melek_yldz yazar profili

lan cok sacma bir şey yüreğim yanıyor ama neseliyim de nefret edilesi biri ama masum da geliyor gözüme gördüğüm en güzel kız bazen ondan başkası yok gibi bazen en kötü seçenek o hatta secenek bile değil bazen silmek istiyorum hayatımdan bazen ufak bir hatıra ile geri geliyor hani derler ya birini sana aşık etmek için sunu yap bunu yap sıcak soğuk oyna diye ben oyun oynamak hile yapmak istemiyorum beni kendi öyle istediği için sevsin istiyorum ama bazen sadece beni sevse yeter ne şekilde olursa olsun gibi anşasılması cok zor sığınacağı tek yer olmak istemekle kimseye sığınmasına gerek olmamasını istemek arasında gidip geliyorum keşke kalbim olmasaydı

rüyamda gördüğüm ve suratını hatırlamaduğum kisiden hoslanmaya başladım ve garip bir şekilde kokusunu hatırlıyorum (bu mümkün mü bilmiyorum ama kokusunu aldığıma eminim)

bir ara erzurum'da çalıştışım bir cağ kebabı restoranı vardı. ara sıra doğu ekspesi ile gelen yolcular hep birlikte tren garının hemen yanında bulunduğu ve büyük olduğu gerekçesiyle geliyorlardı. bazen önceden arayıp biz geliyoruz derlerdi ve önceden haberimiz olduğu için hazırlıklı olurduk, bazen öylece gelirlerdi. çalışmaya yeni başladığım zamanlarda içeri bir anda 78 kişi girince bayağı afallamıştım. bir de müşteriler çok kaba ve aç gözlü oluyorlardı. her masa için birer takım hazırlanan mezelerden ikişer üçer tane istiyorlardı. bir keresinde bir kadın daha salatasından bir lokma bile almadan ben bir tane daha istiyorhm dedi. bir leresinde de yemekten sonra çay getirme işi bana düştü, kaç tane getirmem gerektiğini söylemesi için garsonu beklerken bir kadın bana bakıp biraz acele et dedi imayla, bineceği treni bir taraflarına s:kardım ama ekmek parası:d

ebemiz yönetir

george orwell ve franz kafka

uzun süre beklemiş biri olarak diyorum; beklemeyin kardeşim. niye bekleyesiniz ki? ben anlaşılmam mesela. ama anlarım. herkesi anlarım. ayrıca bir süre önce kimsenin kimseyi anlamak istemediğini anladım. birbirimizi anlamak istemiyoruz, sadece konuşmak istiyoruz. dinlemiyoruz da. herkes bizi anlasın, diyoruz. ama biz ne dinliyor, ne dinlesek de anlıyoruz.

insanın kendine yapabileceği en büyük psikolojik işkence olabilir. kafanı duvarlara vura vura kendini bayılmak istersin. düşün, düşün, düşün, düşün... insanı delirtir. bir de düşündüğünde sorunların çözülmeyeceğini bilirsin ya, o daha da delirtir insanı

bu şiiri ona adamıştım, ve üşüdü gitti annabel lee
(daha sıcak birine)

yediğin için suçluluk duymak ve sırf bundan kurtulmak için başkalarıyle birlikte yemeye özen göstermek

onu bunu bilmem, insan içmekten nefret eder. bir yudum aldığınızda yüzünüzü buruşturma ihtiyacı duyarsınız. bazen kusarsınız. ama yine de içersiniz. tadından iğrenseniz de, bedeniniz açıkca 'bunu istemiyorum' dese de, yine de içersiniz. çünkü insanın içmeye ihtiyacı vardır. arkadaşlarıyla ya da tek başına, bir şeyleri aşmak, unutmak ya da sadece eğlenebilmek için, içmeye ihtiyacımız var (ara sıra)

ilk kez -hoşlandığım biriyle- bir şeyler yaşarken. bu o kadar muhteşemdi ki, ondan önceki herkesle yaşadığım şeyleri unutmak, ondan başkasını hiç tatmamış olmak isterdim. birine layık olmak istediğinizde çünkü onun kusursuz olduğunuzu düşündüğünüzde, aşıksınızdır

yaşayın tabi, sonuçlarına katlanabilecekseniz. çünkü bu bir kumardır. ama öyle de zevkli bir kumardır ki..