zaman tüneli

uykumuz geldi be. nerdesiniz.

hal edildikten sonra dolmabahçe sarayına doluşan asker mücevherlerin bir kısmını yağma etti.

rüştü, avni ve mithat paşalar saraya gelince bugünkü rayiçle 200 milyar değerinde mücevher buldular ve bunları satılmak üzere hristaki adında rum sarrafa teslim ettiler. adam bu mücevherlerle avrupa'ya kaçtı ve bir daha da haber alınmadı.

çeşitleri;

mest üstüne hafif,

mest çıkarılarak çorap üstüne az ağır,

ıslak yalın üstüne daha ağır,

kuvvetli bükmelerle zincirli falakada ıslak yalın ayak üstüne pek ağır,

ayağın tabanından birdenbire kaldırılmayıp sopanın taban ile teması sıkı sıkıya muhafaza edilerek yavaş yavaş bütün taban üzerinden deriyi parçalayarak geçirilmesi en ağır.

alacakaranlığın sesleri / efrain huerta

insan. "şu mektepler olmasa maarifi ne güzel yönetirdim" gibi olacak ama işim insanla olduğu için, zor tarafı da insan. satış yapıyorum ben. dünyanın en temel işlerinden biri. parayı ver, malı al. standart. düz.

insanlar bu denklemi çok zorlaştırıyor. herkes çalıştığı işte benzer manyaklarla karşılaşmıştır. o kadar saçma şeyleri sorun ediyorlar ki, anlatamam. belli bir gelir grubunun üstüne çalışınca rahat olur diye düşünüyordum toy bir yeni mezunken. bildiğin kayıkçı pazarlığı yapılıyor bazen. bunlardan kaçayım diye sektörün yarısını yokmuş gibi düşünüyorum. çekilmez başka türlüsü çünkü.

asayişin sağlanması maksadıyla halkın üzerine su sıkılması ilk defa sultan üçüncü mehmedin sünnet düğünü esnasında olmuştu.

günler geldi geçti, yıllar ezdi geçti, geriye ne kadar kaldıysam ölüm randevumu beklemekte.

yeniçerilerde dayak, suçlunun yüzükoyun yere yatırılarak kaba etlerine 40 değnek vurulması ile atılırdı. ocak geleneği olarak akşam yemeğinden sonra tek bir mum ışığı altında hemen hemen karanlıkta atılırdı ve dayağı yiyenin kim olduğu herkesçe bilinse de yüzü o karanlıkta pek seçilmez ve böylelikle askerlik haysiyet ve şerefi korunmuş olurdu.

kendi yolundan çekil.

ben bu adamın rapini neden bu kadar geç keşfettim ya. 2006 yılında youtube'da neyim var ki dinlediğimden beri rap dinleyicisiyim, öyle çok içli dışlı olmadım, genelde sago ve ceza ikilisinin arasında gidip geldim, sansarı da belki 15 yıldır tanıyorumdur ama hiç açıp da dinlemedim. şimdi son 1 haftadır kulaklığımda sadece sansar var. umarım sağlığına kavuşur.

“bahçe çok büyüktü,güller,çiçekler…benim ellerim küçücüktü,takatim yetersiz…”*

masa içilmez. teşekkürler.

gözleri içine düşmüş kırık bir kukla gibiyim.

(bkz: cioran)
(bkz: burukluk)

kadroya bak.

mustafa kemal. ismet inönü. fethi okyar. celal bayar.
refet bele.

peeeeeeee. rakıdaki şerefe bak.

rakı kendi kalkar şerefe.

üzücü ve sakıncalı bir durum.

hadi itiraf et. sen de o sun değil mi.

en zor yanları, yanı değil.
-soyut olması.
-yaş ilerledikçe yüksek frekansları işitmek zorlaştığından ihtiyarlara ses duyuramamak.
-dal*arak dinleyicilerin elinde birayla gelip "ğkanğga duyamıyoz yeaa" diye anırması.
-görgüsüz sanatçı tripleriyle uğraşmak
-düzensiz para geliri olduğu için çoğu zaman asgari ücretten az kazanıyor olmak.
-yine düzensiz para geliri olduğu için bi silkime sahip olamamak.
-ülkede eğlence sektöründen öteye geçememek.

üçte bir ile dahil olduğum grup. doğum günü pastayla kutlanmasa hayatım boyunca pastayı aramam. doğum günleri geldikçe, alınırsa, ikram edilirse yiyorum. kırk yaşıma gelmek üzereyim, gidip de kendim için pasta almışlığım yok.

tatlı ve dondurma severim ama. mümkünse sütlü tatlılar. antep'te baklava yedikten sonra, iyi baklava senede bir iki şeklinde tatlı koleksiyonuma dahil oldu. bunun haricindeki hamur temelli şerbetli tatlıları ağır buluyorum genel olarak. kemalpaşa ve kadayıf dolmasının güzeline denk gelirsem affetmem. gördüğünüz gibi tatlı seviyorum. dondurmayı da uzun süredir paketli olanlardan yemeyi bıraktım. harbi dondurmacılardan alıyorum.

çok derin konularda çok sığ sözlerim var hatta zorlanırsam küfür bile ederim.

bir dönemin araçlarında standart olarak bulunan ilginç özellik.

home sweet home... yeni lokasyonuma merhaba.