acı yiyemeyen erkek

ılıktır.

erkek değildir.

erkek dediğin acı yer.

vayt paşam benim erkeklerini ayıklama başlığı.

benim, yapsam saçma duracak olan "bir kasa biraya oturuyorum" mallığından öte mallık içeren ne bileyim bir şey... vallahi zorsunuz.

yine de en acıyı yiyen bir kadın oldu

dokunuyor azıcık bile olsa dokunuyor. lahmacun bile yiyemiyorum.

ılık bir erkek olarak benimdir yiyorum. erkekliği böyle şeylerle nasıl belirliyorsunuz anlamıyorum hiç.

yerim yemesine de.

(bkz: dokunmayın çok fenayım baykuş tünemiş binaya)

acı sevmek gizli gaylik olabilir.
sonuçta vücuduna acı çektirmeyi seven erkek iki gün sonra başka yerlerden de acı çekmeye bayılacaktır.
yani siz siz olun, acı yemekle övünmeyin.
arkanızdan gülerler, yapmayın.

gastritim olduğu için erkeklik mesleğinden az önce bu başlık altında kovulduğumu öğrendim. meslekte kalan erkek arkadaşlara meslek hayatları boyunca bol maskülenlik ve eril tutumlar diliyorum. saygılar.

acı yiyemeyen ve erkek olan insan cinsidir.
sağlığına önem veriyordur, midesinde rahatsızlık vardır. sevmiyordur.
bunu erkeklikle nasıl bağdaştırıldığı merak konusudur.
ben de çilek sevmem. *ekşi ekşi.
kırk yıl yemesem aklıma gelmez. bir de romantikmiş.
muz daha romantik bence.

yine dolmuş premsesler.
başlığa bakıp anlıyorum ki yine en delikanlınız benim*
sizin acı diye yiyemediklerinizi ben çekirdek diye çitlerim abicim*
ve son olarak acı yemez mi be?

bir premses olduğumu öğrendiğim başlıktır. yiyemiyorum efendim.
neşem kaçıyor, canım sıkılıyor herşeyden soğuyorum o an. *
doğru söyleyin bak... vurduruyordur diye de yazdınız mı lan? *

bu erkek eskiden bendim.
bir gün ananem, dedem ve ben yer sofrasına oturmuş akşam yemeği yiyiyoruz. dedem de sofradan bir ara kalkıp mutfağa gitti ve küçük biberlerden getirdi sofraya. acı yemeyi seven bir adamdı. yemekle birlikte hart hurt atıyor ağzına. bakıyorum, çok rahat, herhangi bir acı emaresi göremiyorum. merak ettim, “dede biber acı mı?” diye sordum. “yok ya değil.” dedi. bir yandan haberleri izliyor.
iyi dedim, bir tane attım ağzıma ama keşke parmaklarım o an kırılsaydı da, kolum kitlenip kalsaydı da yiyemeseydim o biberi.
abi böyle bir şey yok. sanki yılanlar akrepler sokuyor dilimi dudaklarımı. “allahım bu nasıl acı ya” diyorum. ilkte inanamadım. olamaz dedim ya bu kadar. ağzımdaki lokmayla birlikte pişmanlıklarımı da yutmaya çalışıyorum ama gözlerimden hayatımın acı sahneleri eşliğinde yaşlar da akıyor. ağlıyorum anasını satayım.
bir yandan abanıyorum yoğurda ama olacak gibi değil, kalkmak zorunda kaldım sofradan. yoğurda üstün geliyordu kökünü toprağını deştiğimin biberi.
koşarak mutfağa gittim ağzımı bir dayadım musluğa sanki yangın söndürüyorum ak.
dedem hâlâ sofrada olips şeker gibi biberi yemeye devam ediyor. eminim bıraksan ateşi de yer. artık acı hissetmez olmuş acı yiye yiye. ben ise o günden sonra hep temkinli yaklaştım bu acı biberlere.

kanser harici kimseye acı biber salık vermem, cı yiyenin ne götü tutar ne ağzı,boğaz ,cilt extrası. mide ve bağırsak hastalıkları artısı.

bizde ki acı acı değil, urfa acısı falan palavra . yenirse de kararında yeyin. abd'nin californiya ,günetdoğu eyaletleri ve meksika acısı ,bu acılar (biber,örneğin acı yerim diye övünen ibrahim tatlısıe yese 3 ay kan sıçar.
acı yemekle erkeklik olacaksa , öyle erkeklik yandan yemişliktir.

ben yiyemem midemden dolayı yiyemem yoksa sevmiyorum diye değil. en ufak acı bile mideme dokunuyor ve ağrısından uyumak mümkün olmuyor. soğan sarımsağa gelirsek de sevmediğimden yemiyorum onları denemedim bana zararı var mı diye.

reflüsü vardır. normal bir erkektir.

mide sorunları hariçse hafif erkektir.

reflümüz var bilader reflüüüüü

doğrusu acıyı da, ekşiyi de pek sevmem, yalnız anlayamadığım şu ki, başlığın 'acı yiyemeyen erkek' olarak kurgulanması niye, erkeklikle acının bağıntısı ne.. olabilir mi..

uzmanlara göre yediklerimiz vücut sıvılarının tadını etkilediğinden...
acı yiyemeyen/yemeyen erkek, partneri tarafından sevilen erkektir...