agora meyhanesi radyo yayını

"yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılırsa yalnızlık olmaz." denmişti. coldboy'a cevaben.

uzun süre sonra sözlüğe girip, ilk defa sözlüğün radyo yayınına katılıyorum, gerçekten çok güzel bir fikir olmuş, yayınlarınızın ve sözlüğün gidişhatı için başarılar dilerim.
yalnızlık hakkında 2 kelam etmek istedim, insanın kendini en özgür ve en ferah hissettiği an yalnız olduğu andır en azından benim için.
zaten milyonlarca zorunlu ya da keyfi ihtiyaçlara muhtacız, insan faktörü aradan çekildiği zaman en azından mecburluğumuz azalır.
zaten yalnızlık denilen kavram, ebedi de değildir kanımca, dünya denilen gezegen büyük, insanlar oldukça fazla.

epey zor bir konunun altından başarıyla kalkarak bize şahane bir program dinlettiğiniz için teşekkürü borç bildiğim yayın.

açılıştaki hikayenin kirpisi**nin ne kadar haklı olduğunu ve yalnızlığın esas ilacının, herhangi bir şekilde paylaşmak olduğunu gördük bana kalırsa. kavramsal olarak itirazlar gelmiş olsa da sevgili coldboy'un bitirişe yakın paylaştığı fikre ve pozitivizmine katılıyorum. öyle ki, yalnız değiliz aslında. yalnızlığı bile burada paylaşabiliyoruz ve bu çok değerli.

yalnızlığın artılarından bahsedelim biraz da...

ufak tefek şeylere yıkılamazsın. eşiklerin değişir, üşüme, acıkma, hobiler...

kolayca hasta olamazsın nazlanacak kimse olmayınca.
en güzeli ise insan sarrafı olursun. bir cümleden, bir jest-mimikten bir sürü çıkarım yapabiliyorsun. neyi kimden isteyeceğini öğreniyorsun. yalnızlığı zaten kabullendiğin ve büyüdüğün için, seçici oluyorsun. zoraki ilişkilere asla boyun eğmiyor tavrını küçük yaşlarda bile net olarak koyabiliyorsun. kendini terbiye ediyor, kendi ahlakını, kendi dinini, kendi siyasi görüşünü etkilenmeden özgürce seçebiliyorsun. her ne kadar biz biziz desek de aile, arkadaşlar illa etkiliyor. kendin büyüyorsun. asla üst limitin olmuyor. sonsuz bir sevgi, sonsuz bir anlayış, sonsuz bir saygı ve daha sayamadıklarım....

paralel evrenler nedir, ne değildir, çoklu evrenlerden bir farkı var mı?

olayın bilimsel açıklaması nedir, fantastik bir bakış açısıyla düşününce hayal gücümüz bizi nerelere götürür, sinema dünyasındaki yansımaları nasıl gibi konularla karşınızdayız bu hafta. kemerlerinizi sıkıca bağlayın ve evrenler arasında bir yolculuğa hazır olun.

bu akşam 20:00'de agora meyhanesi'nde...

edit: canlı yayındır. bilginize efendim.

illa ki farklı gezegenler değil belki de.. her insan başka bir evren değil midir sanki? her farklı bilinçte var olduğumuzda, aslında farklı evrenlerde de var olmuş olmuyor muyuz?

bu akşam siz sevgili yazarlarla birlikte farklı evrenlerin hoş bir buluşması olacak gibi duruyor! ben aşırı heyecanlıyım... yayında görüşmek üzere!*

canlı ve 20:00'da!

siz hiç verdiğiniz kararın doğruluğundan tereddüt ettiniz mi? yanlış trene bindiniz veya otobüsünüzü kaçırdınız mı? eski sevgilinizle ayrıldığınıza pişman oldunuz mu? bu kararı değil de, şu kararı verseydim ne olurdu diye düşündünüz mü?

öyleyse merak etmeyin, paralel evrenlerdeki bir versiyonunuz sizin yerinize tüm bunları gerçekleştirmiş olabilir. konu ilginizi çektiyse akşam 20.00'da agora meyhanesine bekliyoruz sizi.

paralel evrendeki yansımam umarım iyi işler yapıyordur. görürseniz ona selam söyleyin benden yani bana off kafalar şimdiden karıştı. iyi yayınlar diliyorum iyi iş çıkaracağınıza eminim.

deminden beri adını hatırlamaya çalışıp da hatırlayamadığım, sundance ödüllü (sanırım 2011 ya da 2012) çok enteresan bir psikolojik filmi bana çağrıştıran bir konu ile ilgiyle beklediğim yayın. sevgili coldboy belki hatırlamıştır.

eureka'lı edit: buldum, buldum sonunda. another earth filmin ismi.* paralel bir dünya ve hayata dair umut dolu bir bakış açısı sunan bir filmdi.

meyhane diyince içip içip müzeyyen senar’a salça olcağımızı zannettiğim; fakat teke tek bilim tadında olduğunu okuyunca içip içip programı dinleyerek müzeyyen senar’a salça olmaya karar verdiğim yayın.

olivia dunham ve peter bishop'ın heyecanla beklediğim duygusal birlikteliği paralel evrende gerçekleşmişti. buna bağlı olarak, benim için paralel evren, mutluluğa açılan kapıdır. yanılıp yanılmadığımı öğreneceğim yayın olacaktır, heyecanla beklemekteyim.

cücük kadar beynim anlatılacak konuları pek kavrayacak kadar çalışmadığı için anca "hımm, öyle mi? vay anasını, doğru diyorlar!" türü tepkilerle takip edeceğim yayın olacaktır, şimdiden kolay gelsin, iyi yayınlar.*

editto : meja hanım, paralel evrendeki şu kediciğe bi mama verin, açlıktan öldü yavrucak*

edit 2 : aha çözdüm olayı, alın size tüm olayı açıklayacak tek cümle, konu kapanmıştır.*

(bkz: oradaydık ve şimdi buradayız)

ister paralel ister marvel.

sunucu kadın olunca orada bi duracaksın agaa.

bıdı bıdı bakalım neler anlatacak meja hanım. kulak verelim yoldaşlar. kültürlü bir hanım neticede.

neden 5 dakika önce sevişmiş gibi konuşuyorsunuz ballarım.

ya o sesler ne. sısısısıs

fiziksel kavramlara yönelik çok yalın açıklamaları ve "katır"dan* biraz daha hızlı "araç"lara geçtiğimiz sürecin anlatılmasını büyük bir zevkle dinlediğim yayın. çoklu evren, bilgi sahibi olmadığım bir konu ve yeni şeyler öğrenip, beyin fırtınanıza eşlik etmenin keyfini çıkarıyorum.

şu sürekli bişi oldum ben diyen kız kim ya.

çok tatlı bi sesi var.

ne dese dinlerim. hipnoz etti.

karşıt kopyamla öpüşürdüm herhalde. sonuçta kendimden daha iyisini bulacağımı düşünmüyorum. belki evlenirdik, çocuklarımız da küçük kopyalarım gibi olurdu. bölünerek üremeyi gerçekleştirmek isterdim bir nevi, bakteri misali.

kendimle "herhangi bir yerde", "herhangi bir şekilde" karşılaşsam en iyi ihtimalle inşaat eldiveni ile tutup bim poşetine koyar, balkona asardım. bu derece barışığım kendimle.

kopyamla beraber fransızları yenerdik*. kopyam en az benim kadar zeki birisi olacağı için aynı zekaya ait x2 beyin olacaktır. yani ortaya korkunç sonuçlar çıkardı.

gerçekçi olmak gerekirse derslerin hepsine o çalışırdı ben de huzur içinde kalan tüm ömrümü odamda bilgisayar başında tamamlardım. tabi kopyam çok zeki birisi olacağı için bunu kabul etmezdi herhalde ama ben onu kandırırdım büyük ihtimalle. bu durumda kendimi kandırmış oldurdum. eğer kendimi kandırabiliyorsam o zaman bi kopyaya ihtiyacım olmaz. yani öldürürdüm onu.

enteresan bir soru, refleks olarak ilk aklıma gelen cevap, sanırım paralel evren kopyam ile karşılaştığım anda bir astronot veya dalgıç kıyafeti giyerek kendimi fiziksel temastan korumaya yönelik izole etmeye çalışırdım. belli mi olur, ya karşıt madde kopyamızsa?**