tradergirl yazar profili

aşık veysel'in de söylediği gibi, döşeğin üstünde nar soyulmaz arkadaşlar...

yılmaz güney'den sonra türkiye'den çıkan en iyi yönetmen olabilir, bu yolun sonu cannes ödülüne çıkar diye düşünüyorum.

sapyoseksüelliği neden çirkin ama zeki adam seviciliği olarak yorumluyorsunuz ? sapyoseksüel olan bir birey karşısındaki kişinin fiziksel görünüşünden değil zekasından, kültüründen, birikiminden etkilenir. yakışıklı/güzel ve zeki olan kimse yok mu bu hayatta ?

düğün, nişan, söz istemeyen kadın kesinlikle çok mantıklı kadındır. ama maalesef çoğu kadın bunları istemiyorum diye başlıyor olaya ama iş ciddiye binince de şu da mı olsaydı , bu da mı olsaydı , ben değil annem/ailem istiyor derken başta istemem dediği her şeyi yaptırıyor.
şimdi eğri oturup doğru konuşalım.
tektaş değil ama neyden yapıldığı önemli olmayan manevi değeri olan bir alyans olabilir.
kimseyi eğlendirmek zorunda olmadan, yakın çevrenizle eğlenebileceğiniz bir kutlama düğün yerine geçebilir.
çalışan insanlar için evlilik sonrası tatili iyi bir fırsat olabilir , değerlendirilmeli. fahiş fiyatlarda balayı turlarını kast etmiyorum ama bir kültür turu ya da daha önce görmek istenen bir yer için erken bilet alımı ile uygun bir tatil yapılabilir.
çok klişe ama hayat gerçekten kısa sahte numaralar için yorulmamak ve huzuru ve sevgiyi bulunca kaybetmemek lazım...

bir biyografik ve 2.dünya savaşı konulu film delisi olarak aklıma ilk gelenleri şu şekilde sıralayabilirim :

into the wild
hidden figures
12 years a slave
the men who knew infinity
october sky
hacksaw ridge
men of honor
race
the boy in striped pyjamas
book thief
land of mine
empire of sun
thin red line
tora! tora! tora!

sezonlar süren dizileri sevmediğim için mini dizleri kaçırmam. bu diziyi de öylesine açtım ve bitene kadar başından ayrılmadım hatta sezonlarca sürse de izlesem dedim kendi kendime. biyografik yapımları her zaman çok beğenmişimdir ve ilgiyle takip ederim ama deborah feldman'ın yaşam öyküsü kesinlikle bilinmeye değer.

netflix versiyonu sadece bana mı çok vasat geldi ? armie hammer gibi harika bir oyuncunun filme adapte olamadığını görmek ve lily james'in aslında çok korkmuş bir kadını canlandırırken bunu izleyiciye hissettirememiş olması gerçekten üzücü. filmin en güzel yanı da tabii ki kristin scott thomas'ı izlemek oldu. bu kadına the english patient filminden beri hayranım...

kendimi herhangi bir felsefi akıma yakın hissedemedim, taa ki eklektisizm ile tanışana dek, bunu seçmece felsefe olarak da adlandırabiliriz. kendinize yakın bulduğunuz düşünce sistemlerinden istediklerinizi seçip birleştiriyorsunuz, çok öznel değil mi ?

(bkz: the knick) , benim pek dizi kültürüm yoktur aslında, dizi izlemeye bu dizi ile tanıştıktan sonra başladım diyebilirim. clive owen role inanılmaz yakışmış, tarihi bir kurgu olduğu için de ayrıca ilgi çekici, bir hastanede henüz antibiyotik bile yokken ameliyat yapmaya çalışan doktorlar ekseninde geçen dizi aynı zamanda dönemin bir çok sorununa da ışık tutuyor, e soderbergh etkisi de ayrı tabii.

sanırım çok fazla spoiler verdim, izlemenizi tavsiye ederim.

merhaba ,

o zaman ben de farklı türlerden bir kaç katkıda bulunayım :

rus edebiyatından / çernişevski - nasıl yapmalı

polisiye gerlim türünden jean / christophe grange - siyah kan

farklı/özgün bir anlatım deneyimi için / gaye boralıoğlu - meçhul

ww2 dönemine farklı bir açıdan bakmak için / svetlana aleksiyeviç - kadın yok savaşın yüzünde

diaspora edebiyatından / antranik dzarugyan - çocukluğu olmayan adamlar

ww' da çocuk olmak ne demek deneyimlemek için / jerzy kosinski - boyalı kuş ya da ımre kertesz - kadersizlik

kitap sürükleyici olsun sonunda çok şaşırayım derseniz / dan brown - başlangıç

biyografi sevenlere / daniel smith - mandela gibi düşünmek

benim kendime saygım var diyenlere / bill bryson - beden

ne varsa eskilerde vardı mantığındaysan / jared diamond - düne kadar dünya

mitoloji seviyorum ama sana biraz da karmaşık geliyorsa başlangıç için / frank sch wieger - ben, zeus ve olimpos çetesi

liste böyle uzar gider sonsuzluğa.....

keyifli okumalar...

ben ailenin tek çocuğu olarak biraz da kenar mahalle sayılacak bir evde doğdum ve büyüdüm, evimiz bahçeliydi ve bahçe kapısından dışarı çıkmam yasaktı. benden birkaç yaş büyük kuzenlerimi kıskanmam nedeni ile 1 yıl erken okula başladım ve kısa zamanda okumayı öğrendim. evde yapacak pek bir şey yok tabii, annem de sokağa çıkmama izin vermezdi, çizgi film de nereye kadar :) sonrasında evde bulduğum her şeyi okumaya başladım, okumaya ilgimi gören babam da yaşıma daha uygun kitaplar almaya başladı. o günlerden bu zamana en büyük zevkim hep eve gider gitmez kitabımı alıp, bahçeye çıkıp bir ağacın gölgesinde kitap okumak.

mücadeleye atılmak, korkmadan varını yok etmekten.
var olma kavgasına , vazgeçmek bir sokakta yürümekten.

yılmaz güney'i sadece onu tanıyamamış olanlar sevmez.

"nesneler bizim onlara yüklediğimiz anlamlardan ibarettir, insanlar da öyle." görme biçimleri / john berger

doğup büyüdüğüm hala da yaşamaya devam ettiğim ; doğası güzel, sanayisi gelişmiş, her ne kadar farklı kesimlerden insanlar da yaşasa da ( ki bunlardan biri de benim yerlisi değilim mersin'in ) farklı bir entelektüel kesime sahip şehir.