zaman tüneli

nick'i her gördüğümde "sağ kanat mangalda enfes olmuştur heee" diye düşünüyorum.

ayyy kulaklarım çınladı aşkoo

(bkz: yok ki)

bayilanziii

teoman - papatya

çok kıskanç erkekten daha tehlikeli değildir. sonuçta kadını o hale getiren de hayatındaki erkek oluyor.

kırmızının her tonuna bayılıyorum.
turuncu rengi sadece saçımda severim.
koyu renkleri ciddiyet gerektiğinde tercih ederim.

akşamdan beri kafamın içinde dolanan rahmetli sezai karakoç şiiri.

alim han, 1880-1944 yılları arasında yaşamış özbek türk'ü bir siyasetçi olup buhara emirliği'nin son lideridir. başlangıçta yenilikçi olan alim han, zaman içerisinde eski tutucu haline geri dönmüştür ve enver paşa ile birlikte basmacı hareketi'nin de komutanlarındandır.

hayırlı işler

ya da; (bkz: sahil beldesi)

adından da anlaşılabileceği gibi deniz kenarında bulunan kasabalara/beldelere denir.

ben kış mevsimi haricinde senelerimi davutlar adlı, aydın/kuşadası'na bağlı olan sahil kasabasında geçiriyorum.

buradaki yazlığımızda 1997'den beri varız. başlarda sadece yaz tatillerimi burada geçiriyordum ama sonra yaz-kış burada yaşadım senelerce. neyse şimdi, uzun hikaye. artık işte kışları izmir, geriye kalan mevsimlerde davutlar...

herkese göre olmayan bir yaşamdır bence. yani burada avm neyim yok mesela. mayıs-ekim arası falan epey kalabalık olan bir yer burası ve diğer zamanlarda oldukça tenha. eskiden süper tenhaydı. mesela çıksam ve 15 kilometre yürüsem tek kişiye rastlamadığım olurdu eskiden, kışları. bilhassa covid-19 dönemiyle birlikte bu kısmen değişti. artık o kadar da hayalet kasaba gibi olmuyor diyebilirim...

bir de artık mahalle deniyor galiba buraya. kasaba tabiri kaldırıldı diye hatırlıyorum. çok saçma lan, koskoca davutlar'a "mahalle" demek. lakjsdlkajsdlskadjs. sahil kasabası çok "cool" bence. ben öyle demeye devam edeceğim şahsen.

bu arada buranın asıl "sahil beldesi" olan kısmı davutlar sahil siteleri adıyla geçiyor. merkez davutlar denize pek yakın değil. bunları davutlar başlığında anlatmıştım galiba gerçi. bu arada doğduğum tütünçiftlik de bir sahil kasabasıydı. valla hayat işte, nasıl başlarsan öyle gider derler ya. bundan da bahsetmiştim sanki. kendimi bu kadar tekrarlamamalıyım. *

“bedelini ödedim ben de, sevdiğiniz her şeyin..”

zalim, allah görür, bir hata uğruna harcanır mı ömür?

cok hastalikli bi duygu.
ben eski esim donemi cok kiskanc bir kadina donusmustum. o kasten beni kiskandiriyordu, ben de hastalaniyordum.
o donem bana problem yaratan ozellikle iki kadin vardi.
sinirlerim cok yiprandigi icin sik sik onlara git diye darliyordum adami.
adam sana asik oldugum icin senle evlendim, gitmek istesem giderim, istemiyorum diyordu.
o kadar hastaydim ki adama inanmiyordum.
ve adamin o kadar sinirlarini zorluyordum ki bu iki kadinla, problem olmayan kadinlari kafasini mike mike probleme donusturuyordum.

biliyorum hayatinizdaki insan size en kiymetlisi geliyor. bana da oyle gelir hep.
ama siz aslinda hicbir problem yaratmicak masum hukuklari kiskancliginizla probleme donusturuyorsunuz.
iyi niyetli bir uyari.

yat zıbar sabah işe sözlük gitmeyecek.

benim yerime de yatın pls
üfff kıskandım şerrolar
ayy yatmak da neka saçma bi kelime dhhs

ben yazara boşum ama beğenmelerini beğendim mi beğendim

(bkz: sezen aksu)

yeşil paketli golden virginia,
orta kalınlıkta filtre,
mavi gizeh kağıt.

*