zaman tüneli

frank underwood- hause of cards.
tony soprano-the sopranos.
walter white- breaking bad.

en iyi yazar listesi olduğundan bile habersiz bir yazar olarak, sözlükle ve konuyla ilgimi deşifre etmek istemezdim tabii.. ama kabalıkta etmeyeyim. her kimler ise kutlayalım da alınmasınlar..

her şey sen de gizli

yerin seni çektiği kadar ağırsın,
kanatların çırpındığı kadar hafif..
kalbinin attığı kadar canlısın,
gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
sevdiklerin kadar iyisin,
nefret ettiklerin kadar kötü..
ne renk olursa olsun kaşın gözün,
karşındakinin gördüğüdür rengin..
yaşadıklarını kâr sayma:
yaşadığın kadar yakınsın sonuna; ne kadar yaşarsan yaşa,
sevdiğin kadardır ömrün..
gülebildiğin kadar mutlusun.
üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin
sakın bitti sanma her şeyi,
sevdiğin kadar sevileceksin.
güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın.
bir gün yalan söyleyeceksen eğer;
bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.
ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret,
ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın.
unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın,
güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.
kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın
ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.
kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..
işte budur hayat!
işte budur yaşamak,
bunu hatırladığın kadar yaşarsın
bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün
ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun
çiçek sulandığı kadar güzeldir,
kuşlar ötebildiği kadar sevimli,
bebek ağladığı kadar bebektir.
ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin,
bunu da öğren,
sevdiğin kadar sevilirsin...

can yücel damarı tuttu...

kahve…

bir akımım var artık.
sözlük sürecinde benimle olan kuzguncuk vişnesindeki vişnenin hatırına akımıma bu meyvenin adını verdim. vişnezim..
gerçi vişnuzim ile karışıyor tepem atıyor...
kuzguncuk bir garip bakıyor. kıyamam..
kuzguncuk hüzünde, kuzguncuk yasta..
can yücel hala orada..
diyor ki,
çok sahiplenmeden, çok ait olmadan yaşayacaksın.
hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
ilişik yaşayacaksın. ucundan tutarak...

ucundan tuttuk bunu da... bugün var yarın yok.

her şey biter, herkes unutulur. ben seni kaç kere sevdiğimi unuttum. haram olsun yıllarım olmuş ziyan, sen de unut beni yok yere sevdiğini.

demiş şairin biri.

büyük ikramiye numaralarının biletimle eşleştiği kelimeler.

düşman olunmaz ama arkadaşta olunmaz. yani dün;”canım sevgilim” dediğine, bugün; “naber kanka, nasıl gidiyor yeni ilişkin?” modunda takılmakta biraz gevşeklik ve yavşaklık geliyor bana. ne kadar uzak o kadar iyi.

tam tersi güzel anılar çabuk unutulur, kötü anılar ve sözler unutulmaz.

vazgeçilmez olduğunu düşünmek,
empati yapmamak,
ben merkezli düşünmek.

( genel bir özeleştiri ve gözlem)

2. türkiye cumhurbaşkanı

şu an bir kadının dırdırını dinliyorum. evet kadın.

pencereden bakmaktayım.
dışarıda koşuşturanların ne konuştuklarını hayal ediyorum.

hepimiz ağır abiler ve ağır ablalarız.
o yüzden kimsenin mahlas altına gitmeyiz.

edit: beni bilen bilir.
ben kendi mahlas altıma gidiyorum.

(bkz: beni tanıdılar siz kaçın)

bu durumu görmezden gelinmek, umursamamak vs olarak algılmıyorum. aksine birileri nickaltı yazınca ifşam internete düştü diye geriliyorum, panikliyorum. o yüzden lütfen yapmayın şöyle şeyler.

merhaba. ben geldim.

valla ne kadar toksik bir ilişki ve ayrılık süreci yaşadığınıza bağlı. iki medeni insan gibi birliktelik yaşayıp, yine insanca ayrıldıysanız mümkündür.
mümkün değil diyen, cinsiyetten bağımsız söylüyorum, köyüne geri dönsün lütfen.

uzatmayalım, hayat çok kısa, seni çok ozledim.

genel olarak yapacağım her teklife evet cevabı duymayı isterim.

-benimle evlenir misin pakize?
+evet.

-çocuk yapalım mı pakize?
+evet.

-boşanalım mı pakize?
+evet.

gibi.