1.
konstantinos kavafis
çocukluğumda yattığım yatağımdan gözümü her açtığımda kitabının üstünde adını okuduğum şair. emin olmamakla birlikte beyaz ya da kırık beyaz renkteydi. kütüphanedeki tek kalın ve beyaz renkli kitaptı.
açar açar okur anlamazdım. yirmili yaşlarıma yaklaştığımda tekrar elime aldım. zannedersem bir daha okuyamam. okurken canım acıyor diye kitabı korkuyla açardım. bitince shakespeare'in sonelerinden bile güzel olduğuna karar verdi beynim. bir daha okuyup o özlemi, sevgiyi, acıyı tüm gerçekliğiyle yaşayamazdım ve yazarken öyle süslü kelimeler de kullanmış değildi.
şu parçada ezginin günlüğü grubu şehir isimli şiirin bir kısmını söylemiştir. duyunca hala tüylerim diken diken olmakta.
açar açar okur anlamazdım. yirmili yaşlarıma yaklaştığımda tekrar elime aldım. zannedersem bir daha okuyamam. okurken canım acıyor diye kitabı korkuyla açardım. bitince shakespeare'in sonelerinden bile güzel olduğuna karar verdi beynim. bir daha okuyup o özlemi, sevgiyi, acıyı tüm gerçekliğiyle yaşayamazdım ve yazarken öyle süslü kelimeler de kullanmış değildi.
şu parçada ezginin günlüğü grubu şehir isimli şiirin bir kısmını söylemiştir. duyunca hala tüylerim diken diken olmakta.
devamını gör...