kendisini olduğu gibi kabul ederek hayata devam etmesidir. çünkü, biz, olmadıklarımız ile değil, olduklarımız ile ilerleme kaydederiz.
olamadığımız her şey hayatımızda kayıplara yol açarken, olduğumuz yahut olabileceklerimiz bizi akışta tutar, kendimizi hayat ve zaman bağlamında ötelemeyelim. hayatın, olduklarımız dolayısıyla yahut olamadıklarımız dolayısıyla, bizi, kısıtlamasına müsade etmeden çaba sarfederek hayatın akışını yakalalım ki zaman bize ait olsun. kısacası, bizim, hakiki bize ihtiyacımız vardır. kendimizi kabul edersek, olduklarımız sayesinde olacaklarımız en doğru ve en hayırlı şekilde bize açılacaktır. unutmadan, allah bizi olduğumuz şekilde kabul ederek sever. hâliyle, zamanın ve hayatın var edicisi, bizi nasıl severse, var olanlar ve olmakta olanlar da bizi olduğumuz gibi kabul eder, olduğumuz gibi sever.
devamını gör...