde dm den irtibatımız olmuştu 5-10 satır . bildiğin recep ivedik yaw bu. her cümlenin sonunda küfürle komiklikler yapıp duruyordu. bunu kafa dengi kadınımdır imajı sanıyor galiba. bu ne varoşluk be dedim ve engelledim. ondan sonra malum işler. sen kimin feykisin falan.

diğeri de köylü yazardan ironiler. hiç dm sohbetimiz olmadı ama hemen (bir gün kazara selam melam diyeceği tutar) sözlükten soğurum mazallah diye tedbir amaçlı engelledim. sonra zaten zavallı bir inekle fotoğraf atınca kararımı takdir ettim.

bir insanın kendisine yapabileceği en büyük kötülük bence sigara içmekten daha kötü birşey var ise oda aç karnına uyanır uyanmaz sigara içmek.
sigara içmeye başladığım andan şuana kadar istisnasız yaptığım alışkanlığım, ki en az on senelik bir zaman diliminden bahsediyorum.
sanki böyle artık robotlaşmış gibiyim bu konuda uyanır uyanmaz sigara. ne su ne tuvalet ihtiyacı en önce bu.

normal hayatımda mola veriyormuşum gibi hissettiren şehir. toplanıp, toparlanıp geri dönüyorum.

ağzıma attığım gibi tüm nefes yollarımı açan naneli şeker. ben yeşil olanı aldım 3 günde tüm paketi bitirdim bağımlılık gibi bir şey oldu.

ortalık karışacak vaziyet alın.

kendisi ve sahsim bi escinsel tarafindan engellenerek olabilcegi en buyuk mertebeye ulasmistir.

hayirli ugurlu olsun. bundan ote hangi makama varacaz bilmiyorum ama bekleyip gorecez. evet.