ablaların bildiği şeyler

kardeşin tüm sırları saklanır ve yeri gelince şantaj yapılır.

paran varsa alınacak, yardıma çağrıldıysan -işin olsa dahi- yufka yüreğini sömürmek suretiyle kendi işini yaptıracak ve ondan bir şey istediğine sadece kendi istediği zaman ve istediği şeyi yapacak.*

kardeşin bir şeyler başardığında gelen gurur

doğurmadan anne olmuşsundur.

bazı aile sırları...

3 erkek kardeş sahibi olaraktan boyumdan dolayı biraz kardeşlerimin dalgasına maruz kalmak. ne var yanı sırık kadarsanız. ben mi dedim kısa olayım. birde erkek kardeşle aranda 1, 1,5 yaş varsa onun sana asla abla dememesi de sorun. demediği için herkes onu abim sanıyor. üzerine üstlük babaannem, babam, amcam filan da git abini çağır diyorlar. babam... yahu baba ben senin tek kız çocuğunum, ilk çocuğunum, ailedeki ilk torunum sen o şahsiyeti benden nasıl büyük sanabilirsin? hadi diğerlerini geçtim ama sen... aklım ermiyor ya. en nefret ettiğim şey bu, birde ellerini hiçbir şeye sürmemeleri. yemek yiyorlar bulaşıklsr tezgahın üstünde, etrafı dağıtıyorlar, sonra tekrar düzenlemiyorlar, gelmiş acıktık diyorlar yemek dolapta diyorum sen koy diyip içeri gidiyorlar. manyaklar ya. sevmiyorum. keşke bir kız kardeşim olsa.

yarı zamanlı annelik yapmak.

dert dinlemek.

afedersiniz ama bir bok bildikleri yok.

tek bildikleri şey erkek kardeşleri hakkında salak saçma yorumlar yapmak. bunu yaparken büyük zevk alıyorlar. içten içe mutlu oluyorlar.

nasıl anneler için evlatları hep bebek olarak kalır ya ablalar için de öyle. onlara göre erkek kardeşleri hep tek haneli yaşlarda. isterseniz 40 yaşına gelin, ablalara göre erkek kardeşlerinin zekası 4 yaşında bir çocukla eş değer.

ablaların yaşama amacı erkek kardeşleri ya. bildiklerini sandığı ama bilmedikleri şeylerle mutlu oluyorlar. artık buna eminim. kesin bilgi.

benim ablam bu zamana kadar bana hiç ablalık yapmadı. beni birilerinden korumadı, hasta olduğumda önüme bir tas çorba koymadı,olumsuz bir durumda benim yanımda durmadı, oturup saçlarımı taramadı ya da bana nasihat vermedi ben yıllar içinde ablama ablalık yaptım. bu yüzden ablamın bir şey bildiğini ya da ablalığın bile dahi ne olduğunu bildiğini sanmıyorum.

yarı zamanlı öğretmen, anne, bakıcı olabilmek. kardeşimin ödevlerine hep ben yardım ederdim çoğunlukta kendim yapardım çünkü anlatmama rağmen anlamazdı sinirlenirdim. annem sürekli bana emanet ederdi bir yere gittiğimizde. işin kötü yanı aramızda sadece 2 yaş var ve ben de çocuğum. hep daha aklı başında ve büyük olmak zorunda olan bir çocuk.