1.
" ölümün anlamını değiştirdin sen. "
s/ 64
" bugün oturdum ölümü düşündüm, yirmi yaşında ve hayat bu kadar güzel iken " sözünü etmiş olan hüzün şairi ahmet erhan imzalı 152 sayfalık eserdir.
1993 yılında yayınlanmıştır.
1976/ 1991 yılları arasında kaleme almış olduğu ve diğer kitaplarına girmeyen şiirleri yer alıyor.
ahmet erhan'ın okuduğum ilk kitabı ise yaşamın ufuk çizgisi akdeniz lirikleri idi ve uzun zamandır onun şiirlerine geri dönmek niyetindeydim, diğer yazdıklarını da merak ettiren bir şiir dünyası var zaten.
şimdi ise kitabımıza geçelim.
şiirleri hüzün duygusu etrafında şekillenen şiirler olarak gördüm, ölümden korkmayan, hatta bir yanı ölümü bekleyen, üzgün, kırgın, yalnız ve yine de her şeye rağmen mücadelesine devam eden, içmeyi seven, ayrılığı ve aşkı derinden hissettiren bir ahmet erhan var karşımızda.
şiirlerin ekseriyetle melankolik bir düzeyde ilerlemesi okuru belki biraz üzebilir, ben okurken biraz üzüldüm kendi adıma söyleyebilirim.
en çok etkilendiğim dize ise
ölümün anlamını değiştirdin sen dizesi oldu.
şairin hayatın yıkıcı taraflarını, acıyı, yalnızlığı, ölümü, hayatı kendine özgü tarzıyla yansıtma biçimi yine iyiydi.
bugün oturdum ölümü düşündüm, yirmiyi geceli yıllar olmuş ve
yaşam bu kadar güzel iken...
aslında herkesi biraz acıtırken.
yağmur ne de çabuk siliyor
bir daha dönmeyeceklerin ayak izlerini.
ölümün anlamını değiştirdin sen.
acıları anlatmak elimden gelmiyor.
yalnızlıktı, yalnızlıktan öte bir şeydi
yokluğu anlaşılamayacak kadar benimdi.
bütün zaman kiplerini yitirdim ben.
en çok özlediğimiz şeyler yarına kaldı.
s/ 64
" bugün oturdum ölümü düşündüm, yirmi yaşında ve hayat bu kadar güzel iken " sözünü etmiş olan hüzün şairi ahmet erhan imzalı 152 sayfalık eserdir.
1993 yılında yayınlanmıştır.
1976/ 1991 yılları arasında kaleme almış olduğu ve diğer kitaplarına girmeyen şiirleri yer alıyor.
ahmet erhan'ın okuduğum ilk kitabı ise yaşamın ufuk çizgisi akdeniz lirikleri idi ve uzun zamandır onun şiirlerine geri dönmek niyetindeydim, diğer yazdıklarını da merak ettiren bir şiir dünyası var zaten.
şimdi ise kitabımıza geçelim.
şiirleri hüzün duygusu etrafında şekillenen şiirler olarak gördüm, ölümden korkmayan, hatta bir yanı ölümü bekleyen, üzgün, kırgın, yalnız ve yine de her şeye rağmen mücadelesine devam eden, içmeyi seven, ayrılığı ve aşkı derinden hissettiren bir ahmet erhan var karşımızda.
şiirlerin ekseriyetle melankolik bir düzeyde ilerlemesi okuru belki biraz üzebilir, ben okurken biraz üzüldüm kendi adıma söyleyebilirim.
en çok etkilendiğim dize ise
ölümün anlamını değiştirdin sen dizesi oldu.
şairin hayatın yıkıcı taraflarını, acıyı, yalnızlığı, ölümü, hayatı kendine özgü tarzıyla yansıtma biçimi yine iyiydi.
bugün oturdum ölümü düşündüm, yirmiyi geceli yıllar olmuş ve
yaşam bu kadar güzel iken...
aslında herkesi biraz acıtırken.
yağmur ne de çabuk siliyor
bir daha dönmeyeceklerin ayak izlerini.
ölümün anlamını değiştirdin sen.
acıları anlatmak elimden gelmiyor.
yalnızlıktı, yalnızlıktan öte bir şeydi
yokluğu anlaşılamayacak kadar benimdi.
bütün zaman kiplerini yitirdim ben.
en çok özlediğimiz şeyler yarına kaldı.
devamını gör...