18 yaşında olup çok fazla ilişkisi olmamış olan insan

18. yaşa bu kadar anlam yüklemek peki.

ilişki yaşamak için en az 20 yaşında olmak lazım bence.

doğru yolda olan insandır.

ahahaha 34 yaşında olup çok çok az sayıda kişiyle ilişkisi olmuş bir insan olarak ben kendimi bir yerlerden mi atayım diye düşündürtmüş başlıktır

şaka bir yana, insanlardaki özellikle de erkeklerdeki skor kaygısına parmak bastığı için önemli bir başlıktır.

benim şahsi tecrübem, gözlemim ve inancım görüşülen kişi sayısı arttıkça herkesin manasızlaşmaya ve değersizleşmeye başladığıdır. hani 25ten, 30dan sonra aşk olmuyor filan diyorlar ya, bunun sebebi yaşın hangi rakamlarla ifade edildiği değil, yaş arttıkça insanların eskittiği duygularının artması. o duyguları benim gibi eskitmediğiniz vakit halen aşka, güçlü duygulara, bağlanmaya inanıyor ve insanlara yüzeyden değil derinden bakarak onlardaki nüansı görebiliyor, değer verilecek yönlerini bulabiliyorsunuz.

yani kardeşim, bir insan seni reddettiği zaman bundan acı duymak yerine aman dünyada kaç milyar daha var diyorsan, kusura bakma ama kimsedeki değeri göremeyecek kadar kör olmuş bir taş kafalısın.

siz bu üstteki taş kafalıdan olmak istemiyorsanız niceliğe değil niteliğe önem verin ilişkilerinizde.

üfff ya da vermeyin bana ne, benim dediğimle mi yaşayacaksınız, aileniz sizde açtığı yaralar ve kendi gerizekalılığınızın cezasını çekeceksiniz.

son derece normal insandır. 18 yaşında ne ilişkisi. daha kendisi olmamış. duygusal ilişkiye gelene kadar başka bir sürü önceliği olmalı kişinin. yakınlaşmalar, duygular tabii ki olacaktır ama deneme yanılma tanıma öğrenme yaşları bunlar. ilişki ciddiyeti zor.

normal şahıs.

önce kısaca kendi hayatımdan örnek verip olayı bir yere bağlayacağım.

21 ya da 22 yaşındaydım galiba ilk kez sevgilim olduğunda. o günden bugüne bir o kadar daha zaman geçti ve hâlâ 1 elin parmak sayısını geçmez. başlayınca da uzun sürüyor ilişkilerim. sevdim mi çok sağlam seviyorum. aldatmak falan hiç yapmadığım ve yapmayacağım şey. *

ilişki aralarına bolca boş geçen yılları da ekleyince * hayatımın büyük kısmı yalnız geçti diyebilirim. hele öyle tek gecelik ilişkiler hiç bana göre değil. arada kısa süreli kırıştırmalarım, flörtlerim olur. bunlar aşırı derecede nadir olmakla beraber * genellikle uzaktan uzağadır ve hiçbir zaman ileri aşamaya getirmem böyle şeyleri. gelecekse o kişiyle gerçekten duygusal anlamda bir yakınlık şartı ararım. bedensel arzuları dindirme fikri kısa vadede hoş gelse de uzun vadeli bir ilişkiyi ve her anlamda doyumu, buna kesinlikle tercih ederim.

bunları neden anlatıyorum? şundan:

bazı insanlar bunu anormal sanıyor. kaç yaşına gelmişsin, bir sürü ilişkin olmuş olmalı diye düşünüyorlar. hele biraz da dışarıdan benim gibi fırlama ve rahat insan görüntüsü veriyorsanız *, birilerinin gözünde sıfatınız hazırdır.

günümüzde ilişkilerin içi fazlasıyla boşaldı. hatta gönül ilişkisi dediğimiz şey hemen hemen hiç kalmadı. insanlar ya birbirlerinin sahip olduğu maddi olanakların ya da bedenen kendilerini doyurup dönüp gitmenin peşinde.

belki bu durum, içinde yaşadığımız çağda çoğunuza normal geliyor ama inanın değil arkadaşlar. hele hele aynı anda birkaç kişiyi idare etmek gibi şeyler asla marifet değil. kafası azıcık da olsa çalışan birisi bunu çok rahat becerir. önemli olan tek bir insana bağlı kalabilmek, her şeyi 1 kişiyle paylaşabilmek, dışarıda arayışa girmemek. yanında güvende hissedeceğiniz, yanınızda olmadığında "ne halt karıştırıyor kim bilir bu?" diye düşünmeyeceğiniz, gözü kapalı güvenebileceğiniz kişiden daha güzel bir şey yok dünyada. ilişkilerde en önemli şeyler huzur, saygı ve güven. gerisi zaten her türlü geliyor.

sonuç: doğru dürüst, huzur, sevgi ve saygı dolu bir ilişkiniz olmayacaksa değil 18 yaşında, 28 yaşında da olsanız bekleyin.

gayet normal insandır. hatta daha avantajlıdır. kendini az çok tanımaya başladıktan, karakteri oturduktan sonra başlamış olacağı için ilişkisi de daha sağlam olacaktır.

şahsım baz alınırsa normal olmayan insandır.

4. sınıfta manitim vardı. ciddi düşünüyoduk. 5. sınıfta olmadı, 6. sınıfta 4-5 tane oldu, 7'de de 8'de de. bizim burada düzen böyle işliyordu. ben ne yapayım? mağdurum üzgünüm.

ha derseniz yaşınız başınız kaçtı ki onlara ilişki diyorsun, valla 18'den sonrakiler (2) de aynıydı, pek bir farkı yoktu.

bence pembe panter müziği eşliğinde, ford model eski bir mustang ile gece vakti, bir club önünde takımına eşleştirdiği kravatını düzelterek, kapıdan çıkan hanımefendilere gülümsemeli o yaştaki insan.

gayet doğaldır. benim de öyleydi. herkesin kendi doğruları vardır tabiki ama aşk gibi güzel bir duyguyu hızlı yaşayıp tüketmemek lazım diye düşünüyorum. gerçekten aşık olduğunuz biriyle uzun bir yola çıkmak daha hoş olur bence.

24 yaşındayım yine aynı durum.*

fiziksel yetersizlik, eksik özgüven ve aşırı düşünen kafa yapısı özelliklerim ile bu tanıma uyan insanlardan bir tanesiyim

zaman nasıl da değişiyor.

17 yaşına kadar hiç sevgilisi olmamış insandım ve bunda garip bir yan görmüyorduk. ulaşılabilecek çevre kısıtlıydı. sonra sevgilim oldu ve bir baktım 37 yaşında tek bir sevgilisi olmuş insana dönüşmüşüm. öyle de olur böyle de. siz sevin sevilin.

herkes durmaksızın bir ilişki içinde olma peşinde olmadığından gayet olağan olduğunu düşündüğüm bir durum.

bir mecburiyet , hayati bir ihtiyaç olmadığı için gayet normal bir insandır. sadece ilişki yaşamak için ilişki yaşanmaz ki. doğru ( olduğu düşünülen) ve sevilen kişi ile olur bu iş.

ben mesela 25 yaşına kadar hala çocuktum/ çocuk ruhlu bir insandım. mezun olup iş kurma falan derken ne ilişki düşünecek halim vardı ne de başka bir şey.işim çok sorumluluk istiyordu ve benim kimseye ayıracak vaktim yoktu. ayrıca diğer taraftan -özellikle- inançlı insanlar olunca seçenekler de haliyle daha kısıtlı oluyor. ya ciddi ya da hiç olmak üzere.

“yalnızlık, kötü arkadaştan daha hayırlıdır; sâlih bir arkadaş ise yalnızlıktan daha iyidir…” buyrulmuştur. (hâkim, ııı, 343; beyhakî, şuab, 256/4993)"

benim hiç olmamıştı o yaşta. şimdi 22 yaşındayım hala olmadı. bazı kişilerde böyledir.

ança bilingler

genel olarak bir utangaçlık yazılmış. ama ben de 18 yaşımdayken bir erkek eli bile tutmamış birisiydim.
kariyer odaklıydım örnek olarak. başka birisi başka bir şeye odaklı olabilir. bunu utangaçlık olarak lanse etmemek lazım.
herkesin öncelik verdiği başka konular olabilir.

günümüzde maalesef çok ilişki yaşamış olmak övünülecek bir şeymiş gibi karşılanıyor. tabi ki şaşırtmıyor popüler kültürün bir getirisi bu ama çok ilkel bir anlayışmış gibi geliyor bana. her gün biriyle gönül eğlendirmek yerine bir ömür hayatını güzelleştirebilecek birisiyle olmak daha makul geliyor malum daldan dala atlayan insanlar daha büyük sorunlarla da karşılaşabiliyor bunun sonucu olarak huzur bulması da zorlaşıyor.

18'de kaç olacak?
öpüştüğün ettiğin 3-4'tür. daha ileri gittiysen ya bir ya ikidir .

asıl bu foto göndermeler falan tehlikeli.

hiç ilişkisi olmayan da var. mesela ben.

18 yasindayken sene 1999 idi. 99 senesindeki iliskiler ortam kulturel duzey simdiki gibi degildi tabi. simdiki 18 likler cok sansli.